26ա
||
N
3.
Պատուելի
միրզա
Ալի
Նաղի
1723
դեկտ[ե]մբերի
14.
Ռաշտ։
Յետ
մատուցանելոյ
ողջոյնին
մերոյ,
յայտնի
լիցի
հրամանուցտ,
որ
քո
գրած
գիրն
կնքած
մեզ
հասաւ,
մեք
եւս
շատ
ուրախացանք,
որ
մեզ
չէք
մոռացել։
(Եւս
էհտիմալ
Դօվլի
գիրն
մեզ
հասաւ
)։
Թագաւորն,
Էհտիմալ
Դօվլէն
մեզ
հրամայեցին,
որ
այս
ծառայութիւնն
լաւ
տեղն
հասուցանեմք.
մեք
անկար
եմք,
բայց
աստուծօվ
այնպէս
ծառայեմք,
որ
ձեր
կամքն
հաճի
եւ
շատ
ուրախանաք։
Մեզ
խոստացաք
մեծամեծ
պարգեւ.
մեք
վասն
պարգեւի
ոչ
կարօտեմք,
այլ
վասն
սիրո
թագաւորին։
Աստուած
թագաւորին
յերկար
կեանք
տայ,
մեք
նրա
գլուխն
սաղ
գուզեմք
եւ
թշնամիքն՝
կորած։
Աստուած
երկար
կեանք
տայ
թագաւորին,
որ
համամին
համար
նոր
հրաման
տվեց
եւ
մեր
փողերուն,
վասն
այն
մեր
բնական
նօքար
Պայրամն
ղրկեցի,
որ
այդ
փողն
շուտ
բերէ,
որ
ամէն
թատառումն
լաւ
տեսնումք,
քանզի
այս
ճանապարհն
Օսմանլույի
պէս
չէ,
որ
թաքուն
գնամք.
պիտի
աշքարա
գնալ
եւ
այնպէս
անել,
որ
արժանի
լինի
թագաւորի
անուան։
Միրզա,
գրել
ես՝
ընդէ՞ր
ձեր
թուղթն
շուտ
շուտ
չի
գալ։
Պիտի
մին
լաւ
բան
լինի,
որ
գրեմք,
անպատեհ
տեղն
ձեզ
գլխացաւութիւն
տայն
լաւ
չէ։
Օսմանլույի
կոտորելն
լսեցինք,
շատ
եւ
շատ
ուրախացանք ,
աստուծոյ
հազար
փառք,
աստուած
թագաւորին
է՛լ
աւելի
կարողութիւն
տայ,
մէկին՝
հազար։
Եկինք
Մուստաֆա
խանի
կուշտն,
մեզ
շատ
լաւ
պատիւ
դրեց։
Եկինք,
Ռաշտ
հասանք։
Ուռուսի
սարտարն
մեր
կուշտն
մարդ
ղրկեց։
Միուս
օրն
գնացինք
տեսութեան։
Շատ
պատիւ
արաւ։
Մեզ
համար
մին
նաւ
պահել
ին
ին
մինչի
հնգշաբաթ,
երբ
որ
յուշացանք,
ղրկել
են։
Եւ
մեզ
խոստացաւ
թէ՝
Առաչի
նաւն
որ
գնա,
դուք
ընտրեցէք
յորն
որ
հաւանիք,
տարէք։
Էս
գրիս
թարեղէն
մինչի
40
-
50
օր
վախտ
է
գնալ.
էն
գլխէն
նաւն
գու
գայ.
բայց
էս
գլխէն
չէ
գնալ,
քանզի
սառուց
է։
Էս
քանի
օրումս
7
նաւ
էկաւ
ղօշուն,
պիտի
13
էլ
գայ։
Էս
վազիրն
տեղս
նստելն
լայեղ
չէ,
բան
շատ
կայ,
գրել
չի
լինիլ։
Միրզա,
քաշքա
թագաւորին
ամէն
իշխանքն
քեզ
նման
եւ
Էհտիմալ
Դօվլի
նման
թագաւորասէր
լինէյին։
26բ
||
Իսպռատօրն
եւ
մեր
թագաւորն
միացան,
Մուստաֆա
խանն
քանի
մի
խօսք
ապսպրեց,
նրա
պատասխանն
գրեցինք
իրան։
(Միրզա ,
յուզում
էյի
թագաւորին
արզա
գրեմ,
որ
էն
մին
մարդն
մինչեւ
որ
վարթարաֆ
չը
լինի,
թագաւորին
բանն
լաւ
չի
լինիլ,
բայց
քեզանից
յերկնչեցայ,
զերա
քանի
անգամ
քեզ
ասի,
դուն
թագաւորին
չասիր,
հ[ա]լպաթ
որ՝
մին
պատճառ
կայր
ընտուր
համար
չը
գրեցի։
Ամայ
սիրտս
ցաւում
է,
զերա
նրան
մին
օրէն
կենդանի
մնալն
հարիւր
տարվան
թշնամու
չանք
վնաս
ութի
թագաւորին)։
Ուռուսի
շատ
ղօշուն
Ազաղու
դեն
է
գնացել,
էս
մոտերումս
Դարպանտու
կշտի
տասը
հազար
լազկին
ջառթել
են
ուռուսներն։
Մեք
շատ
թահտի
նաւ
ենք
յուզում,
նոքա
վախում
են
իրանց
նաւէն
եւ
մեզնից,
քանզի
ծօվի
վատ
ժամանակն
է,
վասն
այն
համբերեցի՝
քանի
մի
օր
յետ
լինի,
սալամէթ
լինի։
Որովհետեւ
մնացինք,
մեր
խաթերն
համար ,
պիտի
որ
էտ
փողարն
շուտով
բուսցնէք
եւ
իմ
մարդն
շուտօվ
ղրկէք,
զերա
մեզ
քալամաչի
պիտի
ուռուսներուն
համար։
Թէ
որ
թագաւորն
շաֆախաթ
անէ,
էտ
մեր
փողի
թանխան
գրէ,
որ
վազիրն
տայ
եւ
մուհասիլն
բուսցնէ
եւ
աւանդէ
գանձարանս
թագաւորին։
Մեր
ամէն
սանատներուն
սաւատն
ղրկեցի,
թէ
որ
թագաւորն
շաֆախաթ
անէ,
որ
վազիրն
տայ
մեր
ամէն
փողն,
մեք
սանատներու
ասլն
կու
տամք
նրան
կուշտն։
Մին
ջուխտ
լաւ
տապանչու
ղրկեցի
թագաւորի
ղուլուղն,
անց
կացնէք
թախսիրն
պաշխէ.
յուրիշ
արժանաւոր
բան
չը
կար։
Էն
գիրն,
որ
Սէֆի
Ղուլի
բէկն
քեզ
կասէ,
շուտ
ղրկէք,
որ
շատ
պէտք
է
ճանփօվ
գնալու
համար։
Այս
գիրն
գրել
տվի
պարսեւար
մեր
Միրզա
Էքպարին
վերո
համար
երկու
գրի
պատասխանն,
եւս
Էհտիմալ
Դօվլի
համար
գրած
գիրն
դրի
սրայ
մէջն
եւ
տվի
ախլցխեցի
Զօրապի
որդի
Արութինին,
որ
նայ
տանի
օրտուն
տայ
Մուշի
մօմալեք
միրզա
Ալի
Նաղուն։
