Յաճախապատում ճառք

Ը
ԵՐԱՆԵԼՒՈՅՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՀԱՅՈՑ ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ ՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆ ԴԺՆԴԱԿ ՎԱՐՈՒՑ ԵՒ ԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՆԴԻՍԻՑ
       1  Դարմանք մարգարէից եւ առաքելոց քարոզութիւնք յառաւելութիւն բարեաց զմեզ ընթացուցանեն ըստ լաւ մասինն որ ի Քրիստոս։ 2  Եւ գլխաւորելով յառաւելսն յորդորեն, որ դրունք են ամենայն բարութեանց եւ երանութեանց. եւ ընդ նոսա մտանեն աւետիք խոստացեալ պարգեւացն Աստուծոյ ի հոգեւոր դարմանսն։ 3  Այլ եւ ի մարմնաւորսն լիութիւն եւ առատութիւն եւ խաղաղութիւն այլովքն հանդերձ հարկաւորաւք։ 4  Եւ բարութիւնք յուսոյն կենացն յաւիտենից եւ շնորհք աներեւոյթ սիրոյն` որ են գանձք գիտութեան եւ իմաստութեան, որով գիտէ ընտրել զլաւն ի վատթարէն, հաստատեսցի ի մեզ որ հոգւով վարեսցուք։ 5  Եւ այս վասն ընտրութիւնս առնելոյ ի միմեանց առաքինեացն հաւատացաւ. եւ անհաւատիցն լքումն տայ առ ի յընտրել զբարի հաւատ աստուածգիտութեան։ 6  Եւ արդարքն մի՛ վրիպեսցեն ի փրկութեան յուսոյն։ 7  Այլ եւ զդժնդակ վարսն զամենաչարն եւ զամենավնասն սանձել, որ դրունք են բարկութեան եւ սրտմտութեան, սովոյ, սրոյ եւ գերութեան եւ պէսպէս չարի։ 8  Զի որ աղբիւրն է ամենայն բարեաց եւ արարիչ ամենայն արարածոց, երկնաւորաց եւ երկրաւորաց, հոգեւորաց եւ մարմնաւորաց, ամենազաւրն ամենակալն երախտաւորն ամենայն կենաց, ասէ. Ես եմ Տէր Աստուած ձեր. զպատուիրանս իմ պահեցէք եւ կեցջիք զի զամենեսեան կամի զի կեցցեն եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան եկեսցեն ։ 9  Եւ այսպէս զամենեսեան կոչէ ի կեանս իւր. որ կենաց տուիչ եւ դարմանիչ է ամենահնար բարերարութեամբն։
       10  Պարտ է զնա սիրել յամենայն անձնէ եւ ի զաւրութենէ եւ ի մտաց, այլ եւ զընկերս իբրեւ զանձն ամենայն սրբութեամբ. զի ապրեսցուք յաշխարհէ աստի չարէ ըստ շնորհացն Աստուծոյ որ ի մեզ։ 11  Եւ սանձահարել զդժնդակ բարսն, եւ զանհաստատութիւն մտաց ի հաստատութիւն յուսոյ ի նեղութեան եւ յանդորրու։ 12  Եւ ատել զանառակութիւնս` որ զբնութիւնն շարժէ եւ պղտորէ, եւ ի պոռնկութիւն եւ ի շնութիւն հակամիտէ։ 13  Զի պոռնկութիւն ստերիւրէ ի պէսպէս անարժան հրապոյրս վնասուց. եւ վրիպեցուցանէ ի հաւատոց եւ ի սուրբ վարուց ի պատրանս մեղաց, յանառակութիւնս աղտեղիս։
       14  Արդ, փախիցուք ի պոռնկութենէ ի մաւրէն չարեաց, որ յորդորիչ է ամենայն չարեաց. զի զբազումս կորոյս ջրով եւ հրով եւ այլ եւ այլ ազգ պատուհասիւք պէսպէս, որպէս ասեն գիրք։ 15  Զի որ շնայ կամ պոռնկի, կորուստ անձինն ստանայ. եւ ի Տեառնէ ի բաց եկաց անսուրբ անձն։ 16  Զի տաճար են սուրբք ամենայն Ամենասուրբ Երրորդութեանն. եւ տաճար դիւաց են պոռնիկք եւ շունք։ 17  Զի զկոյսս ապականէ եւ մերժէ ի Տեառնէ, եւ զամուսնութիւնս քակէ եւ ընդ բազում չարեաւք առնէ։ 18  Զի վասն պոռնկութեան զկախարդս յաւգնութիւն պղծութեան ըստ հրապուրանաց սատանայի առնուն կաշառաւք։ 19  Վասն պոռնկութեան նախանձու զչարն եւ զզազիր խորհուրդ աղտեղութեան միշտ ունին։ 20  Վասն պոռնկութեան ոխութիւնք եւ այլանդակութիւնք ի կորուստ արանց եւ կանանց լինի։ 21  Վասն պոռնկութեան դժպհութիւնք եւ երդմնահարութիւնք եւ ստութիւնք եւ գողութիւնք։ 22  Վասն պոռնկութեան հեղգութիւն աղաւթից եւ պահոց եւ պղերգութիւն առ ի գործ։ 23  Վասն պոռնկութեան բազմավնաս նենգութիւնք նիւթին եւ քէնք առ աւտարս եւ ընտանիս։ 24  Վասն պոռնկութեան խորամանկութիւնք եւ պէսպէս մահք յայտնիք եւ գաղտնիք։ 25  Կէսք յորովայնի ճմլեն եւ տարաժամ անցուցանեն զմանկունս, եւ կամ դեղովք ապականեն յորովայնի. եւ է որ զծնեալսն սպանանեն։ 26  Եւ է զի սնոյ տէրն եւ սեղեխն ի միմեանց մեռանին, կամ յայտնի մարտիւ կամ գաղտ իւիք չարիւ։ 27  Եւ է զի հոմանիքն ի միմեանց խողխողին ի վերայ բոզիցն։ 28  Եւ է որ բոզքն խաղբս ինչ ուսանին ի կախարդաց, զի սպանցեն զարսն վասն հոմանեաց ցանկասիրաց։
       29 Եւ բազում չարիս ունի ախտիցն ցանկութիւն յարս եւ ի կանայս, զոր ասելն կամ լսելն զազիր է մաքրեցելոցն * մտաց եւ սրբեցելոց։ 30  Այլ զասացեալն եւ զոր ասելոցս եմ, լուիցեն որք յայսոսիկ ի սատանայէ ըմբռնեալ են։ 31  Զի արբեալ է ախտիւ պոռնիկն. վասն որոյ մարգարէն ասէր. Վայ որ արբեալդ էք ի ցանկութենէ եւ ոչ ի գինւոյ ։ 32  Զի ամենայն չարեաց պատճառ պոռնկութիւնն է եւ մայր մեղաց եւ դուռն ամենայն չարեաց նստելոց ի մեղս։ 33  Զի վասն այսորիկ գայ բարկութիւն Աստուծոյ ի վերայ երկրի, սովոյ եւ սրոյ եւ գերութեանց եւ պէսպէս ախտից. խռովութեանց ընտանեաց եւ աւտարաց, ծնողաց եւ ծննդոց, ծառայից եւ տերանց. յորս կագք եւ կռիւք եւ մահք։
       34  Նա եւս չարագոյն քան զասացեալս է ախտիցն գարշութիւնք. որ եւ քան զանասունս եւ զգազանս եւ զսողունս անարգել են յախտս, որ յանասունս եւ յարուս պղծին. թողեալք զպէտս իգութեան արուացն եւ իգացն, բորբոքեցան ցանկութեամբք իւրեանց յանասելի աղտեղութիւնս. զոր եւ ոչ է տեսանել յայլ ի շնչաւորս զգարշութիւն ախտիցն։ 35  Ո՛վ չարեացն եւ անարգել ախտին. որ արտաքս ելանէ քան զսահմանն, եւ գլուխ է ամենայն դժնդակ չարեաց։ 36  Առաջին աւրէնքն քարկոծ առնէին եւ կամ հրով այրէին. եւ նորս` արտաքս ունի յեկեղեցւոյ եւ ի ժողովրդոց. մինչեւ բազում լալով ի տուէ եւ ի գիշերի ի խորգ եւ ի մոխիր պահաւք ապաշխարեսցէ, անհատ աղաւթիւք եւ աշխատութեամբ բեկեալ սրտիւ։ 37  Զի թէ Տէրն զհայելն ի կին պարտաւոր առնէ շնութեան, վասն այլ գարշութեան ախտիցն զի՞նչ պարտ է ասել զպատիժսն։ 38  Եւ դարձեալ որքան երանէ զմաքուրսն. քանզի ասէ. Երանի որ սուրբ են սրտիւք, զի նոքա զԱստուած տեսցեն հոգւով ։
       39  Ո՞վ բաւական է ասել զսրբոցն զհատուցումն, զԱստուած տեսանել եւ յանպատումսն վայելել։ 40  Զի եթէ զարեգակն տեսանեմք յետ գիշերային ցրտութեան ի ջեռուցանել ի լուսաւորել` խնդամք, որ փոփոխելի եւ անցաւոր է. իսկ զանճառելի լոյսն զնորա արարչին եւ զմեր զի՞նչ պարտ է ասել զանհամեմատ բարին Աստուած։ 41  Որ լցուցանէ զսրբոցն անձինսն շնորհաւք եւ վայելեցուցանէ յանբաւ բարիսն եւ յանվախճան երանութիւնսն եւ յանսպառ ուրախութիւնսն։ 42  Զի ոչ զնմանութիւն ինչ կայանիցն եւ զանճառիցն հնար է ասել. բայց որ սուրբքն են սրտիւք եւ անարատք անդամաւք մարմնոց, նոցա երեւի Քրիստոս անճառապէս։ 43  Բայց եթէ անսուրբք իցեն հոգւով եւ մարմնով, ապաքէն ի սրտէն առնու զհանգամանս գործոց մարմինն. զի ի սրտէն, ասէ Տէրն, ելանեն չար խորհրդոցն չարիքն, եւ մարմնով պղծի ։ 44  Եւ զի ասէ, Եթէ ակն քո կամ ձեռն կամ այլ ինչ անդամ գայթակղեցուցանէ զքեզ, հատ զնա եւ ընկեա ի քէն ։ 45  Եւ այս հրաման ոչ զանդամոցն հատանելն ասէ, այլ զցանկութիւն շարժման ախտիցն որ ի նոսա գործի ի կորուստ անձինն. զի լուցկիք է պոռնկութիւն անշէջ հրոյն ամենայն չարեաւքն հանդերձ։
       46  Եւ յորժամ Փրկիչն զառաքեալսն յաշխարհ առաքէր սերմանել զբանն ճշմարտութեան յանդս մտաց հաւատացելոց, եւ նովաւ ածել ի կարգ ուղղութեան, նախ զփուշն խլել զցանկութիւն բուսոցն հրամայէ, զկամս մարմնոյ եւ զմտաց, եւ հնազանդել Աւետարանին. եւ ապա սերմանել զաւետիս հրաւիրանացն. կոչել խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն եւ ի հաշտութիւն ամենեցուն Արարչին։ 47  Եւ հնազանդեալք ըստ Աւետարանին քարոզութեան, արժանաւորիլ սուրբ երախտեացն կենդանի յուսովն, զի ժամանեսցուք յաւթեւանս կենացն յաւիտենից ի Քրիստոս Յիսուս։ 48  Եւ ի ժողովս առաքելոցն վասն խնդրոյն այնորիկ Հրէից եւ հեթանոսաց նախ զայս աւանդեցին, եւ ընտրեցին ի բաց կալ ի պոռնկութենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ յարենէ ։ 49  Որոց արարեալ զայս բարի գործս, ստանան անձանց զարդիս եւ զապառնին։
