ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԽԲ (ԻԱ)
       Գ.
       1 Այս իսկ բնաւորեալ է առ մարդիք, զի ի մեղանչելն, յառաջ քան զյանդիմանելն ուրուք` ինքն զինքն յանդիմանէ եւ յանձն իւր հաշի եւ մաշի։ 2 Քան զի զաւրութիւն է Աստուած ամենաշարժ ` չարացն կշտամբիչ եւ զարհուրեցուցիչ, իսկ լաւացն զաւրացուցիչ եւ զուարթացուցիչ։
       3 Եւ թէ ուստի՞ գտին նախ ծնընդական մասինն պատիւ առնել եւ զնա ծածկել։ 4 Վասն զի մասն ունէին մարգարէական շնորհի, եւ այն արար նոցա գերեդարձ մտացն, գիտացին թէ անմահք եղաք , եւ արդ մահկանացու` հանցանաւքն եւ անել հրաման ընկալաք իբրեւ զանասունս արու եւ էգ գոլով։
       5 Իսկ զթզենի տերեւն, ոմանք կարծեցին թուզ գոլ զպտուղն յանցանացն գոլ , յորում տեղւոջ եւ զծածկելն եւ զթաքչելն արարին ։ 6 Եւ վկայ թզենւոյն գաւսացուցանելն արարին յԵրուսաղէմ։ 7 Եւ կէսք` զխաղողն եւ զարիւն խաղողոյն, զոր Տէրն կենաց գրաւական ետ ` ածեն վկայս, զոր գիրք չէ բացեալ զիա՞րդ իշխեն յանձանց ասել ինչ։ 8 Եւ գիտութիւն չարոյ եւ բարի կենաց։
       A 29աբ, H 49ա