Կ'արժէ
որ
հրատարակենք
հոս
Հ.
Վրթանիսի
հետեւեալ
տեղեկութիւնները,
ուր
դարձեալ
պիտի
նշմարենք
Հռովմայ
մէջ
Հայոց
ձեռք
բերած
բարի
անունն
ու
վայելած
համակրութիւնը:
Ամենապատիւ
եւ
գերյարգոյ
տեառն
տեառն
Ստեփաննոսի
վարդապետի
եւ
աբբայ
հօր
մերոյ
…
այսօր
յերեկոյ
գնացաք
յուտել
զընթրիս
ուխտաւորաց
ինն
անձինք
եւեթ
բովանդակ
մեծամեծք,
եւ
լուային
անդ
զմեր
ոտս,
զորոյ
մի
ըստ
միոջէ
պատմել
չկարեմ
այժմ,
եւ
ապա
արարաւ
վասն
մեր
խրախութիւն
այլազգ
քան
զհասարակացն,
ուր
ի
սպասու
կային
մեծամեծք,
եւ
գլուխ
նոցա
ամենեցուն
երեւելի
ոմն
իշխանազուն
եպիսկոպոս,
զորոյ
սիրոյն
եւ
զմարդասիրութենէն
ի
յընդունիլն
զմեզ
եւ
ի
ծառայել`
ոչ
կարեմ
պատմել:
Նոյնպէս
եւ
զայլոց
մեծամեծացն:
Լուեալ
կարտինալ
Կարաֆային
պաշտպանի
ազգին
մերոյ
եթէ
եկեալ
են
ուխտաւորք
հայոց
ի
յընթրիսն,
եկն
թօրչիօք
եւ
բազում
սպասաւորք,
սպասաւորել
մերոյ
սեղանոյ,
եւ
կիսաժամու
կացեալ
անդ,
որպէս
եւ
այլ
իշխանազունք
բազումք,
սպասաւորէին
այնպիսի
խոնարհութեամբ,
որպէս
ոչ
ծառայէ
արծաթագին
ոք
ծառայ.
եւ
եղեւ
խնդութիւն
բազում
յոյժ,
եւ
ըստ
բանի
աւետարանին,
ամենեցուն
որք
ի
ժողովրդեանն
էին
աչք
ի
մեզ
հայէին.
էր
ընդ
մեզ
եւ
սինիօր
լածարօն,
որ
առաջնորդէր
մեզ
յամենայնի.
որոյ
ազդարարութեամբ
ամենեքին
միաբան
աբբայք
գինի
վասն
կենաց
կարտինալ
Կարաֆային
եւ
մօնսինիօր
Էրպային,
որք
ծառայէին
մեզ,
որք
եւ
ուրախ
եղեն
յոյժ.
նոքա
ընթերցան
զօրհնութիւն
սեղանոյ
մերոյ
եւ
յեզերիլն
զգոհութիւնն:
Եւ
յեզերին
յուղարկեցին
զմեզ
թօրչիօք
յեկեղեցին
այնր
օսբիտալի
ուր
եդեալ
էին
զսրբութիւն
քառասուն
ժամու,
եւ
յետ
այն,
ի
տան
մեր:
Վաղիւ
հանդերձեալ
եմք
գնալ
ի
սեղան
Պապին… :
Յամի
տեառն
1751
յունվ.
3
[Հռովմ]
Նուաստ
ծառայ
Հ.
Վրթանէս
Վ.
[Ասկերեան]