       50  Սկիզբն նախ զպոռնկութեանն հատումն առնէ, զի զբազում ոստս որ ի նմանէն վնասք` խափանեսցին. եւ զմեռելոտի գործս եւ զուտել արգելցեն եւ զարիւն նորին. այլ եւ որ ի սպանութիւն մտաբերեն, այսպէս խափանեսցին։ 51  Զի հնազանդութեամբ նուաճեալք առ սրբութիւն եւ պարկեշտութիւն եւ խոհականութիւն, եւ ընտանացեալք հաւատով մտցեն յաւետիս խոստացեալ բարեացն։ 52  Եւ զդժնդակութիւնսն ամենայն ատել եւ ի բաց ընկենուլ սպառնալեաւք անվախճան տանջանացն, որ պատրաստեալ է ի Տեառնէ անսրբոց եւ պղծոց ի պոռնկութիւն։ 53  Զի եթէ մեռելոտի ուտել եւ զարիւն անասնոց ըմպել եղկութիւն եւ թշուառութիւն առաջի կայ, ո՛րքան պատիժք որ զազգակիցս վտանգեն նեղութեամբք, զոգիսն եւ զմարմինս ճնշեն պէսպէս վտանգիւք եւ դառն տանջանաւք եւ մահուամբ յարդար դատաւորէն պատրաստեալ։ 54  Եւ առաքեալ ասէ. Մի՛ խաբիք, ոչ պոռնիկք, ոչ շունք, ոչ իգացեալք, ոչ արուագէտք, ոչ գողք, ոչ սպանողք, եւ որք զհետ այսոցիկ, զարքայութիւնն Աստուծոյ ոչ ժառանգեն , այլ զանշէջ հուրն. ըստ մարգարէին` թէ Հուրն նոցա ոչ շիջանի, եւ որդն նոցա ոչ մեռանի ։ 55  Զի պատուական ասէ զամուսնութիւն եւ զանարատ անկողինս, եւ նախապատիւ զկուսութիւն. այլ եւ զպոռնիկս եւ զշունս դատի Աստուած։ 56  Եւ դարձեալ ասէ. Դուք տաճար էք Աստուծոյ, եւ Հոգի Աստուծոյ բնակեալ է ի ձեզ ։ 57  Այսինքն անարատ յաղտեղութենէ։ 58  Զի սուրբ է տաճար քո սքանչելի արդարութեամբ, ասէ Դաւիթ։ 59  Եւ եթէ ոք զտաճար Աստուծոյ ապականէ, ապականեսցէ զնա Աստուած. զի տաճար Աստուծոյ սուրբ է, որ էք դուք ի մէջ կամակոր եւ աղտեղի ազգաց ։
       60  Զի որպէս ջրհեղեղաւն ապականեցաւ երկիր, որ գէջ պղծութեամբն էին ապականեալք, մեք զիա՞րդ ոչ երկիցուք, որ այսպիսի մեղաց բարկութեան վկայ ունիմք զհամաշխարհական կորուստն ջրհեղեղին։ 61  Այլ եւ զՍոդոմ եւ զԳոմոր հրով եւ ծծըմբով տոչորեալ ըստ ջերմութեան եւ զազիր ախտից, որովք ըմբռնեալ էին` սատակեցան հինգ թագաւորացն պղծեալ տունքն հանդերձ լրիւ իւրով երկիրն։ 62  Եւ զայս երկուս հարուածս յաղագս գիջութեան եւ պղծութեան երկուս վկայս կացոյց ահաւոր դատաստանին, որ լինելոց է պատիժս այնպիսի պղծոց յաւուրն այցելութեան ամենայն ազգաց։ 63  Զի որպէս էին, ասէ Տէրն, յաւուրսն Նոյի, կանայս առնէին եւ արանց լինէին եւ յուրախութեան վայելէին` մինչեւ եկն ջրհեղեղն եւ կորոյս զամենեսեան առ հասարակ. նոյնպէս եւ յաւուրս Ղովտայ ի փափկութեան եւ յամենայն ուրախութեան վայելէին, այլ եւ յանառակ ցանկութիւնս, մինչեւ Տէր եհան զՂովտ անտի, եւ զնոսա այրեաց առ հասարակ հրով. բայց դուք լոյս էք ի Տէր ի սրբութեան։ 64  Խաւար ասէ զգործսն խաւարի, որ ոչ գոյ ի լոյս։ 65  Իսկ ի խաւարէ մեղաց զերծեալ սուրբ լուսոյն երեւի։ 66  Դարձեալ ասէ, թէ որ մերձենայ ի պոռնիկն` մի մարմին է. զի որպէս միով մարմնով մեղքն կատարին. զի հասարակաց է չարն ի գործելն ի խաւսելն ի տեսանելն ի լսելն, եւ այլ ամենայն խծբիծք չարեաց նոցին։ 67  Եւ որ մերձենայ ի Տէր` մի հոգի է, ընկղմեալ ի կենդանի սրբութեան։ 68  Զի սրբեալ անդամքն մարմնով եւ հոգւով միաւորի ընդ Քրիստոսի ի կեանսն հաւատով եւ ճշմարտութեամբ, եւ լինի սուրբ անդամ Քրիստոսի հանդերձ ամենայն առաքինութեամբն։ 69  Զի կարասցէ ասել առ մարտ թշնամւոյն. արդ առեալ զանդամս Քրիստոսի` առնիցեմք անդամ պոռնկի՞ . քաւ լիցի զսրբութիւնս մատնել յանմաքրութիւն։
       70  Զպոռնիկն բազում անգամ վտանգէր Պաւղոս վասն պղծութեան եւ խրատէր, եւ մատնէր ի ձեռս սատանայի ի սատակումն մարմնոյ, զի ոգին ապրեսցի հանդերձ ստոյգ զղջմամբ. ճնշելով զմարմինն պահովք պնդութեան եւ աղաւթիւք հրահանգել ի սրբութիւն, լնուլ զասացեալս ի նոսա` որ յաղագս այնորիկ են հանդէսք։ 71  Զի ի ձեռն պոռնկութեան պէսպէս անաւրէնութիւնք յաճախին ի յերկրի. զի բազմաչար է պոռնկութիւն եւ անյագ առ ցանկութիւնս ախտից։ 72  Վասն այսորիկ առաքեալ զմեզ ուսուցանէ եւ խրատէ սպառնալեաւք, փախչել յայնպիսի ախտից եւ ի պղծութենէ, որոց վախճանն է կորուստ։ 73  Զի ասէ. Մի՛ պոռնկեսցուք, որպէս ոմանք ի Հրէիցն, եւ կորեան ի սատակչէ անտի յաղագս պոռնկութեանն ի միում աւուր քսան եւ չորս հազար ։ 74  Զի ոչ եթէ անիրաւ ինչ էր Աստուած` որ էած զբարկութիւնն ի վերայ նոցա, որ գիտէ զամենայն։
       75  Վասն այսորիկ զհարուածսն ընդ իշխանութիւնսն եմոյծ ի ժողովուրդն. որպէս զի նոքա էին որդիք կորստեան պատճառս ի մեղսն, թէպէտ եւ ի միասին մեղան որ մեղանն։ 76  Զի եւ մարգարէն ասէ. Անձն որ մեղիցէ, նոյնն եւ մեռցի . թէպէտ ասէ, Հարք ազոխ կերան, եւ որդւոց ատամունք առին ։ 77  Զի են ոմանք որ ի մեղս իւրեանց վախճանին առանց ապաշխարութեան, եցոյց եթէ ոչ լինի մոռացումն յիրաւանցն Աստուծոյ. այլ կայ պահի արդարութիւն աւետեաց սրբոց, եւ առ անաւրէնութիւն` սպառնալեացն արհաւիրք։ 78  Զի որդիք մեղաւորացն երկիցեն եւ մի՛ արասցեն զմեղս, որպէս եւ հարք իւրեանց. այլ արդարութեամբն իւրեանց ապրեսցին ի բարկութենէն` որ սպառնացաւ նոցա։ 79  Զի որդի որ ատէ զամբարշտութիւնս հաւր, եւ արասցէ իրաւունս, կելով կեցցէ, ասէ Տէր։ 80  Եւ մի՛ փորձեսցուք զՏէր եւ կամ տրտնջեսցուք, որպէս ոմանք ի նոցանէ, եւ յաւձից անտի սատակեցան ։ 81  Զի ուսումն վարդապետութեան խրատէ յուղղութիւն, որոշէ զլաւն ի վատթարէն, եւ պահել զսրբութիւնն ըստ աւրինացն արդարութեան եւ ըստ աւետարանական լուսաւորութեանն խորհրդով եւ բանիւ եւ գործով։ 82  Զի ապրեսցուք ի բարկութենէն որ գալոցն է ի վերայ անաւրինաց եւ պղծոց, եւ կալ առաջի Քրիստոսի սուրբք, եւ ժառանգել զանպատում բարիսն։
