Յորժամ
աստուածային
գութն
հայրական
Եւ
հուր
սիրոյ
Որդւոյ
իւր
արարչական,
Ամենասուրբ
Հոգւոյն
շնորհն
մաքրական,
Բորբոքի
իսկապէս
ի
սիրտս
մարդկան:
Այնուհետեւ
մերժի
երկիւղն
մահւան
Եւ
փարատի
մռայլն
խաւարի
նիրհման,
Հեղուն
զարիւնս
արիքն
ի
սէր
փրկչին
այն,
Որ
ծնաւ
սուրբ
կուսէն
բնութեամբ
մարդկան:
Կենդանութեան
աղբիւր,
սիրոյ
շտեմարան,
Բաց
զմտաց
իմոց
զանիմաստ
բերան,
Զի
զքաջ
նահատակին
այն
Յակոբ
անւան
Պատմեցից
սակաւ
ինչ
զանցից
պատահման:
Որ
էր
ի
քաղաքէս
Թէօդուպօլսեան
Եւ
անուն
հօր
նորին
կոչիւր
Ղուլիճան,
Ունէր
կին
եւ
որդիս,
եղբայրս
երկոսեան,
Միջահասակ
գոլով
քառասունամեան:
Բնաւ
ոչ
էր
տեղեակ
նա
գրոց
ուսման,
...
աշխատէր
ի
գործ
իւր
դերձակութեան,
...
պատրաստէր
առօրեայ
լոմայն,
Լնոյր
պետս
իւր
կարօտութեան:
Քանզի
թէպէտ
ոչ
էր
կարի
հոգի…
Սակայն
յարոյց
նմա
բան…
տայն,
Զայր
մի
չարաբարոյ
եւ
պիղծ
դանիշման,
Որոյ
կոչիւր
անունն
մօլլայ
Օսման:
Առեալ
յաւուր
միում
զորդին
իւր
միայն
Եւ
գան
ի
միասին
առ
նա
ի
շուկայն,
Նստին
առ
նա
խօսին
զիւրեանց
կրօնից
բան,
Որպէս
սովոր
էին
հանապազորեան:
Հարցանեն
զայս
ինչ
բան
կերպիւ
կատարման,
Զի
կամէին
փորել
նմա
գուբ
անկման,
Ասէ`
Յակոբ
վարպետ
զի՞
կաս
յամառման,
Դարձիր
այսուհետեւ
յօրէնս
տաճկական:
Այլ
նա
յորժամ
լսէ
չար
համբաւն
զայն,
Ակնարկէ
առ
նոսա,
ծիծաղի
ընդ
այն,
Եւ
նոքա
փարելով
զանձամբն
նորայն,
Աղերսեն
կատարել
զիւրեանց
խօսեալ
բան:
Նա
քաղցրութեամբ
առնէ
նոցա
պատասխան
Ասէ`
Ընդէ՞ր
նեղէք
զիս ............................,
Շատ
եմ
լուեալ
ի
ձէնջ
ես
այսպիսի
բան,
Արդ
դուք
մի'
խօսիք
զայն,
զոր
չէ............:
Ասեն,
թէ`
Մի'
առնէր
զբանս
զայս
քո
տան
Եւ
մի'
լիցին
ի
քէն
խնդիրք
մեր
խափան,
Զանունն
կունտիս
դու
յիշեա
ի...
Յորում
ոչ
գոյ
երբէք
վնասակար
բան:
Յորմէ
ո'չ
ունելով
զերկիւղ
կասկածման,
Յիշէ
զանուն
նորին
առանց
խարդախման,
Յետ
այնորիկ
ասեն`
Այդ
չէ
բաւական,
Այլ
զամենայն
սահման
մեր
լեր
խոստովան:
Իսկ
նա
այլ
ո'չ
առնու
հանգիստ
դադարման,
Այլ
փութապէս
յառնէ
ի
տեղւոջէն
այն
Եւ
նոցա
ի
խորհուրդ
մտեալ
վարանման,
Զի
ի
դիպող
ժամու
գործեսցեն
դարան:
Ապա
յետ
ո'չ
սակաւ
աւուրց
ինչ
անցման,
Յաւագ
պահոց
մինչեւ
յելն
համբարձման,
Յաւուր
մեծահրաշի
տօնին
զտէրունեան,
Կալան
յանկարծակի
եւ
ածին
յատեան:
Սիրով ......
նա
բանիւ
մեղմական,
...............................................
կան,
...............................................
կան,
.............................................
զայն:
Այլ
մուֆտին .......................
աղերսական,
Սողոսկելով ..............................................,
Ասէ`
Մի'
երկնչիք…
բանն
զայն
Զի
մի
մօտնիս
փութով
դու
դառն
մահւան:
Ցողեաց
նա
արտասուս
իւր
յորդահոսան,
Աղաղակեաց,
թէ`
Չիք
ասացեալ
իմ
բան,
Ես
միայն
Քրիստոսի
եմ
տկար
ծառայն
Եւ
բաց
յայնմանէ
զոք
ոչ
լինիմ
դաւան:
Եպարքոսին
եղեալ
նմա
դաւաճան,
Հանդերձ
երեւելի
արամբք
քաջաջան,
Որք
մաղթէին
զնա
բանիւք
ողոգման,
Յատուկ-յատուկ
պարգեւս
տալ
խոստանան:
Այլ
ամենեւին
ոչ
եղեւ
հաւան
Եւ
ոչ
հրապուրեցաւ
ի
գանձուցն
ունայն,
Վա'յ,
բարկացեալ
չար
եպարքոսն
այն
Եւ
ետ
պնդել
զնա
ի
մէջ
կոճեղան:
Լռեաց
անդ
աւուրս
ութուտասան,
Բազում
տառապանօք
ի
մէջ
հեծութեան,
Քանզի
ամենայն
ժամ
ածէին
յատեան
Եւ
պէսպէս
բանիվ
խոշտանգէին
զայն:
Երբեմն
սպառնալիօք
ահի…
Երբեմն
աղաչանօք
եւ
գանձուց
խոստման
Եւ
այլ
ազգի-ազգի
բանիւ
հեշտութեան,
Ջանային
պատրել
զարի
այրն
զայն:
Բայց
յիմանալի
Հոգւոյն
զօրութեան
Շնորհիւն
զօրացեալ
համբերաց
յորսայն,
Երկոտասան
անգամ
եկաց
ի
յատեան
Եւ
դաւանեաց
զՔրիստոս`
համայնեաց
արքայն:
Այլ
պիղծ
հագարացիք
որք
Արբուքարեան
Հաւատոյ
թշնամիք
եւ
ժառանգ
Նեռան,
Տեսին,
զի
ոչ
եղեւ
հնար
ուրացման,
Ամենեքեան
ընդ
այն
յամօթի
հարան:
Նաեւ
այնու
իսպառ
ոչ
հանդարտեցան,
Այլ
անգամ
կապեալ
կացուցին
յատեան,
Ժողովեցան
առ
նա
նուաստ
եւ
իշխան,
Զի
թերեւս
կարասցին
առնել
զնա
հաւան:
Սակայն
նա
ոչ
երկեաւ
ի
անբոխէն
այն,
Որ
շուտ…
էին
մարախլանըման,
...........................
յոյժ
բորբոքեցան
Եւ
հատին
առժամայն
վճիռ
քարկոծման:
Այլ
նա
մինչ
երթայր
ի
տեղին
ննջման,
Խնդիր
արին
եղբարց
զընթացս
կատարման,
Յորժամ ....
այլ
պիղծ
մոլլայն,
Ի
նկատեալ
տեղին
ընթացուցին
զայն:
Յոյժ
խորացեալ
եղեւ
չար
դանիշմանն
այն,
Հրամայեցաւ
զինքն
նախ
քարաձիք
անբոխին
այն,
Հետ
այն
լեալ
քար
ձգել
ամենայն,
Որոց
ոչ
գոյր
հաշիւ
եւ
թիւ
համարման:
Սիրով
խաչեցելոյն
վառեցաւ
սուրբն
այն,
Առ
ոչինչ
համարեաց
զտանջանսն
զայն,
Եհեղ
զանմեղ
արիւնն
փոխան
այնմ
արեան,
Որ
հեղաւ
ի
վերայ
խաչին
քառանկեան:
Սուրբ
մարմնոյ
եդին
բազում
պահապան,
Երեկոյեա
ժամէն
մինչեւ
վաղորդայն,
Զոր
յանապազ
տեսին,
որք
պահէին
զայն,
Ճառագայթեալ
զմարմնովն
լոյս
արփիական:
Սիրելի
աշակերտ
պետի
սրբազան,
Յակոբայ
յաջորդի
գահոյն
Թադէեան,
Պօղոս
քաջ
րաբունին`
Դէտն
Կարինեան
Պատեաց
զմարմին
սրբոյն
եւ
եդ
ի
տապան:
Սա
ի
մեծի
թւի
մերում
Հայկազան
Հազար
հարիւր
եւ
քսան
երկրորդից
անցման,
Մայիսի
քսանհինգին,
տօնին
Գայիանեան,
Ներգործեցաւ
ազդմամբ
Հոգւոյն
հրաշական:
Սորին
սուրբ
մաղթանօք
կուսածինն…
…
խաղաղութիւն
ազգիս
Արամեեան,
Մանաւանդ
Յակոբայ,
որ
չեմ
իսկ
արժան,
Անուանեալ
քահանայ,
այլ
կարի
անբան: