Վասն
Հովուաց
Գիւղին։
Աստի
իբր
Բ
մղոն
դէպ
յարեւելս՝
է
տեղիքբացօթեայ
հովուացն
որք
լուան
զաւետիս
ԾննդեանՔրիստոսի.
եւ
բազմութիւն
հրեշտակաց
խառնեալք
ընդհովիւս,
երգեցին
զՓառս
՚ի
բարձունս
Աստուծոյ
եւյերկիր
խաղաղութիւն
՚ի
մարդիկ
հաճութիւն։
Գոյ
աստեկեղեցի
մի
աւերակ.
եւ
մերձ
սորին
գիւղ
մի
որ
կոչիՀովիւքի
Գեղ։
Այս
գիւղիս
մարդիկքն
քառասունմարդկանց
աւելի
չի
լինիր.
քանզի
ՍուրբԱստուածածինն
խնդրեաց
ջուր
՚ի
նոցանէ
եւ
ոչ
ետուն.
վասնորոյ
անէծ
զնոսա.
եւ
մինչեւ
ցայսօր
քառսնէնաւելի
չեն
լինիր։
Կէս
նոցա
յոյնք,
եւ
կէսք
նոցաայլազգիք։
