Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Յետ անցիցն` զորս պիղծ հաճի Մահմատ փաշայն Ախլցխայու, Սմբատ օղլի կոչեցեալ` անցոյց ընդ Մարտիրոս վարդապետին մեր որ անդ, եւ զեկեղեցիսն անդրէն առ Ախթարմայսն վերադարձոյց: (որպէս ասացաւ ի յօգոստոսի ԻԵ : ) Ապա եւ ինքն հանաւ ի փաշայութենէն , եւ ձեռամբ սարասկեար Մուստաֆայ փաշային` Սուլէյման ոմն, նոր փաշայ եղեալ անդ նստաւ: Իսկ Մարտիրոս վարդապետն մնաց անդէն կալանաւոր, եւ ոչ կարէր ելանել անտի եւ գալ: Իսկ յայսմ միջոցի, ոմն ի նշանաւորացն Ախլցխայու, Նէֆիս օղլի կոչեցեալ Յովսէփ անուամբ, վաճառականութեան աղագաւ եկեալ էր յԵրեւան, զոր ծանուցեալ սրբազան վեհին, խնդրեաց ի խանէն` զի ըմբռնեսցէ զնա փոխանակ Մարտիրոս վարդապետին մերոյ, որպէս զի Ախլցխայեցիքն զնա յղեսցեն աստ եւ մեք զնա թողցուք ի բաց: Եւ խանն արար այնպէս: Յետոյ լուաք թէ` նոյն Յովսէփի եղբօր որդին` որոյ անունն էր Անտօն` եւ ընկեր մի եւս նմին` անունն Յակոբ, որդի ումեմն Յովաննիսի չարագլուխ երիցու, են ի միասին ի Խօյ: Վասնորոյ` նոցին աղագաւ եւս խնդրեաց սրբազան վեհն ի խանէն, գրել ի Խօյ առ Ահմատ բէկն, զի զնոսա ըմբռնեալ աստ յղեսցէ: Եւ խանն այսմ եւս հաւանեալ, գրեաց առ Ահմատբէկն զթուղթ, եւ զերկուս եասաւուլս հանդերձ թղթովն յղեաց աստ առ սրբազան վեհն, զի ինքն եւս գրեսցէ առ Ահմատբէկն զթուղթ` եւ ընդ եասաւուլացն զմարդ մի եւս եդեալ յինքենէ, յղեսցէ անդ: Վասնորոյ` եւ սրբազան վեհն: Զթուղթ մի գրեաց առ Խօյայ իշխօղ Ահմատբէկն, եւ խնդրեաց` զի որպէս խանն եւս է գրեալ, ըմբռնեալ զնոսա աստ յղեսցէ: Թուղթ մի եւս առ Թիֆլիզեցի պարոն Մէհրապն ըզրեաց այնր աղագաւ: Եւ պատուիրեաց` զի ինքն եւս յորդորեսցէ զխանն, եւ զնոսա աստ յղել տացէ: Ել մեր թուանկչի Իւանէն ընդ երկուց եասաւուլացն խանին, ի նոյեմբերի ԻԴ :