ՎԵՐՍՏԻՆ
ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ
ԿՐԿԻՆ
ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ
ՆՈՐԻՆ
ՀՍԿՈՂԻ
ԱՌ
ՆՈՅՆ
ԱՂԵՐՍ
ՄԱՂԹԱՆԱՑ
ԲԱՆԻ
Ի
ԽՈՐՈՑ
ՍՐՏԻՑ
ԽԱՒՍՔ
ԸՆԴ
ԱՍՏՈՒԾՈՅ
Ա
Եւ
արդ,
ստուգապէս
եւ
իրաւաբար
ընդ
որս,
Որք
ըստ
ձայնից
կողկողանաց
Եւ
զբանիցն
յարմարութիւն
հանդերձեն`
Ի
նոյն
գիր
բերեալ
զաւարտմունս
տանցն,
Որովք
առաւել
սաստիկ
մորմոքեալ
ճմլեցուցանեն
Զաղէտս
կարեացն
սրտին
ըղձից
առ
արտասուացն
բղխմունս,
-
Ուստի
եւ
բազմեալ
իմ
ի
գլուխս
պարու
ակմբից
դասու
այնր
երախանաց,
Որք
զլալեացն
յեղանակեն
բանաստեղծութիւն,
Եւ
ես
ընդ
նոսին
նոցին
հեծութեամբ,
աւաղական
ձայնարձակութեամբ
Զանձինս
տարածանեմ
զվշտակրութիւն:
Որ
ո'չ
բնաւին
մեռեալ
աշխարհի
Եւ
ո'չ
իսկապէս
կենդանի
Աստուծոյ,
Ո'չ
ջերմ
սոսկ
եւ
ո'չ
ցուրտ
յատուկ,
Ըստ
առակի
աւետարանչին,
գրեալ
ի
Յայտնութեանն,
Երիցս
ատելի
երրեակ
տէրութեանն
եւ
ամենատես
արարչութեանն:
Եւ
այս
են
պատկանեալ
թախծականացն
կերպադրութիւնք,
Կրկին
ողորմելի
այսու
երեւեցեալ,
Որք
ի
մի
գիծ
սահմանեալ`
Կացուցանեն
զթշուառութեանցն
զաւրինակ`
Այսպիսի
կցորդութեամբ
շաղկապեալ:
Բ
Պարտուցն
ժխտեալ
տաղանդացն`
ճեպով
մեծաւ
ի
տուժի,
Ես
ապիկար`
մատնեալ
անարժան
գործովքս
յիրաւի,
Վատնիչ
արքունի
գանձուց`
կրկնադատ
եւ
անթափելի,
Պատասխանատու
մեծին`
ըմբռնեալ
անհրաժարելի,
Բիւր
քանքարոյ
խնդիր`
ես
չունիմ
կշիռ
մի
ունկի:
Անբարեխաւս
կապեալ`
ի
պահեստ
դառն
արգելանի,
Հեծումն
եւ
վաստակ
ցաւոց`
ճաշակեալ
յաննշոյլ
բանտի,
Անապաւէն
տանջեալ`
անթոշակ
կա'մ
ողորմելի,
Այլ
յեղանակ
ինձ
ողբականաց
աստուստ
կնքեցի,
Փոխատրեցի
սովին
բարբառով
կոծ
կսկծելի,
Կարգադրեցի
շրջաբերութեամբ
ի
նոյն
պայմանի`
Անհատական
թիւ
խորհրդական
երկեակ
տասնեկի:
Աղքատութեանն
հնոց
յամենուստ
մասանց
մրրկի,
Անպատսպար
թշուառ`
վտանգեալ
սրտիւ
ի
գրաւի,
Տարակուսեալ
հոգւով`
ապաշնորհ
այր
ի
վրիպակի,
Անխնամելի
հայցմամբ
դատաստանն
յինէն
պահանջի,
Մեղաց
եւ
մահու
զինուք
զգայարան
գաղտնեացս
խոցի,
Անփրկելի
մատնեալ
բռնութեան
չարեացս
գերի,
Սուր
սուսերաւ
սաստից
գոյութիւն
բնութեանս
յաւշատի:
Յիշատակաւ
բեմին`
աստստին
ի
դատաստանի,
Անծագելի
մռայլ`
չարատես
աչացս
երեւի,
Անձեռնկալ
կապեալ`
եղկելիս
ի
տարակուսի,
Ահարկութիւն
դիմաց
պատկերի
վերնոյն
տեսանի,
Յոյժ
անարեւ
եւ
անվերարկու`
ի
տարտարոսի,
Անապաւէն
մոլար`
մորմոքեալ
ի
հուր
գեհենի,
Անյայտնելի
կորուստ`
կործանեալ
ի
մեղաց
վհի:
Ահա
զոր
ունիմ
արծաթ
անպիտան`
ո'չ
երբէք
յարգի
Եւ
ո'չ
ընդունի
եւ
կամ
համբարի
ի
գանձ
տէրունի,
Հայցուած
պղտոր
եւ
ձեռն
անմաքուր
աննուիրելի,
-
Այլ
բեկեալ
սրտիւ,
մատանց
տատանմամբ,
յոյս
առեալ
դարձի,
Զդէմս
ի
յերկիր
եդեալ,
պաղատիմ
մաւրդ
Յիսուսի.
Բարեխաւսեա',
մաղթեա'
քաւութիւն
ինձ`
մեղաւորի,
Դու`
զաւրաւոր
փրկանակ
կենաց,
իսկուհի
երկնի,
Քեզ
աւրհնութիւնք
ձայնից
եւ
բուրմունք
խնկոց
ի
յերկրի
Եւ
անուշից
իւղոց
մատուցումն
յամենայնի:
Գ
Արդ,
յասացեալ
ողբոցս
հիւսուած
այլ
մասն
յաւելի,
Բարերարին
շնորհաց
արտասուաց
պտուղ
մատուցի,
Զկորստեան
խորս
չափելով`
զորքանն
երբէք
ոչ
գտի,
Մասնաւորաւք
բանիւք
ի
հանդէս
նորին
ջանացի,
Զմտացս
արագեալ
զթեւս`
յերեւոյթ
իրին
ոչ
հասի,
Զուշին
պարտութիւն
յանվթարելեացն
բաժակ
բարկութեան
ի
ձեռն
իմ
առի,
Զտարտամութիւն
տարակուսանացս,
իբր
ճաշակումն
մահու,
արբի
Եւ
այժմ
զյանցիցն
յաճախութիւն
ողորմելի
ձայնիւ
յերգ
արկի:
Աներեւոյթ
կրակարան
տապոյ
բորբոքմամբ
մեծաւ
անզովանալի,
Անտեսական
իմն
քրայս
հալոցաց
սաստիկ
եռացմամբ
անշիջանելի,
Սլաքս
նետից
պատկանեալ
դեղովք
ի
շտեմարան
խորութեան
սրտի,
Խիթք
ցաւոց
խոցոտման
մահու
ի
գնացս
երակաց
գոյութեան
լերդի,
Կիրք
երկանց
անճարակ
ճեպոյ
ի
պատուած
աղեացս
անելանելի,
Անզաւրելի
դեղոց
ջերմութիւն
ի
յերիկամանց
մասունս
երկակի,
Անհնարաւոր
դառնութիւն
մաղձի
ի
նախադուռն
իմոյս
կոկորդի,
Աւաղս
ձայնից
լքուցանողաց
ի
փողս
շնչոյս
խոշորս
հնչի:
Բազմահատուած
էութիւն
բնութեանս,
ներհակք
միմեանց
ի
պատերազմի,
Երկչոտութեամբ
կարծեաց
վարանեալ,
ամենայնիւ
կայ
ի
վտանգի,
Հարազատաց
դաւաճանութիւն
անհաշտելի
ի
կոտորածի,
Ո'չ
մեռեալ
եւ
ո'չ
կենդանի`
թաղեալ
ի
մեղաց
գարշութեան
տղմի,
Կասկածաւոր
պատժապարտութեամբ
վերակնարկելով
քեզ`
բարերարի`
Յանակնկալս
կենաց
վհէ
արտաբերել
ի
լոյս
անձկալի:
Դ
Նոյն
ինքն,
որ
զայս
բան
տպաւորեաց,
ընդ
երջանկացն
պսակեսցի,
Ակնարկելով
քո
ողորմութեան`
անարատիցն
հաղորդեսցի,
Վասն
զենման
Աստուծոյ
Բանիդ`
բարեգործեալ
քեւ
կենդանասցի,
Աւրհնութիւն
գովեալ
քո
շրթանց`
ի
գլուխ
բաշխողի
այսր
մատենի,
Հաստատեսցի
ըղձականութիւն
սողոմոնեան
բանիս
առակի,
Նկարագրեա'
Հոգւով
քո,
բարձրեալ,
ի
նորոգումն
անեղծանելի,
Զի
դու
միայն
ես
երկայնամիտ,
ներող,
եւ
քեզ
փա~ռք
յամենայնի:
Ամէն: