Յորմէ
սիրով
եւ
օրհնութեամբ
բազմաւ,
Քրիստոսաձիր
ողջունիւ,
եւ
նոյնաէջ
սրբոյ
տեղւոյս
մշտածաւալ
շնորհիւն
ծանի'ր
սիրելի
եւ
հոգեւոր
որդիդ
մեր`
եւ
ծոցածին
զաւակ
սրբոյ
Աթոռոյս`
Յովսէփ
Աստուածաբան
վարդապետ:
Զի
յաղագս
սոյն
երկրացի
ծերունի
Առաքելին
Մայիլեան,
որ
յառաջագոյն
գրեցաք
զօրապետ
Պաւլ
Սարգէիչ
Պօտեմկինին`
եւ
քեզ,
առ
ի
արձակել
երկրէդ,
եւ
նա
զխնդիր
մեր
ընկալեալ
էր
հոգացողութեամբ
քով,
եւ
արձակեալ
զնա
հանդերձ
ընտանեօքն,
ահա
եկեալ
հասին
նոքա
յերկիրն
այս
եւ
ի
սուրբ
Աթոռս,
որոյ
աղագաւ
շնորհակալութիւն
ունիմք
զսիրելոյդ:
Բայց
Առաքել
այսր
այս
խղՃալի
յայդմ
երկրոջ
ուրեք
ուրեք
առ
ոմանս
զառնլիս
ունի,
զորս
ի
գալն
ո'չ
կարելով
առ
ձեռն
բերել
իբրու
դադարկ
էր
եկեալ,
վասնորոյ
այժմ
վերադարձաւ
յայդկոյս
առ
ի
առնուլ
զառնլիսն:
Ուստի`
գրեմ
սիրելւոյդ`
զի
որ
աշխատեալ
ես
յաղագս
դորա
եւ
պատՃառ
եղեալ
ազատեցմանն
իւր
եւ
իւրայնոցն
ի
բազմաժամանակեայ
պանդխտութենէն,
եւ
տեսութեան
հայրենեացն`
որ
ըստ
իւրեանց
վարկմանն
որպէս
թէ
մեծ
երջանկութիւն
է,
այժմ
կրկին
եւս
հոգ
տարցիս
վասն
առնլեացն
դորին,
եւ
պարտապանքն
դորա
ուր
եւ
իցեն,
գրեսցես
այնց
տեղեաց
դատաւորացն
մերայնոց,
զի
խնամատարութեամբ
օժանդակեսցեն
դմա
ի
պահանջելն
զպարտս
իւր
ի
պարտապանացն,
եւ
թէ
անիրաւաբար
պատՃառանօք
պարտապանքն
զրկել
կամիցին
զդա,
ծանուսցեն
Գումբեռնաթին
տեղւոյն,
եւ
որո՞վ
կերպիւ
եւ
իցէ,
զխղՃալւոյդ
պարտսն
հատուցանել
տացեն,
որով
եւ
դա
վերադարձեալ
կարիցէ
դարման
տանել
ինքեան
եւ
ընտանեացն
ի
յաղքատ
վայրոջս,
որ
արդարեւ
լրումն
լինելոց
է
աշխատութեանդ
ի
նոցա
մասին,
եւ
մեծ
վարձք
կայանալոց
են
քեզ
եւ
մեզ
ի
յերկինս,
որոյ
աղագաւ
եւ
մեք
մեծապէս
շնորհակալ
լինելոց
եմք
զբարեմիտ
որդւոյդ
մերմէ
սիրեցելոյ:
Ի
ներկայումս
զայլ
ինչ
հարկաւոր
բանս
ո'չ
ունէաք
գրելոյ`
զի
յառաջ
քան
զայս
երիցս
թուղթ
եմք
գրեալ,
եւ
զամենայն
ինչ
որ
ի
դէպ
է
եկեալ,
ծանուցեալ
եմք:
Այժմ
այս
միայն
զայս
հարկաւորեցաւ
գրել,
որում
հոգ
ածելդ
եւ
կատարումն
տալդ
արժան
է:
Ո'ղջ
լեր
ի
Տէր,
եւ
պահպանեցեալ
շնորհիւ
եւ
ողորմութեամբ
նորին:
Գրեցաւ
ի
ՌՄԼԹ
թուոջս
մերում,
եւ
ի
յԱպրիլի
ամսոյ
ԺԻ,
ի
լուսակառոյց
Աթոռս
Սուրբ
Էջմիածին:
