Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Քրիստոսազօր Հերակլ Արքայն Վրաց` զպարոն Աֆթանդիլին յղեալ էր ի Խամսայ առ չԻսրայէլն, զի` զնա առեալ անտի բերցէ ի սուրբ Աթոռս առ սրբազան վեհըն, եւ հաշտեցուսցէ ընդ նմա: Եւ Աֆթանդիլն եւս ըստ հրամանի Արքային գնացեալ անդ զչԻսրայէլն յորդորեալ էր զի ընդ իւր առեալ բերցէ առ սրբազան վեհըն: Բայց նա երկուցեալ ի սրբազան վեհէն, ոչ էր եկեալ: Եւ Աֆթանդիլն անտի եկն ի սուրբ Աթոռս, եւ մատոյց սրբազան վեհին զերկոսին թուղթսն Արքային: Յորս գրեալ էր առ սրբազան վեհըն վասն չԻսրայէլին թէ` ահա ընդ Աֆթանդլին յղեցի յոտս քո: Յորմէ եւ խնդրեալ էր աղերսիւ, զի զկաթուղիկոսութիւնն տանն Աղուանից տուեալ նմա, վերադարձուսցէ ի տեղի իւր: Եւ զի` զտեղապահ եւ զԴաւիթ վարդապետն խնդրեալ էր ի սրբազան վեհէն, զի ընդ Աֆթանդլին վասն հարակաւոր բանից ինչ յղեսցէ առ ինքն: Եւ խոստանայր փութով յետս առաքել: Վասնորոյ եւ սրբազան վեհըն ի պատասխանի երկուց թղթոց նորին զթուղթ մի գրեաց առ նա, եւ զչգալն չԻսրայէլին ի սուրբ Աթոռս ծանոյց նմա: Եւ ըստ խնդրոյ նորին` զտեղապահն միայն ընդ Աֆթանդլին եդեալ յղեաց առ նա: Եւ տեղապահն եւս ըստ խնդրոյ Հերակլ Արքային եւ ըստ հրամանի սրբազան վեհին ընդ Աֆթանդլին ելեալ աստի գնաց յԵրեւան , զի անտի երթիցին ի Թիֆլիզ: Բայց խանն իմացեալ զգնալն տեղապահին ի քաղաքն, արգելեաց եւ ոչ թոյլ ետ նմա գնալ: Վասնորոյ` եւ նա եւս յԵրեւանայ վերադարձաւ ի սուրբ Աթոռս: Եւ Աֆթանդիլն միայն գնաց ի քաղաքն :
       Թուղթ մի եւս առ Արքայորդի Գեօրգինբէկն գրեաց ի պատասխանի թղթոյն իւրոյ: Զի սա եւս էր գրեալ վասն չԻսրայէլին զնոյն խնդիր: Զի զկաթուղիկոսութիւնն տանն Աղուանից տացէ նմա, եւ սիրով ուղեւորեսցէ ի տեղի իւր: Վասնորոյ եւ սրբազան վեհըն սմա եւս ծանոյց զչգալն չԻսրայէլին ի սուրբ Աթոռս :
       Թուղթ եւս առ Դիւանբէկն պարոն Իւանէն գրեաց ի պատասխանի քան զայս յառաջ գրեցեալ թղթոյն: Որ գրեալ էր առ սրբազան վեհըն, յորմէ եւ աչաց դեղ խնդրեալ: Բայց աստ ըստ խնդրոյ նորին աչաց դեղ ոչ գտանիւր զի յղիցէաք: Եւ մանաւանդ` սրբազան վեհըն եւս ոչ կամեցաւ յղել, զի մի փոխանակ լաւութեան վնաս ինչ դիպիցի նմա: Ել Թիֆլիզեցի պարոն Աֆթանդիլն ի սրբոյ Աթոռոյս ի յուլիսի ԻԷ: