Մատեան ողբերգութեան

Ա

Աստուած ողորմած, բազմագութ, հզաւր, ահաւոր, Մարդաէր, աւրհնեալ, կենդանի, անճառ,
Որ ոչ ելանէ երբէք ըստ բան քո իր անձեռնարկելի,
Որ եւ մտաց է անհնարաւոր:
Քո է հատուցանել պտուղ քաղցրութեան ընդ փշոց խստութեան,
Սկզբնահայրդ այսմ նորոգ եւ զարմանաւոր կանոնաց կենաց:
Քանզի բարի առնել ատելւոյն,
Եւ աղաւթս` ի վերայ հալածչին,
Եւ փրկութիւն հայցել խոցողին,
Եւ սպանողին ներումն խնդրել, -
Ի քէն ընծայեցաւ պտուղս այս հրաշից,
Որոյ քաղցրութիւն անճառ է քան զաւրինակ,
Եւ բարեբանեալ կամաց քոց ախորժելիք,
Եւ գովեալ շրթանց քոց ճաշակելիք,
Հոգի երեսաց եւ զաւրութիւն գեղոյ մերոյ,
Տէր Քրիստոս, աւրհնեալ ի բարձունս:
Այլ մարդք երկրածինք եւ ամենավրէպք
Ե'ւ բարեմատոյց ձեռաց չարիս դարձուցին,
Իսկ դու, լոյս եւ տուիչ լուսոյ,
Ոչ լսես անէծս, ոչ ախորժես չար,
Ոչ կամիս կորուստ, ոչ ըղձանաս մահ,
Ոչ յուզիս ի խռովութենէ,
Ոչ տիրիս ի ցասմանէ,
Ոչ հարկիս ի բարկութենէ,
Ոչ մթանաս ի սիրոյ,
Ոչ այլայլիս ի գթութենէ,
Ոչ փոփոխիս ի բարութենէ,
Ո'չ թիկանց շրջումն եւ ո'չ երեսաց անդրադարձութիւն,
Այլ ամենեւին լուսաւորութիւն եւ նկատումն փրկութեան:

Բ

Եթէ քաւեսցես` կարող ես,
Եթէ բժշկես` զաւրաւոր ես,
Եթէ կենդանացուցանես` բաւական ես,
Եթէ շնորհես` առատ ես,
Եթէ ողջացուցանես` հնարաւոր ես,
Եթէ պարգեւես` ամենալի ես,
Եթէ արդարացուցանես` ամէնարուեստ ես,
Եթէ մխիթարես` ամէնիշխան ես,
Եթէ նորոգես` ամենակալ ես,
Եթէ հրաշագործեսցես` ամենաթագաւոր ես,
Եթէ վերստին հաստատես` արարիչ ես,
Եթէ կրկին գոյացուցանես` աստուած ես,
Եթէ հոգաս ընդ մեր` ամենատէր ես,
Եթէ կորզես ի մեղաց` այցելու ես,
Եթէ չարժանեացս ընձեռես` աւրհնեալ ես,
Եթէ յորսողէն զերծուսցես` փրկիչ ես,
Եթէ զեղցես ի քոյոցդ ի մեզ` հարուստ ես,
Եթէ նախ քան ի մէնջ խնդրելն դու կարկառեսցես` անկարաւտ ես,
Եթէ լայնես նեղութեանս` անդորրիչ ես,
Եթէ զվերջացեալս կոչես` խնամակալ ես,
Եթէ զսասանեալս հաստատես` վէմ ես,
Եթէ պասքելոյս արբուցանիցես` աղբիւր ես,
Եթէ զծածկեալսն երեւեցուսցես` լոյս ես,
Եթէ զաւգտակարսն իմ ծանուցանես` բարի ես,
Եթէ զբիծսն անտես առնիցես` երկայնամիտ ես,
Եթէ ընդ փոքուս ի դատ ոչ մտանիցես` բարձրեալ ես,
Եթէ ծառայիս ձեռն մատուսցես` ստացող ես,
Եթէ աջով քո պաշտպանեսցես` յանձնանձիչ ես,
Եթէ վհատելոյս դարման մատուսցես` կերակրիչ ես,
Եթէ զանգէտս պարարեսցես` վարդապետ ես,
Եթէ զդիմեալս առ քեզ ընկալցիս` ապաւէն ես:

Գ

Եւ արդ, քո են այսոքիկ, Տէր ողորմութեան,
Ոչ միայն գրեալ, այլ կատարեալ եւ գլխաւորեալ,
Նախնի նահատակդ համբերութեան վկայից:
Որ վասն իմոյ փրկութեան
Հանդիսացար զաւրապէս յասպարիսի ճակատուն,
Զի կակղեսցես զկարծր բռնութիւն մարմնոյս գոռոզութեան`
Վարժմամբ կրթութեան չարչարանացն վտանգի,
Եւ յանպարտակիրդ մարմին չափեալ
Զբնութեան մերում զտաժանականն տագնապ տուժի,
Զի զգթութիւնդ, որ առ մեզ,
Արդեամբք ցուցցես` ի քեզ աւրինակեալ:
Աւրհնեա~լ յաւիտեանս:
Ամէն: