ՈՐՊԷՍ
ամենայն
բարեձեւութիւն
եկեղեցւոյս
հոգեւոր
է
եւ
մարմնաւոր,
եւ
մարմնականքն
ապացոյցք
եւ
յայտնաբանք
հոգեւորացն,
այսպէս
եւ
զայսոսիկ
է
տեսանել
զխորհուրդս.
քանզի
հպեալ
՚ի
միմեանս
մարմնով
եւ
շաղկապեալ
բազմութիւնն
՚ի
միութիւն
մարմնոյն
համբուրիւ,
զմիութիւն
հոգեպէս
խառնմանն
եւ
զհաւասարութիւնն
այսու
յայտ
առնեն,
ըստ
այնմ.
«Էր
բազմութեան
հաւատացելոցն
սիրտ
եւ
անձն
մի
»։
Եւ
միանայ
ո՞յր
աղագաւ,
եթէ
ոչ
առ
՚ի
ցուցանել
զայն՝
թէ
առ
շնորհ
պարգեւաց
քոց
որ
հանդերձեալ
է
բաշխել՝
միով
յուսով
եւ
հաւատով
սպասեմք ,
եւ
որպէս
զմի
անձն
համակամութեամբ
եւ
սիրով
բազմութիւնս
լինիմք,
զի
մի՛
լիցի
ինչ
երկպառակութեան
կարծիք
կամ
անջատումն
յուսոյ
յառաջիկայս
խորհուրդ.
ուստի
եւ
նախ
հրամանաւն
զանկատարսն
եւ
զանջատողական
մեղօք
բաժանեալս
արտաքս
եհան,
եւ
ապա
կատարելոցս
եւ
միով
տռփմամբ
լցելոցս
տայ
զհրաման
ողջունին
եւ
սիրոյն
միութեան։
