Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Երուսաղեմի Ս. Յակոբայ վանքին նկատմամբ վիճուած հարցին շուրջ, յետ երկուց տարւոյ, այս անգամ նորութեամբ մ'է որ կը զբաղի Հ. Պօղոս վարդապետ:
       Յիշատակուած Գրիգոր վարդապետը` Գրիգոր «Շղթայակիր» կոչուող Երուսաղեմի պատրիարգն է. իսկ «հրաշտակը»` Գաղղիացւոց դեսպանը:
       Նամակին այն կէտերը` որոնք կը շօշափեն ակնարկուած խնդիրը` իրենց համապատասխանը մեր ազգային պատմութեան մէջ հետեւեալ կերպով կը գտնեն. «Ի նոյն աւուրս տակաւին ի Կոստանդինուպօլսոյ էր Գրիգոր Պատրիարգ Երուսաղեմի, եւ սպասէր դիպօղ առթի` առնուլ արքունուստ գիր հաստատութեան վասն տեղւոյ սրբոյն Յակոբայ, քանզի հանապազ կասկածէր ի գրգռութենէ յունաց: Ապա նա ինքն Գրիգոր եւ Յովհաննէս պատրիարգ եւ այլ մեծամեծք հայոց ընդ նոսա` միաբանեալ դիմեցին առ դեսպանն գաղղիացւոց. եւ ի միջնորդելոյ նորա ել նոր հրովարտակ (կամ հատտիշէրիֆ) ի սուլտան Մահմուտայ վասն երից ազգաց եւս այսինքն հայոց, յունաց եւ լատինացւոց. յորում հրովարտակի հրամայիւր, զի որ ինչ կայր ցայնժամ ի ձեռս հայոց յԵրուսաղէմ, եւ որ ինչ ի ձեռս յունաց եւ լատինացւոց, նոյնպէս մնասցէ ի ձեռս նոցա, եւ մի' փոխեսցի, եւ մի' եւս լիցի վէճ «ի վերայ այսր»:
       Գերապայծառի Տեառն Տեառն Մխիթարայ Աբբայիդ Հօր մերոյ
       Ընթերցեալ զթուղթսն` յորում ծանուցեալ էիր յազատութենէ տկարութեանդ` մեծապէս զփառս տուաք աստուծոյ, զի վասն մեր եւ վասն ազգին մերոյ տէրն մեր պահպանեալ է զգերյարգելիդ մեր: ուրախացաք ի վերայ գեղեցկութեանց նորակերտ շինուածոց մենաստանին մերոյ, զորոց գրեալ էիր: Տացէ տէր, զի ի կենդանութեան քում զբազում այլս մենաստանս նորակերտս տայցես կերտել, եւ զորդիս քոյս ի նոսա զետեղել: զմի գիր գրեցէք առ Տուզօղլու Յօհաննէս աղայն վասն հասման առ ձեզ հարիւր ղռուշնոց միոյ կանդեղի, զոր յղեցի ընդ մի[նի]ստրօ տի գազայի հրեշտակին մերոյ…: Գիտելի է, զի երեք ամ յառաջ սուրբ Յակոբայ թուղթքն առնանեցեալք եղեն յազգէն հայոց, եւ արեցան ֆռանզըզ թագաւորին, յայսմիկ ամի ձեռամբ հրեշտակին տրուեցաւ հայոց մի հաթտիշերիֆ ի դրանէ տաճկաց` որպէս զի այնու որպէս առաջն տիրիցեն սուրբ Յակոբայ, բայց առաջինք հաթտիշերիֆ մնաց ասեն մօտ ֆռանզիզ թագաւորին. եւ վասն այսորիկ մնացեալ ասեն ի հայոց 4000 ղուռուշ եւ այսմիկ ամի ասեն Գրիգոր վարդապետն գնալ յԵրուսաղէմ: Եւ զհրեշտակէն յոյժ գոհք են հայք. եւ վասն մեր ուղղափառացս ասի արարեալ զմեծ բարերարութիւնս. բայց տակաւին առ արտաքս չէ ' բացայայտ եղեալ. եւ լինի թէ ըստ որում ասի` ի մերձակայ ժամանակի յայտնեսցի. նաեւ ասի թէ հրեշտակն սպասէ թղթոց թէ ի Հռօմայու, եւ թէ ի Ֆռանսայ թագաւորէն…: Սետճեւի Գրիգորի տունն այրեցաւ. եւ պատճառ այրեցման եղեւ այս. զի տաճկաց ղարավէլաքն յորժամ եկին ի Ճերմակ ծովէն` մին ի նոցունց այրեցեաք եղեւ, եւ գնացեալ անկաւ ի յԱյեայ ղաբուն, եւ անտի մինչեւ ի յԵնի ղաբուի իսկէլէն այրեաց. եւ նախ քան այրեցումն տան նորա փախեաւ եւս աղախին նորա: Վասն Օրսօվայ ատային ասի, թէ յետս դարձուցանելոցք իցեն տաճկունք. եւ Պէլկռատն եւս մնալոց է իմփրաթօռին…: Ընդ կարմիր գլխոյն եւս սոքա հաշտութիւն արարին…:
      
       Գերյարգութեան ձերում Նուաստագունեղ ծառայ ս. տ. ս. Հայր Պօղոս վարդապետ
      
       Յամի Տեառն 1740 եւ յունվարի 29 [Կ . Պոլիս]