27.
ՄԵՂՈՒՆԵՐԸ
Տենչանքներըս,
տարագնացի՜կ
մեղուներ,
Ոսկի
երիզ
մը
բանալով
Ու
զանակներ
անձրեւելէն
Թըռան
գացին
երամ
երամ.
Անցան
գացին
դարուղիէն,
Կիսաթափանց
մըշուշներու
ապրշում
քօղքը
պատռելէն
Եւ
յածելէն
մէջն
արեւին
ոսկեծաղիկ
մառախուղին:
Արեւակի,
սուտակներու
ու
զիւմրիւթի
Փաղփուն
երանգը
ծըծելով
իրենց
չորս
դին.
Ծործորներէն,
բացավայրէն
Ու
ցորենի
գադիշներէն
անցան
անդին.
Ես
գետափին
մօտ
մընացի
վարատակա՜ն,
Մելամաղձիկ
երազս
յըղած
Դէպ
հեռաւոր
ծաղկաստաններ`
Ուր
թառեցան
մեղուներն
իմ
տենչանքներուս:
Մեղուներն
իմ
տենչանքներուս`
Միջօրետքի
պահերէն
վերջ,
Որոնց
դարձին
ես
կըսպասեմª
Ուղեկորոյս
զակատելով:
Ահա՜
օրն
ալ
մըթագնեցաւ,
Եւ
ես
ի
զո՜ւր
տարաժամ
Դեռ
կըսպասեմ
անոնց
հեւքոտ
ու
մեղրազօծ
վերադարձին:
Ա՜հ,
այս
ցայգուն
Պիտի
անցնիմ
դարձեալ
Վախիս
ճամբաներէն.
Ալ
յափրացա՜ծ,
ուշակորոյս,
Գիշերներու
ըմպած
գինին
խաւարածոր,
Պիտի
անցնի՜մ
ես
այս
գիշեր`
Երկիւղիս
սեպ
ճամբաներէն,
Իմ
գանկիս
տակ
Յոյսի
ոսկի
բոցին
անուրջն
առկայծելէն:
Ալ
յոգնա՜ծ
եմ
Ըսպասելէն
տենչանքներուս
մեղրին
անոյշ,
Ու
տարաժամ
այս
յածումին
մէջ
երջանի՜կ
պիտի
ըլլամ`
Եթէ
թունեղ
խա՜յթ
իսկ
բերեն
Ուղեմոլար
մեղուներն
իմ
տենչանքներուս: