Արժանապատիւ
աւագ
քահ.
տէր
Ստեփաննոս.
Սիրեցեալ
որդի
մեր.
Յառաջ
քան
զայս
քանի
թղթովք
թէ
ի
վերայ
Եւրոպիայու
եւ
թէ
ի
վերայ
Բասրայու
զամենայն
զտառապելի
զօրպէսն
մեր
եւ
զքոյոցն
եւս
եւ
զորպէս
ի
Կոպնհակ
առաքեցեալ
ապրանացդ,
գրեալ
եմ
մի
ըստ
միոջէ,
յուսամ
ընկալեալ
տեղեկացեալ
իցես:
Այժմ
ըստ
որում
քեռորդին
իմ
ազնիւ
Սիմօն
Մադաթովն
գայր
ի
կողմունսդ,
եւ
ակն
ունէի
սմա
զքեզ
տեսանել.
ոչ
զանց
արարի
այսու
թղթով,
զհայրական
օրհնութիւն
իմ
յիշել:
Յորմէ
եւ
զամենայն
անցից
մերոց
ունիս
լիովին
տեղեկանալ,
ըստ
որում
է
ինքն
գիր
կենդանի,
եւ
ծանօթ
բանիցն,
զոր
եւ
խնամեսցես
որպէս
քոյ
ընտանի,
եւ
քոյ
որդի.
Օր
աւուր
սպասելով
բարի
լրոյ
գալստեանդ.
Մնամ
վասն
քոյ
աղօթարար
Յովսէփ
Արքեպիսկոպոս
1798
մայիսի
16
Ի
Սանկթպետրբուրղ.