Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Արդ` յանցեալ թուոջն ի Հնդկաց երկրէն նաւ մի ելեալ իբրու գայցէ ի Բասրա, եւ եկեալ հանդէպ Մաշկաթու բեկեալ է: Եւ ի մէջ նաւին եղեալք որն ջրասոյզ են լեաք, եւ որն զերծեցեալք: Բայց ի մէջ նաւին այն շօռոթեցի Ղազար ուանամբ հարուստ եւ ընչաւէտ մարդ մի է եղեալ, որ բաց ի յայնց որք ի նաւումն կորեալ են, ԽՌ թումանի եւս գոյք է ունեցեալ ի դուրսն: Այս Ղազարս յառաջ քան զնաւի բեկանիլն, ի մէջ նաւին հիւանդացեալ վախճանեալ է: Եւ ի ժամ մահուան իւրոյ` ի Բասրա նստօղ Ինկլիզի Պալիօզն իւրեանց վէքիլ է արարեալ, զի ամենայն գոյքն իւր ի նա հասանիցին: Որ եթէ ընտանի լինիցին, եւ կամ վարիս եւ կամ կտակ , զայնս ամենայն Պալիօզն հոգասցէ: Զոր ի Վան բնակեալ ջուղայեցի տէր Յովհաննէսն եւ որդի նորին տիրացու Ստեփաննոսն գրեալ էին սրբ. վեհին: Զայս եւս էին գրեալ թէ` Ղազարն այն այսքան կայ ունի, եւ բնաւին ո'չ մէկ վարիս ունի, եւ ոչ մէկ փարայ պարտք: Նորա կայքն յԱթոռդ պարտին հասանիլ: Բայց մինչեւ ի Պօլսոյ յԻնկլիզի դեսպանէն ի վերայ Պալիօզին գիր ո'չ լինիցի ասեն, փարայ զի ոչ տայ մարդոյ: Զոր ի գիտելն սրբ. վեհին, փութով զթուղթ մի գրեաց առ Պօլսոյ նուիրակ եւ պատրիարք Զաքարիա վարդապետն: Ծանուցանելով նմա զորպէսն հանգուցեալ շօռոթեցի Ղազարին: Որում եւ պատուիրեաց, զի անդ հետեւեալ իմասցի թէ որո՞յ ձեռօքն է կարելի, եւ կամ ի մերայոցն ո՞վ կայ ի դրանն դեսպանին, ի ձեռն նոցա մէկ գիր առցէ ի դեպանէն ի վերայ Բայսրայու Ինկլիզի Պալիօզին թէ` այդ շօռոթեցի Ղազարդ որ ի նաւումն մեռեալ է, դորա ո'չ վարիս ունի, եւ ո'չ այլ ինչ միրասխօռ. դորա գոյքն ամենայն հայոց կաթողիկոսին եւ Աթոռոյն պարտի հասանիլ ըստ օրինաց իւրեանց եւ ըստ վկայութեան տեղւոյդ հայոց: Վասնորոյ պարտիս զամենայն գոյսն դորա յանձնել տեղդ Էջմիծնի վէքիլ Էմնիազեան Յարութիւն եւ Մարտիրոսեան Միքայէլին որպէս կաթողիկոսն եւս գրեալ է դոցա: Հալպաթ ` այսպէս մէկ գիր առցես ասէ ի դեսպանէն, եւ դու եւս գրեսցես ասէ մհ. Յարութիւն եւ Միքայէլ Աղայիցն, եւ դեսպանին գրովն յղեսցես ի Բասրա ի ձեռն նոցա: Եւ եւս գրեալ եմ ասէ նոցա: Յղեցաւ այս առ մհ. Փիլիպպոսն, առ Զաքարիա պատն յղեալ ի Պօլիս: Եւ յԱպրիլ ամսոյս մէկն գրեցաւ :
