ՍԿԻԶԲՆ
հրաժարելոյ
յաշխարհէս
երկիւղ
տեառն,
եւ
աներկիւղն
արտաքոյ
դրանն
օթեսցի։
Սկիզբն
բարի
կենաց
միանձանց
գիտ
ութիւն
այ,
քանզի
անգիտութիւն
աստուծոյ
խաւարէ
զմիտսն։
Սկիզբն
բարի
ժառանգ
ութեան
միանձանց
կուսութիւնն
սուրբ
է.
իսկ
անսուրբն
տարագիր
է։
Ճգն
ութիւն
միանձանց
խոկումն
սուրբ
գրոց
է,
եւ
զնոսին
առնել
շնորհօք
եւ
ընտրութեամբ։
Կերակուր
միանձանց
առնել
զկամս
աստուծոյ
է,
եւ
ըմպելի
երգս
սաղմոսաց.
այլ
եւ
մարմնական
պէտքն
կարօտութեամբ
եղիցին
'ի
դէպ
ժամանակի
միանձանցն։
Գնացք
միանձանց
ցածութեամբ
շարժեալ
տանէ
'ի
տուն
որպէս
ոտք
աւետարանչի
բարութեան։
Վարք
միանձանց
առանց
գայթակղութեան
եղիցին
'ի
գնալ,
'ի
նստել,
'ի
ննջել,
'ի
յառնել։
Միանձունք
զգոյշ
լինիցին
միշտ
'ի
կանանց
շեղջակուտելոց
մեղօք
որպէս
'ի
սպանողաց.
զի
նետք
մահաբերք
են
պոռնկացն
յիշատակ,
որ
խոցոտեն
փորձանօք
հրոյ։
Խորհուրդք
միանձանց
ընդ
հանճարեղս
լիցին,
եւ
մի՛
ընդ
անիմաստ՝
որ
ոչ
գիտեն
զօրէնս։
Հսկելով
միանձունք
օրհնութեամբք
եւ
հոգեւոր
երգովք՝
հերքին
դեւք։
Մեծաբանելով
միանձունք
'ի
վերայ
ուղղութեանց
եւ
ննջելով.
որպէս
սարդի
ոստայն
լուծանին։
Խոնարհք
հոգւով
միանձունք
նշանաւ
խաչին
պահպանին
յորոգայթից
սատանայի։
Երկրասէր
միանձունք
յերկիր
փոխարկելով՝
զփորձ
առնուն
որոգայթից
սատանայի։
Խորհուրդք
միանձանց
եղիցին
'ի
գործս
բարեաց,
քանզի
բարք
անգործնականք
ոչ
լնուն
բարեաւ։
Սպառազինութիւնք
միանձանց
խորհրդովք
յապաւեալք
'ի
բարեպաշտ
ութիւն
աստուածսիրութեան։
Արթն
ութիւն
միանձանց
հաւատքով
հանդիսացեալք
հանդարտեցուցանէ
զխորհուրդս
աղտեղիս։
Ժուժկալ
ութիւն
միանձանց
'ի
գործս
բարիս
պտղաբերի
ըստ
աւետարանին
մնացականս
եւ
հոգեւորականս։
Մշակելով
միանձունք
զերկիր
արդիւնակատարութեամբ
ըստ
աստուծոյ,
ընկալցին
զվարձս
երկնաւորս։
Զօր
ութիւն
միանձանց
անստացուածութիւն,
'ի
բառնալ
զխաչն
Քրիստոսի
եւ
աշխարհի
մեռանել,
քանզի
դժուարին
է
միանձանց
ընչասիրութեամբ
ըմբռնելոց
զարքայութիւնն
աստուծոյ
ստանալ։
Տուք
զսիրտս
ձեր,
միանձունք,
յուսմունս
մտաւորականս,
եւ
գործելով
յանդիման
լիցի
սէրն
որ
առ
աստուած։
Պարգեւ
բարի
միանձանց
կուսութիւն,
կառավարել
զնա
յերկինս
ընդ
սրբոյն
Եղիայի։
Եւ
տարփող
եղեալ,
միանձունք,
ելջիք
'ի
վերայ
հրեղէն
կառաց ,
ցօղելով
արտասուագոչ
ձայնիւ։
Ծառ
կենաց
է
կրօնաւորել,
եւ
բարեկարգութեամբն
եւ
խոնարհութեամբն
բարձրանալով.
շնորհօքն
Քրիստոսի
ստացեալ
ձեր
զդրախտն՝
արտասուօք
ոռոգեսջիք
զնա,
միանձունք։
Զօր
ութիւն
կուս
ութեան
ժուժկալութիւնն
է,
իսկ
շուայտեալն
եւ
հեղգն
բծաւորի։
Հրապարակելով
զտուրս
եւ
զաղօթս,
միանձունք,
եւ
'ի
ցոյցս,
անշնորհ
եւ
ունայն
են
'ի
վարձուցն
Քրիստոսի.
իսկ
'ի
ծածուկ
զայս
արարեալ
աստուածգիտութենէ
աղագաւ
միանձունք՝
առցեն
զերեւելին։
Տալով
զայն
աստուծոյ
միանձունք՝
մի՛
հպարտասցին,
այլ
ընդ
խոնարհս
զիջանիցին
եւ
լիցին
չափաւորս։
Աղօթելով
զգիշերն
ամենայն
միանձունք
մաքրապէս,
լուիցէ
տէր
եւ
որպէս
տիւ
լուսաւոր
զնա
լուսաւորէ։
Ողորմ
ութիւն
միանձանց
մարդասիր
ութիւն
է
'ի
պէտս
եղբարցն.
տալն
ոչ
ամենեցուն
է,
այլ
որ
ոչն
ունին։
Յամբարտաւան
միանձանց
հեռի
է
տէր.
իսկ
'ի
խոնարհն
հանգիցէ
հոգին
սուրբ։
Մտած
ութիւն
միանձանց
եղիցին
հանապազ
վասն
արքայութեանն,
եւ
յետ
աստեացս
ժառանգեսցեն
զնա։
Յամենայն
ժամ
եղիցին
միանձունք
առանց
արատոյ
եւ
սուրբ,
եւ
սուրբն
սրբոց
բնակիցէ
'ի
նոսա։
Անշէջ
պահիցին
լապտերք
կուս
ութեան
միանձանց
հանապազ ,
զի
մի՛
շրջիցին
եւ
ոչ
լուսաւորեսցին։
Բարեգործութեամբ
ուղղեալք
միանձունք
աննուազ,
զի
մի՛
յառագաստէն
արտաքոյ
մնասցեն։
Կեանք
միանձանց
նմանք
հրեշտակաց
եղիցին՝
հանապազորդ
սաղմոսիւք
կիզուլ
զմեղս,
եւ
վարք
նոցա
յերկրի
որպէս
յերկինս։
Վարք
միանձանց
Յոհաննու
նմանեսցին
յանապատի
հոգւովք
բերկրեալք՝
մեռուցանելով
զհամանդամս։
Ծփումն
դիւաց
'ի
միանձանց
աստուածսիրութեամբն
խաղաղանայ՝
հրեշտակային
կարգաւորութեամբն։
Ծփմամբ
դիւականաւ
մեծաբանեալ
միանձունք
ժուժկալիցեն
'ի
պատմուէ
զգուշանալով։
Կեանք
միանձանց
հեզութեամբ
եւ
համբերութեամբ
յօրինեսցին
որպէս
լուսաւորս
յերկրի։
Նախանձելով
միանձանց
իրաւաբար
ընդ
եղբարս,
դառնագոյն
յինքեանս
ձգեն
զբանսարկուն։
Խմոր
չար
ութեան
մի՛
լիցին
'ի
միանձունս՝
որ
բաժանէ
զեղբարս,
այլ
սէր
սերտ՝
որ
'ի
միասին
պահէ։
Արեգակն
մի՛
մտցէ
'ի
վերայ
բարկ
ութեան
միանձանց,
այլ
արեգակն
արդարութեան
'ի
սիրտս
հանգիցէ։
Հանդարտ
կրօնաւոր
ոչ
խռովէ
զեղբարս,
իսկ
նախանձոտն
եւ
բանսարկուն
կործանէ
զվանսն։
Զհնչումն
հոգեւոր
երգոց
եւ
սաղմոսաց
մի՛
ոք
պարսաւիցէ,
զի
օրհնութիւնք
հրեշտակաց
են.
իսկ
'ի
հնչմանց
որ
'ի
տեսարանս
են՝
փախիր,
զի
այնոքիկ
որսանք
բանսարկուին
են։
Եղիցին
յամենայն
ժամ
'ի
զգայարանս
միանձանց
խաչին
Քրիստոսի
տպաւորութիւնքն
հաւատովք։
Լռ
ութիւն
միանձանց
հանդերձ
մաքուր
սրտիւ
կոչէ
զսուրբ
հոգին.
իսկ
անսուրբն
հալածէ։
Պատշաճեալ
միանձունք
հոգւով
եւ
ճշմարտութեամբ
մի՛
պատկառեսցեն
երբէք
'ի
դիւաց։
Վահան
պատերազմին
միանձանց
օրհն
ութիւնք
հրեշտակայինք
են,
յորմէ
փախչին
դեւք։
Մահ
միանձանց
սրբոց
թեթեւագոյն
է
քան
զքուն,
զի
փոխին
'ի
ճգնացն
'ի
հանգիստն
յաւիտենից։
Գանձ
միանձանց
անկողոպտելի
անստացուածութիւնն
է,
որ
ոչ
ոք
կարէ
յափշտակել
զնա։
Ժառանգ
ութիւն
միանձանց
հանդերձեալքն
են
անեզրական
հանգստեամբ
'ի
փառսն
յաւիտենից։
Դատաւոր
ութիւն
միանձանց
գրովք
սրբովք
է
ստուգեալ.
հաճոյասցին
աստուծոյ
տեսողի։
Դուռն
միանձանց
'ի
մուտս
արքայ
ութեանն
երկնից
նեղ
եւ
անձուկ
է,
այլ
յուսովն
կենաց
թեթեւագոյն
է։
Աստուածապաշտութիւն
միանձանց
սրբութեամբ
ուղղի,
եւ
եղբայրասիրութեամբ
ծանուցեալ
լինի։
Քաջ
ութիւն
միանձանց
ոչ
ուժոյ
մարմնով,
այլ
հոգւով
'ի
պահս
ճգնեալ
գունաւոր
ցուցանէ։
Բժշկ
ութիւն
միանձանց
ցաւոց
'ի
ձեռն
աղօթից
եւ
պահոց
լիցի,
որք
բժշկեն
զամենայն
ախտս։
Զուարթ
առատ
ճգնաւոր
խրախուսեալ
յաստուած՝
խորհրդոց
չարաց
արտահալածումն
առնէ
հանապազ։
Յոհաննէս՝
որ
յանապատէն
գաղափարէ
զմիանձունս,
եւ
եղիցին
խոշոր
վարք
իւրեանց։
Եղիայի
մաշկեակն ,
ով
միանձունք,
ուսուցանէ
զորպիսի
զգեստ
'ի
սկզբանէ
արարիչն
մեր
ետ
մեզ։
Յակոբոս
անմեկնելին
'ի
տաճարէն
հանապազորդ
աղօթիւք
ուսուցանէ՝
մի՛
թուլանար
'ի
վանից
քոց։
Յոհաննէս
առ
անսկիզբն
բանն
առաջնորդէ
'ի
փրկ
ութիւն
կուսութեամբ
նահատակիլ։
Ողջախոհ
միանձունք
միաբանեն
զեղբարս
'ի
բարի
գործս,
իսկ
ապարասանքն
ցրուեն
զնոսա։
Համբեր
ութիւն
միանձանց
զխստ
ութիւն
շիջուցանէ
եւ
'ի
խոնարհ
ութիւն
ածէ։
Հրեշտակաց
հաւասարեսցին
պարկեշտք
'ի
կերակուրս
եւ
յըմպելիս։
Միանձունք
որ
ոչ
պահեն
զտես
ութիւն
կանանց,
այլ
եւ
զխօսս
վարկպարազի
համարին,
ոչ
ապրին
նոքա։
Չարաչար
միանձունք
որոց
զկուսութիւնն
իւրեանց
բծաւորեալք,
եղկելիք
եւ
արհամարհեալք
են։
Աշխարհասէր
միանձունք
եւ
զբաղեալ
յանցաւոր
իրս՝
ոչ
կարեն
հաճոյ
լինել
այ։
Անձն
սրբեալ
եւ
անընչասէր՝
քարոզ
հաւատարիմ
է
կենացն
յաւիտենականաց։
Զարդ
երիտասարդի
միանձին
ողջախոհութիւնն
է
սրբութեամբ
'ի
հնազանդութիւն
հարց։
Ունկնդր
ութիւն
միանձանց
ոգեշահ
խրատուց
արիացուցանէ
զանձինս
'ի
հոգեւոր
մարտս։
Չար
ութիւն
մի՛
օթեսցի
'ի
սիրտս
միանձանց,
այլ
բարութիւնն
յոլովեսցի
երեւելի
եւ
աներեւոյթ։
Ի
բանս
բարիս
զբաղեսցին
միանձունք
յամ
ժամ,
բայց
զլռ
ութիւն
մի՛
մոռասցին։
Զժուժկալ
ութիւն
միշտ
ընկալցին
միանձունք
մեռուցանելով
զանդամս
զերկրաւորս։
Ճշմարտեալ
բանս
խօսեսցին
միանձունք
յամենայն
ժամ,
եւ
սուտ
ամենեւին
մի։
Բանս
խիստս
լսելով
միանձունք
մի՛
խռովեսցին,
զի
այնպէս
դարձցի
բարկութիւնն
'ի
խաղաղութի։
Զխաղաղ
ութեան
զհետ
լինիցին
միանձունք
եւ
զսրբութե,
զի
առանց
այսոցիկ
չէ
հնար
տեսանել
զտէր։
Վարդապետելով
միանձանց
զլաւն
խոնարհութեամբ
եւ
զղջմամբ
լուծանէ
զխորհուրդս
անմաքուրս։
Առիւծ
ահարկու
է
իշավայրեաց.
սոյնպէս
եւ
կրօնաւոր
քաջ
'ի
վերայ
անմաքուր
խորհրդոց
չարին։
Լուծանելով
միանձանց
զարգասաւոր
պահս
եւ
զաղօթս
այ,
խրամատէ
զցանկն
'ի
մուտս
չարին։
Հողմ
անդնդային
ամբոխէ
զծով,
եւ
հպարտացեալ
անձինք
բարկութեամբ
ամբոխեն
զմիաբանականս։
Նաւահանգիստ
խաղաղ
ութեան
է
անձն
բարեսէր,
եւ
հանդարտն
'ի
մէջ
միաբանականաց
սիրով։
Նմանութեամբ
դասուց
հրեշտակ
են
յերկրի
մաքուր
կուսութեամբ
միանձունք։
Պաւղոսի
պնդ
ութեանն
նմանեալ
միանձունք,
զի
այնպէս
յափշտակեսցին
'ի
դրախտն։
Մովսէսիւ
զհեզութիւնն
ուսանիցին
միանձունք,
զի
այնպէս
զերծեցին
'ի
խորանն
'ի
քարկոծչացն։
Մի՛
լինիք
ամբարտաւանք,
միանձունք,
յորժամ
փառաւորեսջիք
'ի
մարդկանէ,
զի
մի՛
անարգեսջիք։
Նման
մաքսաւորին
խոնարհեալք
միանձունք,
եւ
մի՛
ընդ
փարիսեցւոյն
'ի
վայր
անկցուք
'ի
տեառնէ։
Մի
նախանձիր
ընդ
եղբօր
'ի
խորհուրդս
մահու
որպէս
Կայէն,
զի
մի
զնոյն
պատիժս
կրեսցես։
Հաբէլ
զմի
նախանձն
ուսուցանէ
հաճոյ
պատարագաւն,
որ
թէպէտ
մեռաւ,
սակայն
քարոզի
'ի
սուրբս։
Ուսիք,
միանձունք,
միշտ
զխոնարհութի,
զի
նովաւ
ապրեջիք
յորոգայթից
բանսարկուին։
Վարձք
բարիք
'ի
տեառնէ
խոնարհաց,
եւ
մի՛
զրկիք
յայնմանէ,
միանձունք,
զի
ընդ
Քրիստոսի
բարձրասջիք
յերկինս։
Նորամուտ
միանձունք
բուռն
հարցեն
զհնազանդութէ
ահիւն
աստուծոյ
յոլով
աշխատութեամբ։
Տնկեալն
'ի
տուն
տեառն
եւ
'ի
գաւիթս
միանձանց
զգոյշ
կայցէ,
զի
մի՛
ատիցէ
'ի
բանսարկուէն։
Ողջախոհ
միանձունք
ինքնաբուղխ
արտասուօք
ոռոգեսցեն
զիմանալի
առաքինութիւնս։
Զոտս
սրբոց
լուանա՛,
'ի
պէտս
նոցա
օժանդակեա
հոգեւոր
սիրով,
եւ
երանեցիր
'ի
Քրիստոսէ։
Զգիշերն
տիւ
գործեն
միանձունք,
որք
շնորհացն
աստուծոյ
եղեն
միշտ
ընդունակք։
Փորձի
'ի
հողմոց
շարժեալ
անձն
որ
այսր
եւ
անդր
տարաբերի
եւ
ոչ
կայ
'ի
սահմանի
իւրոյ։
Փայտ
դար
ձեռաց
է
կրօնաւոր
հեռ
եւ
անհնազանդ,
որ
ոչ
անկանի
'ի
շինուածն
եկեղեցւոյ
այ։
Փայտ
կենաց
պտղաբերեալ
անձն
արդիւնական,
կերակրելով
զմիանձունս
ամենայն։
Հրեշտակական
վարս
ունելով
հանապազ
սաղմոսերգութեամբ
անձնն՝
'ի
յերկիս
վերաթեւէ։
Չոր
փայտիւ
Եղիսէէ
զերկաթն
'ի
խորոցն
հանէ.
նոյնպէս
եւ
կօրնաւոր՝
որ
զխստութիւն
'ի
սրտէն
'ի
բաց
ձգէ։
Չորացուցանէ
զախտիցն
հոսանս
անսուղ
ութիւն
կերակրոց
եւ
ըմպելեաց
եւ
սէրն
այ։
Սուր
ընդդէմ
ախտից
աղօթք
արտասուալիցք
տըքնութեամբ,
եւ
պահք
խոնարհեալ
հոգւով։
Ընծայք
'ի
մարդկանէ
վայրբերեն
զմիանձունս
անհանճարս
եւ
զիմաստունս
'ի
վեր
ձգեն։
Յո՛ր
վայր
է
սահման
պահոց
միանձանց.
մինչեւ
ցվախճան.
առաւել
եւս
աղօթիցն
միշտ։
Որ
նախատէ
զմիանձունս
առաջի
մարդկան ,
պիղծ
է
առաջի
այ.
իսկ
բարեպաշտեալն
օգտի։
Որ
ոչ
պահէ
զլեզու
իւր
ընդդէմ
բարկ
ութեան
'ի
թշնամանս,
ոչ
անպատուհաս
ապրի
յայ։
Բարկութիւն
մարդոյ
ամբոխէ
զմիանձունս,
եւ
զարդար
ութիւն
աստուծոյ
ոչ
գործէ
'ի
մերձաւորս։
Մեծ
վնաս
առնէ
անձին՝
որ
արդարանայ
բանիւ
եւ
ոչ
գործովք
առաջի
տեսողին
զինքն։
Ձանձրութիւն
լուծանէ
զկարգ
եւ
զկրօնաւորութիւն
միանձանց,
զի
նա
է
սկիզբն
կորստեան
մերոյ։
Բարկութիւն
յարուցանէ
միանձանց
մարտ
բանսարկուն.
իսկ
խորագէտն
զղջմամբ
լուծանէ։
Որ
պանծայ
'ի
գործս
իւր
յաջողակս,
կորուսանէ
զվարձըս.
իսկ
որ
'ի
փառս
աստուծոյ
ընծայէ.
առցէ
զվարձս։
Որ
անարգէ
զմերձաւորս
որպէս
զմեղաւորս,
եւ
ինքն
անարգեալ
եւ
արհամարհեալ
յամենեցունց
տեառնէն։
Ամբարտաւանեալ
միայնակեացք
զկարգեալսն
փոխարկեն,
եւ
պարզեալքն
'ի
նմին
մնան։
Նախ
քան
զմարտն
սպառազինեալ,
միանձունք,
զի
մի
ըմբռնեալք
'ի
չարէն՝
դիւրաւ
պատրեսջիք։
Զմեծ
ութիւն
բազմազբաղ
սնոտի,
միանձունք,
մի՛
արասցուք,
զի
նեղ
է
յարքայութիւն
մուտն։
Կղկղանս
համարեսցուք
զանցաւորս,
միանձունք
ըստ
Պաւղոսի,
զի
զՔս
շահեսցուք։
Հուր
կիզանող
'ի
մարմինս
ցանկասիրաց ,
այլ
աստուածասէր
միանձունք
հրով
հոգւոյն
սրբոյ
լնուցուն։
Աղբիւր
շնորհաց
հոգւոյն
սրբոյ
'ի
միանձունս
բղխէ.
որք
ողջախոհ
միաբան
կարգեալ
են։
Ի
մարմնական
'ի
զբաղման
լեալ
միանձունք՝
շուայտեալ
գթեն,
եւ
ոչ
բերեն
զգաստութի։
Ի
պարծանք
մի
ոտնառիցեն
միանձունք,
զի
մի
արտաքոյ
բարւոյ
եւ
առաքինութեանն
գտցին։
Մի՛
պարծեսցին
միանձունք
'ի
մեծութիւնս
ազգի
եւ
աշխարհի,
զի
մի
ղրկիցին
յաւիտենականէն։
Զլուրս
մեղաց
մի՛
պատմեսցես
բազմաց,
այլ
որ
օգտեցուցանիցեն
զքեզ
եւ
զնոսա
զոր
էնն։
Զմեղս
անձանց
միանձունք
յամենայն
ժամ
պատմեսցեն
հարց
եւ
լուծցեն
խոստովանութեամբ։
Վհատեալ
միանձունք
առցեն
քաջալեր
ութիւն
'ի
սուրբ
գրոց
եւ
'ի
հարց
խրատուց։
Հոսումն
արտասուաց
միանձանց
'ի
հանապազորդ
աղօթսն
սրբէ
եւ
տեսանողս
առնէ։
Տարբերեալ
միանձունք
վանաց
'ի
վանս
ոչ
ունին
ուր
դադարիցեն
եւ
հաստատիցեն,
իսկ
հիմնաւորեալքն
առաւելուն
եւ
աճեցուցանեն
զինքեանս։
Որպէս
ծառք
պտղաբերք
եւ
տունկք
առ
'ի
փոփոխել
արմատ
ոչ
ունին
եւ
ոչ
պտղաբերին,
այնպէս
եւ
միանձունք
անիմաստք։
Պսակ
պարծանաց
միանձանց
կուսութիւնն
է,
որ
բարձրացուցանէ
ընդ
հրեշտակս
'ի
յերկինս։
Իմաստութիւն
միանձանց
մի՛
արտաքինք
լիցին .
այլ
աւետարանական
հանճարով
փայլիցեն։
Քաջ
զօրավար
վանէ
զընդդիմամարտս.
այսպէս
ճգնաւոր
զգունդս
դիւաց
'ի
մարտի։
Ընդդէմ
չարին
խաչիւն
Քրիստոսի
եւ
հաւատովք
միանձունք
կայցեն
եւ
միշտ
յաղթողք
եղիցին։
Ի
կամս
աստուծոյ
խօսեսցի
լեզու,
լուիցէ
ունկն
եւ
իմասցի
սիրտ,
եւ
այնպէս
եղիցի
նմա
հաճոյ։
Սեփական
ստացուած
միանձանց
կուս
ութիւն
սուրբ,
պարկեշտ
ութիւն
ճգնեալ
միշտ։
Պահեսջիք
զպատուիրանս
տեառն.
