Կռո՛ւնկ,
ուստի՞
կուգաս,
ծառայ
եմ
ձայնիդ,
Կռո՛ւնկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս,
Մի՛
վազեր,
երամիդ
շուտով
կու
հասնիս.
Կռո՛ւնկ,
մեր
յաշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Թողեր
եմ
եկեր
եմ
մըլքերս
ու
այգիս,
Քանի
որ
ա~խ
կանեմ,
կու
քաղուի
հոգիս,
Կռո՛ւնկ,
պահ
մի
կացիր,
ձայնիկդ
ի
հոգիս,
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Քեզ
խապար
հարցնողին
չես
տանիր
տալապ,
Ձայնիկդ
անուշ
կուգայ
քան
զջրի
տօլապ,
Կռո՛ւնկ,
Պաղտատ
իջնուս
կամ
թէ
ի
Հալապ.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Սրտերնիս
կամեցաւ`
ելանք
գնացանք,
Այս
սուտ
աստընուորիս
տերտերն
իմացանք,
Աղուհացկեր
մարդկանց
կարօտ
մնացանք.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Աստընուորիս
բաներն
կամաց-կամաց
է,
Միթէ
աստուած
լսէ`
դռնակն
բացէ,
Ղարիպին
սիրտն
է
սուգ,
աչերն
ի
լաց
է.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Աստուա՛ծ,
քեզնէ
խնդրեմ
մուրվէթ
ու
քէրէմ,
Ղարիպին
սիրտ
է
խոց,
ճիկերն
է
վէրէմ,
Կերած
հացն
է
լեղի
ու
ջուրն
է
հարամ.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Ո՛չ
զլուր
օրն
գիտեմ,
ո՛չ
զկիրակին,
Զարկած
է
զիս
շամփուրն,
բռնած
կրակին,
Այրիլս
չեմ
հոգար,
ձեզնէ
կարօտ
եմ.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Հաւատով
պառկեր
եմ
ներքեւս
է
խուշկի,
Հոտոյն
այլ
չեմ
գարշեր`
կու
թվի
մուշկի,
Շատ
հասրէթ
մնացանք
անկողնու,
տօշկի.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Պաղտատու
կու
գաս,
կերթաս
ի
Սէհրատ,
Թղթիկ
մի
գրեր
եմ,
տամ
քեզ
ամանաթ,
Աստուած
թող
վկայ
լինի
քո
վերադ,
Տարեալ
հասուսցես
զայդ
իմ
սիրելեաց.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Գրեր
եմ
մէջ
թղթիս,
թէ
հոս
մնացի,
Օրիկ
մի
օրերուն
զաչերս
չի
բացի,
Սիրելի՛ք,
ձեզանէ
կարօտ
մնացի.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս:
Աշունն
է
մօտեցեր`
գնալու
ես
թէպտիր,
Երամ
ես
ժողովեր
հազարներ
եւ
բիւր,
Ինձ
պատասխան
չի
տվիր,
ելար
գնացիր.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
գնա՛,
հեռացի՛ր:
Այսօր
ղարիպութիւն
միակ
միաւոր,
Հոգւով
եւ
մարմնով
ես
եմ
մեղաւոր,
Սուրբ
Սարգիս
օգնական
-
ճերմակ
ձիավոր.
Կռու՛նկ,
մեր
աշխարհէն
խապրիկ
մի
չունի՞ս: