Ասիկա
է
ականաւոր
հայ
ծանօթ
անձնաւորութեան
մը
խոր
յարգանքն
ու
համարումը
դէպի
Մխիթարեան
Ուխտը:
Է
Վերապատիւ
եւ
Գերյարգոյ
հօրդ
աբբայի
Ստեփաննոս
վդպ.
ի
բազում
սիրով
ողջոյն
ի
խոնարհական
համբոյր
աջոյն
Յայտ
լիցի
գերյարգութեանդ,
զի
ի
վաղուց
հետէ
ըղձայի
յղել
գերյարգութիւնդ
զգիր
մի
ողջունի:
Սակայն
գոլով
ի
բազմադիմի
զբազմանց
ի
միջի
եւ
պէսպէս
դեգերանց`
վասն
այնորիկ
անկարացայ
բերել
ի
լրութիւն
զիղձ
սրտի
իմոյ:
Եւ
ահա
առ
այժմ
վերին
յաջողութեամբ
դէպ
եղեւ
մեզ
այսու
գրով
ի
յայտ
մատուցանել
նաեւ
արտաքուստ
զսրտի
մտօք
շնորհսն,
զոր
ունիմք
առ
ազնութիւն
այսքանեաց
բարերարութեանց
եւ
երախտեաց
Մխիթարեան
վանաց.
թէպէտ
բովանդակ
ազգ
մեր
արամեան
պատրական
է
երախտագիտութեամբ
աղօթս
առ
աստուած
ուղերձել
վասն
սեպհական
պտղոց
բարեաց,
զոր
միշտ
վայելէ
ի
բարեբեր
եւ
յարգաւանդ
պարտիզէ
յայդմանէ,
սակայն
այսու
ամենայնիւ,
առաւել
իմն
եւ
զիս
համարիմ ,
ընդունելով
զմասնաւոր
ճաշակումն
արգասեաց
անուշից,
եւ
զայս
հանապազ,
անօթով
ասեմ`ոչ
ամաչեմ
ընտրութեան,
պատուելի
աստուածազգեաց
խոստովանահարբս
Իգնատիոսիւ,
զորմէ
լուայ,
եթէ
միւսանգամ
հանդերձեալ
իցէ
նահանջեալ
ի
վանսդ,
եւ
առ
այն
տրտմեցայ
եւ
տխրեցայ
յոյժ
յոյժ
ոչ
միայն
եւս,
բայց
եւ
ազգս
ողջոյն,
որոց
որչափ
պտղաբերն
իցէ,
վկայեն
ամենեքին,
երանի
թէ
լինէին
աստ
քանի
քահանայք
ի
վանացդ
որպէս
զհ.
իգնատիոս
խոհական
բարեվարժ
գորովագութ
եւ
յանձանձիլ:
Զայս
ասեմ
եւ
վասն
օգտի
եւ
որ
ի
տէր
պարծանաց
վանացդ.
քանզի
թէ
ի
տեղի
այսորիկ
աստուածարեալ
անաչառ
առանց
ամօթոյ
մշակիս
կարող
իցէ
գերյարգութիւնդ
առաքել
ասի
զսմին
նման
կենդանագիր
արս,
ստոյգ
չունիմ
ինչ
ընդիմաբանել:
Վասն
Գերյարգութեանդ
եւ
ընդհանուր
միանձանցդհանապազօր
աղօթս
եւ
պաղատանս
առ
Քրիստոս
աստուած
մատուցանեմ
բոլոր
ընտանեօքս
հանդերձ,
որպէս
եւ
ես
համօրէն
ընդելեօքս
հանդերձ
մաղթեմ
զարժանաւոր
աղօթս
գերյարգութեանդ
եւ
ամենայն
առաքինասէր
միանձանցդ.
յանձն
արարեալ
զիս
եւ
զիմանայիս
ամենայն
աբբայական
օրհնութեանդ,
մնամ
ըստ
ամենայնի
պատրաստական :
Գերյարգութեան
քում
Յամի
տեառն
1767
փետր.
7
ի
Կոստանդնուպօլիս
Նուաստ
ծառայ
Միքայէլ
Տիւզօղլեան
