Դաւթար (1778-1800)

Դարձեալ ծանիր սիրելիդ մեր զի վերոյ գրեցեալդ` ի ցուցեալ ամսաթուին` հանդերձ թղթով միով առ քոյդ եղբօրորդի պ. Սողոմօնն, ի միում պահարանի փակեալ յանձնեցաք Բամբկաձորու Մէլիք Շաքարօյին` հասուցանել առ պարոն Սողոմօնն, զի եւ նա զքոյն առ քեզ յուղարկեսցէ: Եւ մինչ յուսո'վ էաք թէ առ քեզ իցէ ուղեւորեցեալ թուղթն քո, այժմոյս յիշեալ Մէլիք Շաքարօն կրկին եկեալ ի սուրբ Աթոռս պատմեաց թէ ի Շուլաւեր լէզկիքն յափշտակեալ են զթէմբելեթն իւր եւ թուղթքն եւս անդ գալով ի կորուստ են մատնեցեալք: Ընդ որ ոչ սակաւ տխրեցաք, եւ ապա զթուղթդ վերստին գրեալ ահա առաքեմք առի գիտել զինչ դիտմունսն մեր յայնժամ: Իսկ զի խոստացեալ եմք զնուիրակն պատրաստել եւ առաքել, յիրաւի` հետեւաբար ձեռնարկեցաք ի պատրաստութիւն. գրեցուցեալ զկոնդակսն, եւ զքանի թուղթս յանձնարարութեան առ Հաշտարխանու գուբեռնաթօրն եւ արքեպիսկոպոսն, եւ առ այլս, եւ զքանիս եւս ի թղթոցն շնորհակալութեան որ վասն տրոց եւ յիշատակաց, եւ մինչդեռ մնացեալսն եւս ունէաք ի գլուխ բերել, ձախորդութիւնք ելին ընդ առաջ, եւ հիւանդութիւն ի շողահարութենէ ամարայնոյ դիպեալ մեզ` սաստկացաւ եւ տագնապեցոյց մինչ ի նոյեմբերի վերջին աւուրսն. թէպէտ ողորմութեան Տեառն յայսմ ամսոջ առողջացաք, բայց ձմեռն ի վերայ ժամանեալ, եւ Ճանապարհքն սառնասառոյցք արգելս ետուն առաջադրութեանն մերում: Եւ սակայն յուսամք յԱստուած յառաջիկայս յաջողել մեզ լրացուցանել զմնացորդ գրելիսն եւս, եւ ի դիտել Ճանապարհացն ուղեւորել զնուիրակն: Այլ սիրելիդ` զկայսերական նամակի եւ զայլոց զիսկսն` կամ զստոյգ օրինակսն փութով յուղարկել ջանասցես, որպէս ի վերոյ գրեալ եմք: Կողմանցս վշտալի կացութիւնքն եւս այսպէս են. եւ յանՇահէն ոչինչ օգուտ, այլ վնասք: Յորոց փրկեալ գտանել` ի խնամս Տեառն ապաւինիմք:

Իսկ արդ` է եւ հարկաւոր բան ինչ, զոր ուրիշ թղթով երկարապէս պարտէաք գրել, սակայն դէպ եղեւ այժմ աստանօր համառօտել: Քանզի այն Թիֆլիզեցի Ստեփան երեցն` զոր առաքեալ ես ի Հնդիկս, ի նմանէ ոմանք բարեպաշտ եւ խոհական անձինք վնասս կրելով գանգատ են գրեալ զստահակութենէ նորին: Շատ էր նմա զհանգուցեալ Տէր Յարութիւն քահանայի զսկսեալ ժողովարարութիւն լրացուցանել, եւ շուտով դառնալ, այլ այնքան յետացաւ, որ զայնպիսի հոտս բուրեցոյց, եւ թէ յիւրեանց բուն տեղւոջն աղքատութեամբ իսկ չկարեն հանդարտիլ, զի՞արդ յօտար երկրի յղփութեամբ կացցեն ի չափու եւ ի կարգի իւրեանց: Արդ` եթէ ի մինչեւ ցայժմ յամելն զայնպիսի յանդգնութիւնս եցոյց, այսուհետեւ եւս թէ մնայցէ, առաւել քան զայնս գործելոց է, ածելով զնախատինս ազգի, եւ զամօթ անուան քոյ եւ մեր: Ուրեմն գրեմ սիրելւոյդ` խոհեմութեամբ քո ի սակաւուս զշատն իմանալ եւ անյապաղ դարձուցանել զնա անտի. զորպիսայայտ գիրդ չպակասեցուցանելով` ողջ լեր ի Տէր:

Գրեցաւ յամի Տեան 1798 ի դեկտ. ելն: