Մատեան ողբերգութեան

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա

Իսկ արդ, վասն զի արթնականն մեր զուարթութիւն
Քեզ ննջումն իմն է համարեալ,
Իսկ ի խոր թմբրութիւն լռելն
Վասն ուղիղ հաւատոյն ի քեզ`
Անթարթափ բացութիւն աչաց,
Ուղղեա' հոգւոյդ քոյ իմաստութեամբ
Զյաջողուած ձեռինս գործոյ`
Ընդ հեծութեան ձայնիս մաղթանաց,
Զաւրացո', Տէր, ի հանդէս բարի
Ճգնաւորական արի վաստակոյ,
Կցո'րդ լեր կարեացս տկարութեան:
Թեթե'ւս կացո զաշխատութեանս այս սկիզբն,
Արագեա', միշտ կարող, զյառաջադրեալ ձեռակերտս,
Դիւրաւո'րս ընթացո ի յաւարտումն լրմանն,
Ի վախճա'ն իրին բերկրութեան զիս հասո,
Ժամա'ն կացուսցես ի հանդիպումն յուսոյն,
Կցո'րդ լեր ուղւոյն ճանապարհիս ընթացից,
Ի թռիչս ամբարձման փութացուսցե'ս յաւգտակարն:
Ընդ աջմէ' իմ լիցիս ի վտանգի ծանրութեանն,
Զձայն քո լուո' ի յանձկութեանն պահու,
Ձեռամբ քո կեցո' ի կորստեանն ժամու,
Մատամբ քո ազդեա' ի սահմանին անձկութեան,
Հարթեա' զխորոց ամենաչար խափանմանն,
Հոգեղինին առաքմամբ` ըստ Ամբակումա'յ ինձ հնարեա,
Բա'ն ինձ շնորհեա ի յատենի բազմութեանն.
Իմաստութի'ւն յիս տնկեա ի հանդիպման քննութեանն,
Ամպով կամաց քոց հովանացի'ր հրաշապէս,
Հանդարտեցո' փայտիւդ կենաց զծովուս մրրիկ,
Սանձեա' զաստեաց կենցաղոյս պատկեր քոյին հրամանաւդ:
Քանզի թէ աստ ողորմութիւն քո, Տէր, կամեսցի,
Այս լուծութիւն կոհակաց կարծր է, քան զվէմ,
Եւ թէ ի ցամաքի անտես առնիցես,
Իբր զանկայուն` պնդութիւն յատակիս
Ի ներքոյ աստի հոսեալ սասանի:

Բ

Արդ, ընկա'լ, Յիսուս,
Զպաղատանացս ձեռնարկութիւն` քեզ ի հաճութիւն
Եւ արա' ինձ զամենակարծն գայթակղութիւն` մեծ վստահութիւն:
Որպէս ի ջրահեղձոյց ամենակործանն դարու,
Որք ի հարթ տարածման գետնի
Առանց երկիւղի յանհոգս կէին,
Յողորմութենէդ ամայի մնացեալ` կորուսան,
Իսկ ընդ հովանաւոր մածուածով լաստիւն
Յոգնատատան հիմանն հայթհայթանաւք
Յանուն գթածիդ յեցեալ` պահեցան, -
Ընդ որս եւ զաղաչողս մշտատատան
Ի նաւահանգիստն խաղաղութեան
Մարդասիրապէս պրծեալ ապրեցո':
Վարձս ի քոյոցդ ընդ իս բերելով հոգեւոր շահից,
Զստորաբերս այս ստուարութիւն պարտուցս լքեալ,
Բանիդ առակաւ, ի քեզ, Տէր, անկայց`
Միացեալ իսպառ անբաժանելի, աւրհնեալ յամենայնի:
Եւ կցորդելով այսմ մաղթանաց հոգեղէնքն ամենամաքուրք`
Ընդ հողեղինացն մարտիրոսաց,
Որք ջրով եւ հրով փորձեցան
Եւ յելից զերծմանն ընդ մեր խնդրեցին
Եւ մեզ յիշատակ թողին աւգնութեան,
Ասասցեն ընդ մեզ համաբանաբար զուգամասնութեամբ`
Եղիցի~, եղիցի~: