***
ԴԱՒԻԹ
ԱՆՅԱՂԹԻ
ՍԱՀՄԱՆՔ
ԻՄԱՍՏԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ
ԵՐԵՒԱՆ
1747
Ստացող`
Պետրոս
Վայր
Հաղբատ
ա
<121a>
Փառք
ամենասուրբ
Երրորդութեանն
Հաւր
եւ
Որդւոյ
եւ
Հոգւոյն
Սրբոյ
այժմ
եւ
միշտ
եւ
յաւիտեանս
յաւիտենից,
ամէն:
Զսահմանաց
զգիրս,
զոր
արարեալ
է
մեծ
փիլիսոփայն
Դաւիթ
ընդդէմ
հակառակողացն,
որք
կամեցան
բառնալ
զիմաստասիրութիւնն
ակադիմեանցն
Պիհռոնի
եւ
ճեմական
<121b>
ացն,
խաղաղացոյց
զնոսա
ի
խռովութենէն
եւ
ասաց
եթէ
Գոյ
իմաստասիրութիւն
եւ
է`
եւ
ճշմարիտ
է,
եւ
զաւրինակս
առ
մեզ
հաստատեաց
Հայաստանեայս:
Որոց
ես
ծեր
ոմն
Պետրոս
սպասաւոր
Սուրբ
Նշանիս
Հաղբատայ
բաղձանաւք
սիրոյ
ետու
գրել
Յոհանիսի
կրաւնա[ւոր]
քահանաի,
իմով
արդե[նմբք]`
առ
ի
յուսումն
մակացողաց:
Արդ,
որք
աւգտիք
ի
սմանէ,
յիշեցէք
ի
սրբամատոյց
յաղաւթս
ձեր
զիս
զմեղաւորս
Պետրոս,
եւ
Աստուած
զձեզ
յիշեսցէ
ի
բարի,
եւ
ի
կատարման
սորա`
ասացէք
Զերանի
ում
թողութիւն
եղեւ
մեղաց
եւ
զՔրիստոս
որդի
Աստուծոյ:
<122a>
Գրեցեաւ
գիրքս
ընդ
հովանեաւ
Սուրբ
Նշանիս
Հաղբատայ,
\\
ի
թուիս
ՈՂԲ
(1243),
եւ
աւանդեցաւ
սմա:
Մի
ոք
իշխեսցէ
հանել
զսա
աստի:
բ
Կազմեցաւ
եւ
ձեռամբ
իմով
Պետրոսի:
***
ՎԱՍՆ
ԴԺՈԽՈՑՆ
ԵՒ
ԱՆՔՈՒՆ
ՈՐԴՈՑՆ
ՎԱՐԴԱՆԱՅ
ԱՅԳԵԿՑՒՈՅ
Զմմառ
430,
(1323թ.
),
Ակինեան,
Ոսկեան,
Ցուցակ
էջ
18-19
Հեղինակ`
Վարդան
<100b>
Զոր
մեղաւորս
Վարդան
յաստուածաշունչ
գրոց
յարմարեալ
գրեցի
Աստուծով
յաղաչելոյ
եւ
ի
խնդրոյ
շնորհազարդ
քահանային
Թադէոսի:
Ո՜վ
քահանայք
եւ
ժողովուրդք
Աստուծոյ,
գիտացիք
եւ
ի
միտս
առէք
զայս…
Գրեցաւ
սա
ի
թուիս
ՈՂԲ
(1243):