[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Եւ դարձեալ, ոչ որպէս ասենն է՝ եթե զերկիրս ջուր պատիցէ, այլ ընդ երկիր եւ ի վերայ երկրի են ջուրք. եւ ըստ երկիր անդր ոչինչ է եւ ոչ եթե ջուրք։ Եւ վկայեսցեն նոցա Հերակլի արձանքն՝ յորս գրեալ է, ասեն, թե յայսմ վայրէ ոք անդր մի ժտեսցի երթալ։

319 Եւ աւդ <ընդ> ջուրս եւ ընդ երկիր խառն է։

Եւ զի ընդ ջուրս աւդ խառն է՝ ի զեռնոցն յայտ է, որ ի ջուրսն զաւդոյն կենդանութիւնն ծծեն։

Եւ զի ընդ երկիր նոյն աւդ խառն է, յորժամ անձրեւ լեալ իցէ եւ արեւ տայցէ, ի գոլորշոյն՝ որ ի սրտէ երկրին ի վեր ցոլանայ՝ յայտ յանդիման երեւի։

Եւ զի ընդ աւդս հուր խառն է, ի փայլատականցն՝ որ ի շփելոյ ընդ միմեանս հողմոյն եւ ամպոց արձակին՝ յայտ յանդիման ցուցանին։

Եւ դարձեալ, թե յապակի սպիտակ՝ ջուր արկեալ յարեւու ունիցիս, 282v լուսաւորու[220]թեան արեւուն մտեալ ընդ սպիտակութիւն ապակւոյն եւ ընդ յստակութիւն ջրոյն աւդով թափանցանց՝ անցեալ՝ հուր ծնուցանէ։

Եւ զի ընդ ջուրս հուր խառն է, ի քարանցն հանելոյ ի ջրոյ զոր ընդ միմեանս շփիցեն եւ հանիցեն հուր՝ յայտ յանդիման ցուցանի։

Եւ գիշերի, յորժամ առ ծովեզեր կայցես եւ զջուրն ժքթիցես, նշոյլք լուսոյն հատանին։

Եւ զեռունքն որ ի ջուրսն ի ներքս են, ի չորից հիւթոցն յաւդեալ են, յերկրէ եւ ի ջրոյ, յաւդոյ եւ ի հրոյ, որպէս եւ ամենայն մարմնաւորք՝ որ ի ցամաքին են։

Զի այնպէս կազմեաց Աստուած զաշխարհ։ Նախ զչորս հիւթսն մեկնեալս արարեալ, ապա նոքաւք յաւդեաց զամենայն։ Եւ միոյ արարչի գործ է ամենայն ինչ, եւ նոյն վարէ եւ տածէ զբնաւ։