միանձունք,
զխրատ
ոգեշահս
երանելի
հարցն։
Մի
ծուլանար
առ
խրատ
եւ
հանդէս
կարգաց
եւ
կրօնից,
զի
սոքա
վերաբերեն
զքեզ
յերկինս։
Յանդուգն
եւ
անհնազանդ
միանձունք
անկցին
յորոգայթ
փորձանաց՝
'ի
բանսարկուէն,
իսկ
հեղն
եւ
հաւանն
արտաքս
մերժէ
զամենայն
նետս
մուխս
չարին
մարտադրաւն
Քրիստոսիւ։
Ժուժկալութեամբն
հանդիսացեալք
եւ
ցանկութեամբ
հոգեւորականաւ
միանձունք՝
կեցցեն։
Միանձունք
ունիցին
խորհուրդք
միամիտ,
եւ
յիշումն
աստուծոյ
հանապազ՝
ոչ
թողու
'ի
սխալանս։
Աստուծոյ
երկիւղիւն
յարդարեալ
միանձունք
ոչ
մերձին
'ի
չար,
իսկ
աներկիւղն
միշտ
սխալէ։
Հնազանդ
ութիւն
միանձանց
հարց
մինչեւ
'ի
մահ
լիցին,
որպէս
եւ
Քրիստոս
եցոյց
մեզ։
Համբեր
ութիւն
միանձանց
'ի
նեղութիւնս
բազումս՝
յուսով
հաստատեալ,
գործով
կատարեալ։
Համբեր
ութիւն
կրօնաւորութեան
մինչեւ
ցմահ
միանձանց.
զի
որ
համբերեսցէ
իսպառ,
նա
կեցցէ։
Օրհնութիւն
միանձանց
հոգեւոր
միշտ
'ի
բերան
'ի
գնալ.
'ի
նստել
եւ
յառնել։
Անդադար
սաղմոսերգուի
միանձանց
զդեւս
հերքէ
եւ
զամ
մարտս
սատանայի։
Ունկնդր
ութիւն
միանձանց
աւետարականաց
զհոգի
եւ
զմարմին
պնդէ
'ի
սէրն
Քրիստոսի։
Ձայն
չափաւոր
եւ
բան
հեզ
միանձանց
աստուած
օրհնութեամբ,
եւ
առ
մարդիկ
զպէտս
խառնեն։
Սեփական
սրբոոթեամբ
կուսանք
կրօնաւորեալք
զաստուած
տեսցեն,
եւ
երեւեսցին
լուսաւորք։
Որ
կացին
յուխտին
սրբութեան,
տացի
նոցա
տեղի
անուանի
'ի
Քրիստոսէ
յարքայ
ութեանն
երկնից
ընդ
սուրբս։
Երկիւղիւն
աստուծոյ
յարմարեալ
եւ
սրբեալ
միանձունք
վայելեսցեն
յանպատում
բարութիւնսն։
Լոյս
մաքուր
'ի
վերայ
երկրի
կուսանք,
հոգւով
եւ
մարմնով
սուրբ
ամենայն
կարգօք։
Կերակուր
միանձանց
եւ
ըմպելի
պարկեշտութեամբ
եղիցի,
եւ
վասն
մսոյ
եւ
գինւոյ
զի՞
ասացից։
Ոսկի
փորձեալ
միանձունք
պէսպէս
վաստակօք,
այնպէս
առաւել
փայլեսցին։
Ձեռք
միանձանց
եղիցին
սրբեալք
ճշմարտութեամբ,
ամբառնալ
'ի
վեր
առանց
վնասուց։
Խաչելոյն
վասն
փրկ
ութեան
աշխարհի
շնորհիւ
զօրութիւնն
յուշ
լիցի
ձեզ։
Սանձք
ախտից
միանձանց
ցանկութիւն
առ
աստուած
է ,
մեռուցանելով
զանդամս
մարմնոյ։
Կարկուտ
ապականէ
զանգս
պտղաբերս,
եւ
բարկութիւն
հասեալ
թշնամանօք
զեղբարս։
Ձեռք
միանձանց
չարաչարք
շարժեալ
'ի
վնասս՝
ապականեն
զհոգեւոր
զգաստութիւնն։
Փասքուսք
միանձունք
պառակտեն
զեղբարս
եւ
հանեն
'ի
դրախտէ
վանացն
միաբանելոյ
որպէս
բանսարկուն։
Շոգմոգ
միանձունք
զանձինս
մերձաւորաց
կորուսանեն ,
եւ
զինքեանս
եւս
չարաչար։
Սաղմոսելով՝
'ի
սիրտս
իւրեանց
միանձունք
մաքուրք՝
լսելի
լիցին
աստուծոյ
եւ
առցեն
զպըտուղ
աղօթիցն։
Միանձունք
հրաժարեալք
յաշխարհէս՝
արհամարհիցեն
եւ
զսորային
պատաղմունս
'ի
ձեռն
շնորհացն
Քրիստոսի։
Անձինք
միանձանց
զարդարեալք
հոգեւոր
կարգոք
անոյշ
բուրեն։
Որ
զախտաւոր
ցանկութիւնս
արհամարհեն .
