Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Շարք մը ժամանակակից պատմական դէպքեր կը պարունակուին հետեւեալ վաւերաթղթին մէջ:
       Գերապատիւ տեառն տեառն Ստեփաննոս Վարդապետի եւ աբբայ հօր մերում բազում սիրով եւ կարօտիւ ողջոյն
       Եկն այսր ի Կոստանդնուպօլսոյ այր ոմն յարգելի վաճառական հաճի Արութենի որդի Տէօլուէթ անուն. սա պատմեաց մեզ. թէ Աղէքսանդր կաթուղիկոսն վախճանեալ. եւ ընտրեալ են զահագին ի տեղի նորա. եւ զՍարգիս վարդապետն ի տեղի Ահագինին յառաջնորդութիւն Իզմիրու: Չնաշխարհիկ բերդն Վարատինու ի վեր քան զմիտս եւ քան զբան ամրանայ: Ակին եւ զայլ հիմն նորոգ բերդի ի մեր կողմն, յոր աշխատին անհամար անձինք զձմեռն եւ զամառն ողջոյն: Արկանելոց են եւ զայլ նոր հիմն երրորդ բերդի ի մեծի կղզւոջ, որ է հանդէպ Վարատինու, ուր են անտառք ուռեաց, եւ այս ի փառս փրկչին: յամրութիւն հռովմէական սուրբ եկեղեցւոյն, եւ ի պարծանս քրիստոսապըսակ անյաղթ կայսեր եւ թագաւորին մերոյ…: Ի Պէլղրատ էջ բարկութիւնն աստուծոյ, քանզի ընդդէմ դարձեալ ալայեացւոց, որք էին վաշխառուք, այսինքն իրեք հարիւր վաթսուն մամէլէ է, որ առնէ տասնին երեք յամսեանն. եւ այսպէս ապականեալ զերկիրն. պօշնախք յարեան ի վերայ նոցա, եւ նոքա ամրացան ի բերդն. յայնժամ պօշնախքն դարձան ի տունս ի կրպակս, եւ ի խանս նոցա աւար հարին զամենայն, եւ ետուն նոցա վնաս յինչսն իբրեւ յիսուն հազար քսակի. զմի էնտազէ ինկլիզի չուխայն իսկէռլէթ վաճառէին 2 մարիաշի, որ է 3 լիրէ. եւ զհօխայն խահվէին չորս փարայ, եւ այնչափ աղքատացուցին զմեծացեալսն անիրաւութեամբ, մինչ զի անհաւատալի է ի լսել. որ երկու հարիւր քսակի տէրն էր, առանց գօտւոյ սոսկ տրեխաւ վարեցաւ ի Պէլրղատու. զորոց զմին եւ մեք տեսաք աստ, որ յայլոց մուրացաւ զմի մարիաշ առ ի գնել զհաց, եւ ոչ սատակիլ ի քաղցրու: Իբրեւ այս համբաւ տարածեցաւ ի Պօսնա, իսկոյն հաւաքեցան ի Պէլրղատ պօշնայիք աւելի քան զտասն հազար, եւ սկսան պատերազմիլ ընդ ալայեցւոց, որք ամրացեալք էին ի բերդի անդ, պօշնախք առին զերկուս պատնէշս բերդին եւ զերրորդն տկարացան ի յառնուլ: Այս պատերազմ ոչ դադարեցաւ զտիւ եւ զգիշեր իբրեւ զաւուրս 55: Յայսչափ աւուրսն ալայեցիք ի յարքունի Ճէպհանայէն ծախեալ էին զպարօթ եւ զայլ կահս պատերազմի իբրեւ վեց հազար քսակի. եւ այս ճշմարիտ է- քանզի ի Կոստանդնուպօլսոյ եկեալ թախս էմինի, քննեաց եւ եգիտ այսչափ պակասեալ յարքունի ճէպհանայէն: Ի պատերազմի անդ անկան պօշնախք եօթն հարիւր. ի յալայեցւոց սակաւք, քանզի էին ի ներքս բերդն: Իսկ քաղաքն ամենեւին կործանեցաւ: Հուսկ յետոյ եկեալ ղափուճուպաշի եւ եէնիչէր աղասի խաղացուցին զպօնախսն, եւ զալայեացիս հանեալ արտաքս վարեցին ի Պէլրղատու եւ յամենայն սահմանաց Պօսնայու եւ զգլխաւորաց նոցին զոմանց զգլուխս հատին, եւ զերեսուն ոգիս ունին ի կալանս, մինչեւ այլքն վճարեսցեն զվանսն տուեալ արքունի Ճէպհանէին… Լուեալ եմք, թէ Փորթոգալ ծածկեալ է ընդ հողով ի մեծէ գետնաշարդէ. եթէ ստոյգ է , ծանուցէք մեզ. ողջ լերուք :
      
       1756 մարտի 26 (Վարատին )
       Նուաստ ծառայ Հ. Յովհաննէս վրդպ. պոնտացի