Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Զբեռինս Կարնեցւոց զորս արգելեալ էր Մէլիք Աւետիքն ի Թիֆլիզ, ԱՃ դաւոյն զոր ունէր ընդ Նսնուսեցի մահտեսի Յովաննիսին (որպէս ի նոյեմբերի ԺԱ ասացաւ : ) Այժմ մահտեսի Յովհաննէսն մինչ լուեալ էր զդաւին Մէլիք Աւետիքին ընդ ինքեան, որոյ աղագաւ եւ զարգելումն բեռանցն, գրեալ էր անտի բազում աղերսիւ զթուղթ առ սրբազան վեհն, եւ զմուճալլամայս, դաւթարս, եւ ղապզագրեանս եւս առ ինքն յղեալ եւ զդատաստան խնդրեալ` որպէս զի` գրով խօսեսցի ընդ Մէլիք Աւետիքին, եւ զբանն ի մի կողմն կարեսցէ, եւ զբեռինս թափեալ անտի առ ինքն յղել տացէ: Վասնորոյ` եւ սրբազան վեհն Զթուղթ մի գրեաց առ Մէլիք Աւետիքին (որ ի մայիսի ԺԲ յիշեցաւ , ) եւ զգրելն առ ինքն մահտեսի Յովհաննիսին զթուղթ վասն ի զուր դաւոյն իւրոյ ծանոյց նմա: Եւ հարկեաց` զի վաճառականաց թոյլ տացէ զի զբեռինսն բերցեն աստ, եւ զմի ոք հաւատարիմ ինքեան` ի կողմանէ իւրմէ վէքիլ արարեալ, եւ որքան գրեանս եւ դաւթարս ունի դաւոյն աղագաւ տուեալ նմա յղեսցէ աստ , զի ինքն զմիտս երկուցունց թղթոցն եւ դաւթարացն իմասցի, եւ յԱստուածակոյս կողմանէ անաչառութեամբ եւ իրաւապէս դատաստան արասցէ ի ներկայութեան վաճառականաց: Եթէ մահտեսի Յովհաննէսն իրաւապէս տալոց իցէ ինքեան զայն ԱՃ ըն որ ասէ, ինքն աստ տացէ վէքիլին իւրոյ ի կողմանէ նորին: Իսկ եւ` մայր Գեօլայու փաշային (որ յիշեցեալ է: )