684 թուականի պատմութիւն

[ ԼԱ. Առ այս պատասխանիք եպիսկոպոսացն ի հայրապետէն եւ յիշխանէն]
       1  «Տառայարեալ պատճէն հրովարտակիս, զոր շարաքերեալ եւ կարգեալ էր, տեսաք, յորմէ մեծապէս զանզեղջականէն գոհացաք զԱստուծոյ, որ իւրով ողորմութեամբն աւր ըստ աւրէ հրաշագործէ յարարածս իւր, առաւել՝ ի մեզ, ի շնորհս ձերոյ սրբութեանդ, Դաւիթ եւ Յովէլ եպիսկոպոսունք. Ուխտանէս՝ նուաստ կաթողիկոս եւ Ջեւանշէր՝ Աղուանից զաւրավար եւ իշխան՝ ի Տէր խնդալ։
       2  Վասն կենսատու փրկութեանդ հասելոյ մեզ յԱստուծոյ յաւէտապէս գոհացաք զԱստուծոյ անսպառ պարգեւացն եւ վասն Սրբոյ խաչիդ, որ ի միջի մերում երեւեցաւ, ծագեաց, եբաց, լուսաւորեաց զաչս մեր։ 3  Վասն այսորիկ անդադար բերանով եւ անհանգիստ լեզուաւ զՏէր մեր Յիսուս Քրիստոս՝ զբարերարն, զսքանչելագործն եւ զպարգեւաբաշխն աւրհնեցաք, որ շնորհեաց մեզ զանապական պարգեւս ի Սուրբ Հոգւոյն ։ 4  Զի եւ մեք թէպէտ եւ հեռի եմք մարմնով՝ մերձ համարեալ հոգւով յիշեսջիք առաջի նորագիւտ խաչիդ։ 5  Եւ դուք զառաքինազգեստ եւ զսրբասնեալդ Իսրայէղ եւ զգանձդ շնորհաց հանդերձ սրբոյ նշանիւդ այսր առեալ՝ առ մեզ հասուցէք մեծաւ զգուշութեամբ, զի եւ մեք երկրպագեսցուք երանաւէտ համբուրիւ հանդերձ տիեզերական ժողովովս. ո՛ղջ լերուք ի Տէր »։
       6  Նմանապէս իսկ երջանիկ վերադիտող եւ տեսուչ եպիսկոպոսացն տեսեալ զդրուակ նամակին Արեւելից զաւրապետին եւ սրբոյ կաթողիկոսին՝ այնուհետեւ շեշտակի ճեպով առեալ զգտեալ գանձ սրբութեանցն, եպիսկոպոսքն հանդերձ Իսրայեղիւն, անյապաղ ժամանէին ի մեծ քաղաքն Պերոժ Քաւատ, վասն զի Արեւելից մեծ իշխանն Ջեւանշէր եւ եպիսկոպոսապետն Ուխտանէս անդ նստէին ամենայն նախարարաւքն։ 7  Որոց ընկալեալ զլուսապայծառ շնորհս հռչակաւոր հանդիսիւ՝ յերկարէին զերկրպագութիւնն ի բազմախումբ հոլարանին։ 8  Եւ նպաստամատոյց ընծայիւք եւ պատարագաւք կատարէր իշխանն առաջի Սրբոյն խաչին նուէրս եւ ներբողելով զԱբասն՝ մեծարէր կաթողիկոսաւն եւ ամենայն աշխարհակոյտ ամբոխիւն։ 9  Ապա հրաման տայր յուղարկել զնա խաչապայծառ տապանակաւն անդրէն ի վերնակողմ գաւառն Մեծ Կուենից՝ ի բարձրաւանդակ լեառնն, ի տեղի մենաստանի իւրոյ՝ ի Գլխոյ վանս։ 10  Եւ ողջոյն տուեալ հոգեւոր համբուրիւ երանելոյն՝ խնդամիտ յիւրաքանչիւր դառնային ի նաւահանգիստ ։