Սրբոյն Ներսեսի Լամբրոնացւոյ Տարսոնի եպիսկոպոսի Խորհրդածութիւնք ի կարգս եկեղեցւոյ եւ Մեկնութիւն խորհրդոյ պատարագի

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Theology  
ՅՈՐԺԱՄ հրեշտակ նոցա քահանայն զնուէր ընծայիցն զոր ետուն ՚ի ձեռս նորա համաբուն հաւատովն եւ երեւելի նշանակօքն մատոյց առաջի Աստուծոյ Հօր, եւ գոհացաւ ՚ի դիմաց ամենեցուն պէսպէս եւ զանազան շնորհակալութեամբ. եւ յետ այնորիկ ետ ՚ի ձեռս Աստուծոյ զնոյն հաւատոցն եւ մտացն աչօք, եւ նա առեալ ընդգրկեաց սիրական ողջունիւ զՈրդին ծոցածին մարդկայինս էութեամբ, ՚ի վերայ որոյ հաստատեաց հրեշտակս եթէ ետու զդա ՚ի քեզ ոչ վայրապար, այլ ըստ ամենայնի եւ փոխանակ ամենեցուն, սարկաւագս որ հայր է ժողովրդեանն եւ դաստիարակ, ընթերակայ քահանայիս եւ խորհրդազգած, տեղեկացաւ այժմ ՚ի ներքին վայր սրբոյ խորանիս այսմ ամենայնի, որպէս եւ երկրորդ դաս յետ քրովբէիցն սրովբէիցն գիտութեան, որք անընդմիջաբար են շուրջ զԱստուծով. արդ քահանայս որպէս զսրովբէ անընդմիջաբար խօսեցաւ ընդ Աստուծոյ, եւ սարկաւագն որպէս զդասապետութեանցն՝ առին ՚ի սոցա երկատեսակութենէն զգիտութիւն խորհրդոյն ըստ չափոյ կարողութեան իւրեանց. վասն այնորիկ որպէս նոքա ոչ պահեն, այլ իջուցանեն ՚ի հրեշտակացն դաս, այսպէս եւ սա՝ զոր ուսաւ ոչ թաքուցանէ, այլ բարիոք սիրով յայտնէ ժողովրդեանն, թէ զնուէրն զոր տուաք եղբարք ՚ի ձեռն քահանայիս, մատոյց Աստուծոյ. եւ ծանեայ զի նա սիրով եւ հաշտութեամբ ընկալաւ զնոյնն։ Քանզի քահանային ձայն ոչ իջանէ մինչեւ ՚ի ժողովուրդն, այլ ՚ի սարկաւագն, եւ նորայն ապա ՚ի նոսա. որպէս զի բարիոք պահեսցուք զհամանմանութիւն հրեշտակական կարգաւորութեանցն. Արդ զոր տեղեկացաւ սարկաւագն անմռունչ ազդմամբ, յայտնէ ժողովրդեանն, այսինքն թէ գոհութեանն զոր իրաւունս դատեցայք՝ եկն ժամանակն, եւ ահա ընկալաւ Աստուած զպատարագ հաշտութեանն ձեր. Զոր ծանուցեալ միաձայն աղաղակեն.
       «Յամենայնի օրհնեալ ես տէր, օրհնեմք զքեզ, գովեմք զքեզ, գոհանամք զքէն, աղաչեմք զքեզ »։ Որպէս ասացաք ՚ի սերովբէական երգն, ժողովրդեանս օրհնութիւնն ոչ է առ Հայր, այլ առ Որդին, այսինքն զի թէ սոցա ամենեցուն կարելի էր բանն դատել զառ Հայր ձգտելն, եւ ընդ նմա խօսելն, զի՞նչ կարօտանային միջնորդութեանն քահանային, զոր ՚ի դիմաց իւրեանց առ Աստուած առաքեցին. ապա յայտ է թէ նոքա առ նա հասանել ոչ կարեն, այլ միայն մերձ են ՚ի Քրիստոս, ուստի զօրհնութիւնսն նմա տան ասելով. «Յամենայնի օրհնեմք զքեզ ». այսինքն մեծ եւ բազմապատիկ է քո երախտիքդ եւ շնորհդ առ մեզ, տէր մեր Յիսուս, զոր տուաք ՚ի ձեռս քահանայիցդ, եւ դոքա մատուցին վասն մեր զնոյնն պատարագ Հօր քում Աստուծոյ՝ մեր անհամարձակելի առ նա մտանել. այլ միայն զքեզ վասն ամենայնի զոր կրեցեր, եւ դոքա Հօր քում զնոյն մատուցին։ Օրհնեմք զքեզ վասն ամենայնին՝ որով Հայր քո ընդ մեզ հաշտեցաւ. գովեմք զմիջնորդդ խաղաղութեան յաղագս ամենայն չարչարանաց քոց՝ որովք մեք յուսամք այժմ ողորմութիւն գտանել։ Գոհանամք զբարերար մեր տեառնէդ, եւ աղաչեմք տէր Յիսուս, Աստուած մեր դու ես, եւ ստեղծումն եւ նորոգութիւն ՚ի քէն ընկալաք. մի՛ անտես առներ, այլ վշտակցեա եւ օժանդակ լեր քահանայիցդ պաղատանաց՝ զոր քեւ ՚ի ձեռն քո Հօր եւ աստուծոյ մերոյ նուիրեն։