Գիրք Պատմութեան

Վասն գերեզմանին Եսայեայ Մարգարէին։

Դառնալով յԱբբայ Հորէն դէպ ՚ի հիւսիս ՚իվերայ ճանապարհին, տեսանի ծառ մի ճերմակ թթենոյ. շրջապատեալ քարակոյտ բարձրութեամբ. որ եւայլազգիքն աղօթանո՛ց են շինեալ։ Ա՛ստ ասենսղոցեցաւ սուրբն Եսայի մարգարէն ՚ի Մանասէէ՛թագաւորէն. զի ստէպ յանդիմանէր զթագաւորն վասնանկարգ պաշտամանն զոր առնէր. եւ բարկացեալթագաւորն հրամայեաց սղոցել զնա եւ նահատակել։ Աստթաղեցաւ մեծն ՚ի մարգարէս. որ ո՛չ միայն կոչիմարգարէ, այլ եւ աստուածաբան, առաքեալ եւաւետարանիչ. որպէս գրի Յայսմաւուրն թէ՝ Թաղեցաւհանդէպ ականն Սելովմայ ներքնոյն։ Քանզի սակաւ ինչմեկուսի գտանի ներքին աղբիւրն Սելովմայ. որ ՚իհնումն կոչիւր Աղբիւր Վաշապի, բայց այժմ ասի ՍրբոյԿուսին. զի եւ քաղաքացիք եւս՝ Էյնէլսէյտէ ձայնեն, այսինքն Աղբիւր Տիրուհւոյն։ Զի ասի յաւանդութենէթէ, ամէնօրհնեալ Կոյսն միշտ գայր յաղբիւրս այս առ՚ի լուանալ զհանդերձիկսն իւր կամ Միածնին իւրոյ։Ուստի երեւին հիմունք շինուածոյ. եւ կարելի էկարծել թէ էր աստ եկեղեցի։