Ա
)
Ճառելի
եւ
անճառելի։
Եւ
բնութիւնն
Աստուծոյ
անգիտելի։
Եւ
թէ՝
անգիտութեամբ
գիտելի
Աստուած։
Եւ
տգիտութիւնն
է
խաւար
մտաց։
Բ
)
Զի՞նչ
է
հանգիստ
մտաց։
Գ
)
Միութիւն
եւ
որոշումն։
Դ
)
Բաղդատութիւն
բանին
Աստուծոյ
եւ
մարդկութեանս։
Ե
)
Վասն
է՞ր
կոչեմք
Երրորդութիւնն.
եւ
հայր.
եւ
Որդի.
եւ
Հոգի
Սուրբ։
Զ
)
Մի.
եւ
միակ.
եւ
բազում։
Է
)
Սկիզբն
եւ
պատճառ։
Ը
)
Վասն
էի.
եւ
ոչ
էի.
եւ
նախագոյի.
եւ
էր.
եւ
է.
եւ
եղիցի։
Թ
)
Վասն
յարացուցի.
մ
ի
է.
եւ
բազում։
Ժ
)
Վասն
անեղութեան.
եւ
եղելութեան։
ԺԱ
)
Անժամանա՛կ
է
Աստուած.
եւ
յաւիտեան.
եւ
հին
աւուրց։
ԺԲ
)
Վասն
յաւիտենից։
ԺԳ
)
Վասն
կենաց.
եւ
զանազանութեան
Աստուծոյ.
եւ
հրեշտակաց.
եւ
մարդկան.
եւ
կենդանեաց։
ԺԴ
)
Վասն
տեսութեան
Աստուծոյ.
եւ
հրեշտակաց.
եւ
մարդկան։
Եւ
ամենահայեա՛ց
է
Աստուած։
ԺԵ
)
Զի՞նչ
զանազանի
եւ
հաւասարի
տեսութեանն
Աստուծոյ.
եւ
հրեշտակաց.
եւ
մարդկան։
ԺԶ
)
Զանազանութիւն
տեսութեան
մտաց.
եւ
զգայութեանց։
Եւ
բանականութեան
սկիզբն
եւ
կատարումն։
ԺԷ
)
Վասն
թէ
բան
ունի
Աստուած։
Եվ
վասն
ճշմարտութե
ան.
եւ
հաւատոյ։
Եւ
զանազանութիւն
բնական
քննութեան
եւ
հաւատոյ։
ԺԸ
)
Քանի՞
է
եղանակ
Աստուածաբանութեան։
ԺԹ
)
Զանազանին
բացբարձականքն.
եւ
ուրացականքն։
Ի
)
Արեգա՛կն
կոչի
Աստուած
ի
յատկութեամբ։
ԻԱ
)
Վասն
զարմացմանն
Աստուծոյ.
եւ
նախանձուն։
ԻԲ
)
Սէր
եւ
Սիրելի
եւ
Բարի
է
Աստուած։
ԻԳ
)
Լայն.
երկայն.
խոր.
եւ
բարձր
ասի
Աստուած։
ԻԴ
)
Ալֆա
եւ
օ։
ԻԵ)
Ոտք
է
մարմինն։
Այսքան
յաղագս
Աստուածաբանութեան։