       83  Այլ եւ վերակացուք մի՛ հեղգասցին ի պատմել զսպառնալիս Տեառն Աստուծոյ. զի ասէ մարգարէիւն. դէտ կացուցի զքեզ, զի ասասցես` մահու մեռցիս եթէ մեղիցես ։ 84  Եթէ լուիցէ քեզ, կեցցէ. ապա եթէ ոչ լուիցէ քեզ` մեռցի. եւ դու ապրեցուսցես զանձն քո։ 85  Ապա եթէ ոչ ասասցես զսպառնալիսն որք զայնպիսիսն գործեն` եթէ սուր գայ եւ բարկութիւն, զարիւն նոցա ի ձեռաց քոց խնդրեցից։ 86  Զի կամ ողոքանաւք աւետեաց երանութեանցն յուսով ուղղեսցին, եւ կամ սպառնալեաւք հարուածոց եւ վշտաց եւ նեղութեանց` որ յերկրի աստ, եւ կամ ահեղ աւուրբն մեղաւորաց եւ անհնազանդից։ 87  Զի իբրեւ հրեշտակք են Աստուծոյ հրամանք, որ առաքին յիշխանութենէ ընդ ամենայն արարածս. ընդ երկնաւորսն առ զաւրս հրեշտակաց, եւ ընդ երկրաւորս առ ազգս մարդկան. առնել զշահաւորն ի մեզ ի սիրոյ տէրութենէն ի նեղութեան եւ յանդորրու ի պէտս մեր։ 88  Զի անքակ կացցուք ի ճշմարտութեան աւանդսն մաքուր վարուք մարմնով եւ հոգւով առ տէրութիւնն, եւ երախտաւոր լինել ամենաշահ դարմանաւք առ կեանս եւ փրկութիւն ընկերաց։ 89  Այլ եւ արուեստիւք ճշմարտից կալ ի մշակութեան, եւ արբանեակ լինել առ հաճոյս բարերար կամացն Աստուծոյ, եւ շնորհաւք Հոգւոյն վայելել ի կեանս աշխարհիս. զի ազատեալք ի մեղաց, եւ արդարութեանն միշտ պտղաբերք հանդերձ ամենայն սրբութեամբ համբերութեամբ բազմաւ. զի այսպէս ժառանգաւոր լինել կարասցուք աւետեացն Սուրբ Երրորդութեանն։
       90  Այլ եւ վկայութիւնք լաւութեանն որ մտերիմ է անձնիշխան կամաւք ի վարդապետութիւն Հոգւոյն Սրբոյ. որ ի ձեռն մարգարէից եւ առաքելոց եւ վարդապետաց գրով աւանդեցին մեզ. զի ծանիցուք զԱստուած` զերախտաւորն, զարդարն, զբարերարն, զսուրբն, զճշմարիտն. եւ մերժել եւ հեռանալ ի դժնդակ վարուց, յապախտաւոր եւ յանհաւան յանխրատ եւ անխտիր անաւրէնութենէ, եւ սրբել ի մտաց եւ մարմնոց զվնասակար զամբարշտութիւնսն միշտ։
       91  Նա եւ պարսիկք եւ այլ խուժադուժ ազգք, որ ոչ գիտեն զաւրէնս, բնութեամբ զաւրինացն գործեն ըստ առաքելոյ բանին, եւ ի ձեռն դատաւորաց պատժեն զպիղծս եւ զանիրաւս։ 92  Եւ միշտ սպառնալիք իշխանաց եւ դատաւորաց առ անխտիրսն ի չարիս, առ սուտս եւ երդմնասուտս, նենգաւորս, գողս, սպանողս, շունս, կախարդս, դիւթս, եւ որ այլ եւս են հոյլք մեղաց։ 93  Զորս բանդիւք եւ երկաթի կապանաւք եւ պէսպէս տանջանաւք խոշտանգեն եւ մահ ի վերայ ածեն, զի այլքն երկիւղ ունիցին եւ արգելցին յանխնայ անաւրէնութենէն։ 94  Իսկ որ խրատին եւ գան ի լաւութիւն կարգաց եւ իրաւանց թագաւորի, ի միամտութեանն եւ ի հպատակութեան կացուցանեն զանձինս, այնպիսեացն փառք եւ պատիւ եւ պարգեւք ազատութեան շնորհեն։
       95  Դոյն աւրինակ եւ Յոյնք գրով կարգեալ ունին զիրաւունս. երախտաւորացն եւ մտերմիցն պարգեւաւք եւ մեծարանաւք պատուեն. իսկ զանաւրէնս եւ զանհնազանդս եւ զամբարհաւաճս եւ զանառակս եւ պիղծս պատուհասիւք եւ պատժովք եւ դառն նեղութեամբք նեղեն, զի խրատեսցին ի բաց կալ ի մեղաց եւ գործել զբարիս հանապազաւր. զի մի՛ վրիպեսցի աշխարհս յանիրաւաց, այլ զխաղաղութիւն եւ զշինութիւն կալցի։ 96  Նոյնպէս եւ ամենայն ազգք եթէ ոչ կայցեն յիրաւունս արդար դատաստանին Աստուծոյ. զի ունին կարգիչս եւ իրաւունս դատաստանաւք եւ խրատու ուղղել, եւ մի՛ ամբոխ եւ մարտ յուզիցի։ 97  Եւ իրաւանցն արդարութեան երկու բարբառք են, որ յարգեն եւ պատուեն զիրաւախորհսն աւետեաւք պարգեւացն, եւ սպառնալեաւք եւ պէսպէս նեղութեամբք պատժեն զապախտաւորսն եւ զանիրաւսն. զի չիք ազգք որ ոչ իցեն իրաւունք ի դատաւորաց։ 98  Եւ այս ամենայն կարգք ի շինութիւն աշխարհի կարգեալ են ի Տեառնէ ըստ նախախնամութեանն որ առ ազգս մարդկան. թէպէտ եւ ոչ ծանեան զԱստուած եւ փառաւորեցին կամ գոհացան, զի ոչ ընդրեցին զԱստուած ունել ի գիտութեան. այլ նանրացան ի խորհուրդս իւրեանց եւ խաւարեցան անմտութեամբ ։ 99  Այլ ոչ անտես առնէ Արարիչն զարարածս. զի Հայր է շնորհիւ եւ Տէր, որ հրաւիրեաց եւ կոչեաց զամենեսեան յարքայութիւնն։
       100  Արդ, այս ամենայն կարգք իրաւանց եւ արդարութեան վկայք են Աստուծոյ հոգեւոր աւրինացն, որ քարոզեցաւ մարգարէիւք գրովք սրբովք։ 101  Որք յանիրաւութենէ յիրաւունս ածեն, յանարգութենէ ի փառս, յանցաւորէս ի մշտնջենաւորսն. յերկրաւորէս յերկնաւորսն առաքինութեան հանդիսիւք. եւ ամենայն կարգաց իրաւանց եւ սրբութեան պատկառ կալ, ճշմարիտ հաւատովք եւ կենդանի սիրով անմեկնելի լինել ի կամացն Աստուծոյ ի նեղութեան եւ յանդորրու։ 102  Կոխել զպատրանս աշխարհիս եւ հաստել ի յոյս կենացն յաւիտենից խաղաղարար սրբութեամբ. զի հասցէ ի բնակարանս սրբոց յերանելի եւ ի սքանչելի փառսն. վայելել ի բարութիւնսն անպատում, յանհամեմատ վայելչութիւնսն, յանուշակ արքայութիւնն Հաւրն ամենակալի եւ Որդւոյն բարերարի տուողի մեզ զկեանս, եւ Հոգւոյն Սրբոյ նորոգողի զհաւատացեալս. միասնական Սուրբ Երրորդութեանն. որում փառք յաւիտեանս. ամէն։