անանց
բարութեանցն
հասցեն
յերկինս։
Որ
մերձ
ունին
զերկիւղ
տեառն,
յամենայն
գիջութեց
սրբին
եւ
որ
'ի
նոյն
բերին
ախտք։
Արտասուալից
աղօթք
միանձանց
առ
աստուած
'ի
սուրբ
սրտից
հաւատովք՝
մի՛
անյոյս
լիցին
'ի
տեառնէ։
Ով
միանձունք,
որքան
սուգ
է
'ի
մէջ
սրբոցն
անկումն
ձեր
'ի
լուսաւոր
կարգաց
եւ
'ի
սուրբ
կրօնից։
ով
հօտ
մեծն
հովուին
եւ
առաջնորդին
կենաց,
որ
նեղաբար՝
հետիւն
յընդարձակն
տանի։
Ով
միանձունք,
որքան
է
խոստումն
սրբոց
կուսանաց՝
որք
փայլեն
յարքայ
ութեանն
երկնից։
Ով
ճգնաւորք ,
որպիսի
շնորհի
արժանաւորեցայք՝
ազգակցութիւն
ունելով
առ
Քրիստոս։
Ով
երանելի
կոյսք,
յաղթողք
'ի
հոգեւորական
պատերազմին,
կացջիք
առանց
վնասուց
'ի
Քրիստոս
Յիսուս։
Ով
միանձունք,
ունկնդիր
լերուք
հոգեւոր
խրատուց,
զի
որդիք
լուսոյ
եղիջիք
եւ
ժառանգակիցք
Քրիստոսի։
Ընկալարուք
զխրատս
եւ
գտջիք
հանգիստ
անձանց
շնորհօք
եւ
մարդասիրութեամբ
տեառն։
Աղօթք
ձեր
լիցին
սուրբ
առ
աստուած
եւ
երկիւղիւ
այ,
եւ
զիս
կցորդ
համարեսջիք
'ի
Քրիստոս,
եթէ
'ի
սուրբ
կրօնսդ
ոչ
հեզգայք։
Եղիցի
ձեր
այոն
այո
եւ
ոչն
ոչ,
եւ
'ի
մահուանէ
'ի
կենաս
փոխեսջիք։
Յիսուս
է
կեանք
մեր
եւ
տէր
կենաց
եւ
մահու,
որ
զմեզ
կենագործէ,
եւ
եղծանէ
զմեր
զմեղս.
զապաշխարեալսն
խոստովանութեամբ
ընդունի,
եւ
զանցաւորս
դարձեալս
եւս
մաքրէ։
Ուսարուք
զապաշխար
ութեանն
զօրութի,
դարձարուք
սրտիւք ,
եւ
մեղք
ձեզ
ոչ
տիրեն։
Զանեղծ
ութեան
զհետ
երթայք
եւ
զսրբութեան
եւ
լիջիք
արտաքոյ
սխալանաց։
Զխաչ
կրօնիցն
բարձեալ
եւ
երթեալք
զհետ
Քրիստոսի,
ահարկու
ապստամբ
զօրութեանցն
լիցուք,
պատուելով
զարդարութիւն
եւ
զսրբութիւն
ամենայն։
Աստէն
իսկ
'ի
դրախտի
անօրինեալ
անդադար
փառաբանութեամբ
զաստուած
մերձ
կալ,
եւ
օրհնեա
անճառելի
ձայնիւ
եւ
շնորհիւ։
Եւ
այսպէս
իմանալի
հանդիսիւք
վերաբերեալք
զերկնայնոցն՝
ընդ
նոսին
երանեսցուք,
եւ
այսպէս
'ի
հանդերձեալսն
ամբարեսցուք
'ի
սրբութեանցն
հանգիստ,
ուստի
մերժեալ
են
ցաւք.
սոսկալի
օրհնութեամբ
եւ
անճառելի
խնդութեամբ
փառաւորելով
զամենասուրբ
զերրորդութիւնն
այժմ
եւ
յանվախճան
յաւիտեանս .
ամէն։
