Արարիչ
Տէրն
քաղցրացաւ
ի
յԱդամայ
Եւ
ծնաւ
ի
սուրբ
կուսէն
Մարիամայ,
Յայտնեաց
զփառս
իւր
յաշխարհի
երեսնամեայ,
Նախ
սքանչելիսն,
զոր
արար
ի
Գալիլեայ:
Զվարդապետն
մեծարեցին
ի
հարսանիս
Եւ
հատաւ
փութով
գինին
ի
սեղանիս,
Օրհնեաց
զջուրն
եւ
փոխարկեաց
յանուշ
գինիս,
Օրհնութիւն
փրկչին
տանս
եւ
սեղանիս:
Աւրհնեաց
Տէրն
զհինգ
նկանակ
հինգ
հազարին,
Որ
կերան
եւ
յաւելաւ
տաս
սակառ
իլին,
Օրհնութիւն
աստուածային
իջցէ
ի
տունս,
Օրհնէ
զսեղանս,
զանուշ
գինիս
եւ
զըմպելիս:
Րաբունիքն
եւ
հայրապետքն
նստին
սեղան
Եւ
առնուն
կթխան
ի
ձեռն
անուշահամ,
Քաղցր
երգեն
տաղ,
մեղեդի
եւ
շարական,
Անուշահամ
է,
քաղցրաճաշակ
է:
Իշխանք
եւ
պարոնայք
նստին
սօհպաթ,
Սուրահի
ոսկի
լնուն
եւ
մուղր
արծաթ,
Մանուշակ,
փթթեալ
ծաղիկ,
ռէհան
եւ
վարդ,
Անուշահամ
է,
քաղցրաճաշակ
է:
Աշխարհիս
սէրն
ու
պատիւն
Տէրն
ետ
զգինին,
Զմարդուն
սառաֆն
եւ
զմէհակն
այլվի
գինին,
Փրկութիւն
մեղաւորաց
լինի
գինին,
Անուշահամ
է,
քաղցրաճաշակ
է:
Յորժամ
որ
դու
գինի
նստիս,
շատ
մի՛
խօսիր,
Զքո
ընկերոջն
աղէկն
ասա,
վատ
մի՛
ասեր,
Զայլոց
մեղք
հրապարակաւ
մի՛
բամբասեր,
Զայս
խրատս
լաւ
պահէ,
ի
միտ
բեր:
Եթէ
դու
գինի
խմես
եւ
հարբենաս,
Վէճ
եւ
կռիւն
բորբոքես
եւ
մարդոյ
տաս,
Վաղվնէն
զնտան
ձգեն,
շատ
տուգանք
տաս,
Քաղցրիկ
խմեցէ՛ք
եւ
ուրախ
կացէք:
Բարերար
Փրկիչն
Յիսուս
զայն
երանէ,
Զխաղաղարարն
եւ
զհամբերողն
որդի
կոչէ,
Խոնարհամիտն
եւ
հնազանդն
բնակէ,
Օրհնած
է
նաեւ
ընտանեօք,
որպէս
ասէ:
Ապա
թէ
դու
գինի
խմես
միշտ
հանապազ,
Պարարես,
զանձդ
բտես
եւ
գիրանաս,
Աղօթից,
ժամատեղաց
յոյժ
ծուլանաս,
Վերջքն
դիժար
լինի,
եւ
դու
չիմանաս:
Նմա
տացուք
միշտ
գոհութիւն
յամենայն
ժամ,
Որ
պատրաստեաց
մեզ
կերակուր
անուշահամ
Եւ
պարգեւեաց
մեզ
բաժակ
սուրբ,
անապական,
Նմա
օրհնութիւն
այժմ
եւ
յաւիտեան:
Քանքարոյ
բիւր
պարտական
Ազարիայ,
Սակաւիկ
բանս,
որ
ասաց
գինոյն
վերայ,
Քաղցր
երգէք
եւ
ասացէք
մէկ
Հայր
մեղայ,
Քաղցրասցի
ձեզ
Տէր,
գթասցի
մեզ
Տէր: