Թարգմանութիւններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՍՈՒԼԹԱՆԸ

       Քաշմիրի լեռներուն մէջ
       Կ’ապրի Սուլթանը Սալամանտրակորի,
       Ցերեկը շատ մը մարդիկ ջարդել կուտայ
       Եւ երբ իրիկուն կ’ըլլայ, կըքնանայ։
       Բայց իր մղձաւանջներուն մէջ մեռելներն են որ կը պահուին
       Եւ կը գիշատեն զինքը։
       Ուստի առտու մը կ’արթննայ
       Վայնասուն մը արձակելով,
       Եւ դահիճը քունէն ընդոստ արթնցած՝
       Ժպտագին կուգայ անկողնին առջեւ։
       Եթէ ողջեր չըլլային,
       Կ’ըսէ Սուլթանը,
       Մեռելներ պիտի չըլլային։
       Եւ դահիճը կը պատասխանէ «Հրամանք է»։
       Ուրեմն ամբողջ մնացեալն ալ թող սրէ անցընեն
       Եւ այլեւս ոչ մէկ խօսք այդ մասին։
       Հրամանք է, կ’ըսէ դահիճը
       Որ միայն այդ խօսքը գիտէ,
       Եւ ամբողջ մնացեալն ալ սրէ կ’անցընեն, ինչպէս ըսած էր Սուլթանը,
       Կիները, մանուկները, իրենները եւ ուրիշներունը,
       Հորթը, գայլը, պիծակը եւ հեզահոգի ոչխարը,
       Բարի եւ արդար ծերունին եւ չարքաշ ուղտը,
       Թատրոններու դերասանուհիները, կենդանիներուն թագաւորը,
       Պանան տնկողները, զուարճախօսները,
       Աքլորները եւ իրենց հաւերը, հաւկիթները իրենց կճեպով,
       Եւ մա՛րդ չի մնար ոեւէ մէկը թաղելու համար։
       Ահա այսպէս, լաւ է, լաւ,
       Կ’ըսէ Սուլթանը Սալամանտրակորի,
       Բայց կեցիր հոս, դահիճ,
       Կեցիր ճիշդ քովս,
       Եւ սպաննէ զիս
       Եթէ երբեք նորէն քնանամ։

       JACQUES PREVERT