       Թուղթ եւս առ Էմնիազեան մհ. Յարութիւն եւ Միքայէլ Աղայսն գրեաց ի պատասխանի թղթոցն իւրեանց, զոր ընդ ս. Երուսաղեմայ նուիրակ Համատանեցի Յովհաննէս վարդապետին գրեալ էին: Որոց եւ խոստացաւ զպատասխանին թղթոցն իւրեանց յետոյ գրեալ առ ինքեանս, եւ յայնժամ զնորատիպ տօնացոյցս եւս յղեալ վասն իւրեանց: Զի որովհետեւ յայս ներկայ աւուրքս սակս տաճկաց նաւրուզին յԵրեւան գտանէաք ասէ, եւ էաք ի մէջ բազմակերպ զբաղանաց, վասնայնորիկ ոչ կարացաք գրել ձեզ երկրապէս զպատասխանիս թղթոց ձերոց: Զայս վասն այն այսպէս գրեաց նոցա, քանզի կամէր ի կարճոյ գրել զգիրս զայս, զի փութով յղեսցէ առ նոսա, զի մի կորնչիցին կայքն հանգուցեալ Ղազարին: Իսկ եւ` զորպէսն հանգուցեալ շօռօթեցի Ղազարին ի կարճոյ ծանոյց նոցա: Որոց եւ պատուիրեաց, զի երթեալ ընդ տեղւոյ Պալիօզին խօսեսցին, եւ ասասցեն թէ` Ղազարին յիշատակ ոչ գոյ իւր ապրանացն տիրէ. նորա ինչքն ըստ մեր օրինացն պարտին հասանիլ մեր ս. Աթոռոյն եւ Հայրապետին: Եւ որքան գիտէք դուք, եւ որպիսի կերպիւ որ պատշաճ տեսանէք, ասացէք ասէ նմա, եւ յորդորեցէք հասուցանել սրբոյ Աթոռոյս, եւ մի կորուսանել ընդ վայր, եւ զսուրբ Աթոռս եւ զհոգի հանգուցելոյն զրկել: Եթէ լուիցէ ձեզ, եւ հաւանեսցի այսպէս առնել, ապա առէք ասէ ի դմանէ զայն ինչսն, եւ գրեցէք մեզ, զի գրեսցուք առ նա զթուղթ օրհնութեան եւ շնորհակալութեան, եւ յղեսցուք առ ձեզ` զի տաջիք դմա: Ապա թէ ոչ կամիցի տալ, զայն եւս գրեսջիք ասէ մեզ եւ Զաքարիա վարդապետին, զի նա ի Պօլիս եղեալ Ինկլիզի էլչուն ծանուսցէ, եւ թուղթ առեալ ի նմանէ ի վերայ դորա վասն այդ բանիդ` յղեսցէ առ ձեզ` զի եւ դուք տաջիք զմա, եւ զայն ինչսն առնուցուք: Քանզի` մեք գրեալ եմք ասէ Զաքարիա վարդապետին, զի ինքն եւս առ ձեզ զթուղթ գրեալ տեղեկասցի. եթէ տեղւոյդ Պալիօղն զայն ինչսն մեզ հասուցանել չը կամիցի, ի տեղւոյ եղեալ էլչուցն գիր առնուցու եւ առ ձեզ յղեսցէ, որ զայն ինչսն առնուցուք ի դմանէ: Եւ առ այս հարկ: Փուսուլայ եւս գրեաց առ նոսա: Ծանուցանելով նոցա քան զայս յառաջ ի սեպ. ելն ընդ Աւետիք վարդապետին ի վերայ Շիրազու զթուղթս գրելն առ ինքեանս եւ առ ոմանս անձինս: Էմնիազեանց մհ. Յարութիւն Աղայն ի կողմանէ Չաքիկենց Գրիգոր Աղային դրամ էր յղեալ ի Պօլիս առ Զաքարիա վարդ. եւ ծանուցեալ սրբ. վեհին: Որոյ աղագաւ եւ սրբ. վեհն միամտութիւն գրեաց առ նա, զի զդրամն զայն առ մեզ հասեալ իմասցի` եւ միամտեսցի: Որում եւ ծանոյց վասն դրամոյն առ Գրիգոր Աղայն եւս զմիամտութիւն գրելն այժմ: եւ ընդ Սաղիմայ նուիրակ համատանցի Յովհաննէս վարդապետին մէկ մարգարտեայ թասպեհ էր յղեալ սա: Որոյ գինն որդի նորին պ. Ստեփանն գրեալ էր թէ` Ա հատն մարգարտին Դ ոսկի եւ կէս է: Եւ թէպէտ շատ թանկագին էր, բայց որովհետեւ յղեալ էին, ընկալաւ: Եւ խոստացեալ էին զնորին պակասն եւս գտանել եւ յղել. բայց ոչ կամեցաւ սրբ. վեհն: Եւ վասն Գրիգոր Աղայի առ ինքն յղեալ չինեղինացն եւ բօղչայով ամանաթին որպէս ի սեպ. ելն եւ այժմ եւս պատուիրեաց սմա, զի թէ մինչեւ ցայժմ յայսկոյս իցէ յղեալ բարի է. եւ թէ ոչ` ընդ հաւատարիմ եկողաց յղեսցէ: Նոյնպէս եւ Միքայէլ Աղայն եւս էր ի կողմանէ տեղւոյ նուիրակ Փիիպպոս վարդապետին դրամ յղեալ առ Զաքարիա վարդապետն ...: Առ նա եւս զմիամտութիւն գրեաց վասն այն դրամոյն: Եւ որդւոցն նոցին Ստեփանին եւ Յովսէփին ողջոյն գրեաց: Յղեցան այսոքիկ առ Զաքարիա վարդապետն, յղել առ նոսա ի Բասրա :
       Թուղթ եւս առ Չաքիկենց Գրիգոր Աղայն գրեաց ի Մատրաս, ի պատասխանի երկոքին թղթոցն իւրոց: Որոց մինն ի սոյն թուոյս յունվարին ընդ Սաղիմայ նուիրակ Յովհաննէս վարդապետին առ մեզ էհաս, եւ միւսն ի մարտին հասարակ մարդով: Երկուքն մի օրինակ, գրեալ ի 1773 թ. եւ ի հոկտ. 17 եւ ի 29: Որում եւ ծանոյց քան զայս յառաջ ի սեպ. ելն ընդ Աւետիք վարապետին ի վերայ Շիրազու զթուղթ գրելն առ ինքն, եւ առ Էմնիազենց մհ. Յարութիւն Աղայն յղելն ի Բասրա, զի առ ինքն հասուսցէ: Ծանոյց եւ զգալն թղթաշինացն ի ս. Աթոռս: Որք ի փետր. ԺԳ. եկեալ մտին աստ: Եւ թէ որպէս էին եկեալ, եւ յՕսմանցւոց երկրոջն զի՞նչ պատահել նոցա եւ որքան մասրաֆ եղեալ վասն նոցա, զամենն մի ըստ միոջէ յետոյ գրել խոստացաւ նմա: Եւ յաւուր միում ի մէջ խօսից էհարց սրբ. վեհն թղթաշինացն, թէ որպէս եւ ի՞նչ պայմանաւ եկիք. ասացին թէ` բաց ի ճանապարհի մասրաֆէն, Գ տարի մնամք աստ, տարին մէկիս հազար ղռուշ վարձ լինի: Զայս եւ ծանոյց նմա: Եւ վասն տէր Աւետքին` մխիթարութեամբ գրեաց սմա եւ ընտանեացն նորին: Եւ որդւոցն նորին յետոյ մխիթարութիւն գրել խոստացաւ սմա: Եւ վասն թղթաշինացն առ Մուսի Դլաշն եւս յետոյ շնորհակալութիւն գրել խոստացաւ: Վասն այն դրամոյն` զոր մհ. Յարութիւն Աղայն ի կողմանէ սորին հասուցեալ Զաքարիա վարդապետին, որոյ աղագաւ միամտութիւն գրեաց սմա: Իսկ վասն չինեղինացն եւ բօղչայով ամանաթին (զոր հասուցեալ էր մհ . Յարութիւն Աղային յղել ի ս. Աթոռս : ) Որպէս ի սեպտ. ելն, եւ այժմ եւս խոստացաւ սմա յետոյ միամտութիւն եւ շնորհակալութիւն գրել առ ինքն. զի ինչքն այնք տակաւին ոչ հասին առ մեզ: Եւ գրէր սրբ . վեհին թէ` Շամիր աղայն պատմագիրքն է յղեալ վասն քոյ, բայց ոչ էհաս մեզ: Եւ խոստացաւ սմա ի հասանիլն պատմագրին առ մեզ, շնորհակալութիւն գրել նմա: Եւ պատուիրեաց ասել Շամիր Աղային` զի մի գուցէ միամտօրէն այնպէս գիրք տպիցէ, որ ազգիս եւ եկեղեցւոյս մերոյ վնաս լիցի: Եւ եւս յետոյ գրելոց եմ ասէ իւրեան: Եւ վասն Փիլիպպոս վարդապետին յանձնարարութիւն գրեաց, զի թէ անդ իցէ, ի սէր ունիցի զնա: Եւ զորպէսն հանգուցեալ Ղազարին ի կարճոյ ծանոյց սմա: Որում եւ խոստացաւ զկնի Զատկին զնոր տօնացոյցն յղեալ առ ինքն: Յղեցաւ այս առ մհ. Յարութիւն յղեալ առ նա :
       Թուղթ եւս առ Հնդկաց նուիրակ Փիլիպպոս վարդապետն գրեաց ի պատասխանի ի ՌՄԻԲ թուոջն եւ յԱպրիլի ԺԹ ի Սուրաթու գրեալ թղթոյն: Որում եւ ծանոյց քան զայս յառաջ ի սեպտ. ելն վասն Կալկաթու անցիցն ի վիճոյն զթուղթս գրելն առ ինքն եւ առ այլս ոմանս: Եւ պատուէր` գրել զպատասխանին: Եւ ի վերայ անձանց ոմանց օրհնութեան թուղթ էր խնդրեալ ի սրբ. վեհէն: Զորս յետոյ գրել խոստացաւ նմա: Եւ վասն հանգուցեալ շօռոթեցի Ղազարի ընչիցն այժմ առ մհ. Յարութիւն եւ Միքայէլ Աղայսն զթուղթ գրելն եւ զնոսա վէքիլ առնելն ծանոյց սմա : Եւ պատուիրեաց` զի ինքն եւս մուղայէթ լեալ տիրեսցէ ընչիցն նորին. եւ զինչ առնելն իւր գրեսցէ ինքեան: Յղեցաւ այս առ Մարտիրոսեան Միքայէլ Աղայն յղել առ նա :
       Թուղթ եւս առ Մուրտիկեանց մհ. Փիլիպպոսն` զՊօլսոյ պահարանն ընդ Ջալապ Իւղէիր անուամբ տաճկի միոյ (որ էր քիւրտ ազգաւ Մրտեսի . ) յղեաց առ սա, փութով առ Զաքարիա վարդապետն յղել ի Պօլիս: Եւ պատուէր` զի թէ նոր ֆարմանքն հասեալ իցեն առ ինքն. փութով առ մեզ յղեսցէ , եւ զպատասխանին թղթոյս գրեսցէ: Իսկ եւ` վերոյիշեալ Ջալապ Իւղէիր տաճիկն վասն երկիւղի ճանապարհին աստ դրամ (ահձե ) ետ մեզ, զի ի Կարին տացուք ինքեան: Վասնորոյ եւ սրբ. վեհն զփօլիցայագիր գրեալ ի վերայ Մուրտիկեանց մհ . Փիլիպպոսին, ետ նոյն տաճիկն, զի երթեալ այնու առնուցու զդրամն ի մհ. Փիլիպպոսէն: Յորում եւ պատուէր գրեցաւ մհ. Փիլիպպոսին, զի ի ձեռն այն տաճիկն ի հասանիլն փօլիցայագիր առ ինքն, յարդեանցն ս. Աթոռոյս (որ առ ինքն գոյր . ) դրամ (ամձե ) տացէ նմա, եւ ի վերայ մեր հաշուեսցէ, եւ զփօլիցայագիրս առեալ ի նմանէ առ ինքն պահեսցէ ի միամտութիւն իւր: Յղեցան այսոքիկ ընդ Ջալապ Իւզէիր տաճիկն առ մհ. Փիլիպպոսն: Որ ել ի ապրիլի Ա: