Տեսանելով
մեր
ընդունելութիւն
ժողովրդեանն
յաշխարհին
Պարսկայ
Հայքոյ
եւ
թուղթ
փոխանորդութեան
նոցայ
ընդ
ձեզ
Ստեփաննոսիդ
Դաւրէժու,
Պօղոսիդ
Մարաղու,
ըստ
Օրինացն
կարգադրութեան
հայոց
ի
միջոցէ
ձերմէ
մեք
ընկալաք
Ստեփաննոսդ
Դաւրէժու
եղբայրակից
մեր
եւ
հաւատարիմ
Տանն
Հայոց,
եւ
ի
վերայ
երդման
եւ
արժանաւորութեան
քոյ
տուաք
քեզ
նամակ
Շնորհաց
եւ
պաշտօնի
տանուտէրութեան
ժամանակաւ
երիս
ամաւ
մէնջ
Տանն
Հայոց,
զի
դու
Տեառն
Ստեփաննոսդ
Դավրէժու
նստցիս
ի
հինգերորդ
աթոռ
տանուտէրութեան
ի
բարձրագահ
եւ
ի
բարեվարք
Տանն
Հայոց,
եւ
ունիս
իշխանութիւն
տանուտէրամբ
հանդերձ
տացես
իշխանութիւն
ամենայն
պաշտօնի
նամակօք
ամենայն
պաշտօնատարաց,
զի
ելանեն
իւրաքանչիւր
գործ,
եւ
ունիս
իշխանութիւն
տանուտէրօք
հանդերձ
ըստ
Օրինօքն
Հայաստանեաց
հրամայել
ի
վերայ
ամենայն
բնութեան
մարդոյ
ի
յերեսս
երկրին
Հայաստանեաց.
գրուեցաւ
ի
դրունս
բարձրագահ
եւ
բարեվարք
Տանն
Հայոց
այսմ
աւուր
յամսեան
դեկտեմբերի
25.
յամի
Տեառն
փրկչին
մերոյ
Քրիստոսի
1773:
Վկայեմք,
որ
ձեռնադրեցին
եւ
կնքեցին
եւ
յանձնեցին.
Միքայէլ
իշխան.
Մանուէլ
Գծագիր.
Սեղբեստրոս
արք
Եպիսկոպոս.
Երկրորդ
տանուտէր.
Վրթանէս
Կաղնոյ
Երրորդ
տանուտէր.
Գալստան
Կաղզվանոյ
Չրրորդ
տանուտէր: