Ի
ժամանակի
պատերազմի
եւ
կամ
խաղաղութեան
եթէ
միջէ
թշնամեաց
եւ
եթէ
բարեկամաց,
ով
ոք
քրէական
մեղօք
մեղուցեալ
փախչի
եւ
անկանի
երկիրն
մեր,
հովանաւորութեան
Տանն
Հայոց
անձն
նորա
զերծցի
ի
մահուանէ
պարտուց
իւրոց,
եւ
գտցի
պահպանութիւն,
եւ
ո'չ
ոք
ունիցի
իշխանութիւն
հանիլ
նմայ
ի
Տանէն
Հայոց,
բայց
եթէ
Տեառն
յայնմիկ
տացէ
ներողութիւն
մեղաց
նորայ
ի
կեանս
եւ
ապա
եթէ
առն
այն
կամի
ելանել
ի
մէնջ,
ազատապէս
կարէ
ելանել
առ
ու
որ
ինքն
կամի:
