Սրբոյն Ներսեսի Լամբրոնացւոյ Տարսոնի եպիսկոպոսի Խորհրդածութիւնք ի կարգս եկեղեցւոյ եւ Մեկնութիւն խորհրդոյ պատարագի

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Theology  
ՅՈՐԺԱՄ մեծահրաշ ձայնիւ արկ զերկեղ եւ զտարակուսանս ՚ի վերայ ամենեցուն սրբազանն պաշտօնեայ, եւ պարասպեաց ՚ի խարդախութենէ չարին զհանուր ժողովուրդս, նովաւ ուղղեաց եւ զգուշութիւն տեսութեան նոցա առ Աստուած, յետ այնորիկ իրաւունս վարկանի զխորհրդոյն զօրութիւն համառօտ բանիւ ազդել նոցա , զի մի՛ մնասցեն անճաշակ եւ պասքեալ ՚ի քաղցրութենէն՝ որ ՚ի ներքին վայրս սրբոյ խորանին խորհրդածի. ուստի եւ յաւելու. Ո՜վ եղբարք եւ որդիք, ո՜վ մանկունք սիրեցեալք, եւ զստինս վարդապետութեան իմոյ միշտ ՚ի ճաշակումն ձգողք, ոչ թէ վայրապար արկի ձեզ զահն եւ զերկեղն, ոչ թէ ընդ վայր պահանջեսցի ՚ի ձէնջ զբարիոք կեալն, ոչ թէ նանիր աղաչեցի զձեզ զգուշութեամբ նայել. այլ զի միծ եւ անտանելի ազդումն ընկալայ, զի ՚ի նախակարգեալ դասէ քահանայիցն սքանչելի էջ առ իս լուսաւորութիւն գիտութեան, եւ թէ զի՛նչ է՝ ոչ կարէիք վաղվաղակի տանել կամ հարեւանցի ուսանել։ Բայց այժմ տեսեալ զամենեսեան ՚ի զգուշութեան՝ փափաքեմ զնոյն ազդումն եւ ՚ի սիրեցեալդ իմ հօտդ սփռել եւ տարածել. ծաներուք եղբարք, անճառ մարդասիրութիւն , ծաներուք մեզ բարձրագոյն շնորհ, լուարուք եւ կայթեցէք հոգւով, անզղջական գոհութեամբ։
       «Պատարագ Քրիստոս մատչի գառն Աստուծոյ»։
       Որդին Աստուծոյ Հօրն իւր ՚ի պէտս հաշտելոյ ընդ ձեզ նուէր պատարագի մատչի. գառն Աստուծոյ մեծ եւ անզուգական գթովն զմեղս ձեր ՚ի յինքն բառնայ, եւ փոխանակ ամենեցուն մեր որ պարտական եմք՝ մահու մեռանի. խռովութեան մեր ընդ Աստուծոյ յանցանօքն եւ թշնամութեանն՝ նուէր հաշտութեան զանձն իւր դնէ. աստ առաջի աչաց ձերոց այս ամենայն կատարի, խրախ լերուք ՚ի սէր նորա, եւ պատրաստեցէք ընդունել զշնորհս նորա։ Նոքա զայս լուեալ, եւ ընդ առաջին ահն եւ երկեղն զցնծութիւն խառնեալ, եւ ըստ բնաւորական կրից յարտասուս հարեալ, քանզի սովոր է երկեղն եւ ցնծութիւն շարժել զբնութիւնս յարտասուս եւ յուրախութիւն, վասն յանկարծակի փոփոխմանն ՚ի տրտմականացն յուրախականսն, ուստի եւ պատասխանեն այսպիսի աւետեացս կարապետի սարկաւագին ՚ի սրտաճմլեալ սրտէ զբանս. «Ողորմութիւն եւ խաղաղութիւն եւ պատարագ օրհնութեան »։ Այսինքն, ո՜վ աստուածային խորհրդոյն պաշտօնեայ սրբազանդ սարկաւագ, լուր աւետեացդ՝ զոր հնչեցեր Քրիստոսի վասն մեր պատարագել, ոչ է ըստ արժանեաց տուր մարդկան կամ ըստ պարտեաց հատուցումն, այլ գերազանց յուսոյ շնորհ, եւ ՚ի վեր քան զակնկալութիւն պարգեւ՝ յողորմածն տեառնէ մեր ողորմութիւն մեզ. քանզի բազում անգամ ՚ի սադրելոյ քո խնդրեցաք աղաղակաւ, «Տէր ողորմեա ». իսկ նա զի՞նչ այլմեծ ողորմութիւն կարօտելոցս իւրոց ծառայից շնորհէր քան զինքն. զի՞նչ այլ քաղցելոցս կերակուրեւ կարօտելոցս փարթամութիւն քան զմարմին իւր։ Դարձեալ զի եւ խաղաղութիւն յԱստուծոյ մեր ըստ հրամանի քո խնդրեցաք բազում անգամ, գոհանամք զհեշտալուր տեառնէն՝ յորմէ վաղվաղակի ընկալաք զլրումն աղօթիցն՝ ՚ի վեր քան զոր իմանայաք եւ խնդրէաք. զի մեք սոսկ խաղաղութեան վասն աղաչեցաք զնա, իսկ նա ՚ի պէտս այսորիկ զանձն իւր տայ պատարագ Հօրն իւրոյ. ուստի եւ ծանեաք ահա ճշմարտապէս, թէ այս պատարագ է որ օրհնէ զմեզ յամենայն անիծադրութենէ մեղաց. գլուխն մեր Քրիստոս փոխանակ ամենեցուն մեր պատարագի, որպէս զի յամենայն յանդամքս զհոգեւորն օրհնութիւն սփռեալ տարածեսցէ. երկրպագութիւն իւրում ողորմութեանն։