Տէր
հօրդ
սեպտ.
15էն
արձակեալ
թուղթն,
ամսոյս
10ին
ընկալայ,
գիտացի
գրեցեալք
առ
այն
ես
լիովին
գրեալ
եմ
առ
ձեզ
վասնորոյ
այժմ
ո'չ
երկրորդեմ,
թէ
հնար
է
զայն
արարէք
ձեռամբ
առն
աշխարհականի
եւ
ո'չ
սեւաւորի:
Ես
ի
տան
կամ
եւ
շարժելս
ուրէք
պարտիմ
նախ
կայսեր
յայտնել,
Նախիջեւանցիք
զմեզ
խնդրեն
առ
իւրեանս,
առաջարկի
նոցա
խնդրել
ի
կայսերէ,
յուսամ
համեմատ
գրեցելոյս
արասցեն:
Սիրական
որդեկիդ
զգիր
ուղեւորեցի
ի
Նախիջեւան
անդ
վաղ
ուրեմն
պատւիրեալ
եմ
ի
գալն
խնամօք
ընկալեալ`
առ
իս
այսր
ուղեւորել:
Համայն
հարցանողաց
սիրով
ողջոյնս
նւիրեմ,
մանաւանդ
սրբազան
պատրիարգին
եւ
սրբազան
նւիրակին,
եւ
վշտակցոյն
մերոյ
Մարտիրոս
րապունոյն
Զմիւռնոյ:
Եւ
այլն
մնամ
վասն
ձեր
պատրաստական
ծառայութեամբս
խոնարհ
Գրիգոր
արքեպիսկոպոս
հայոց:
Հոկտ.
15
1803.
ի
Գրիգորիպոլ:
Նախիջեւան
արգելեալ
սանդուղս
ի
Եփրեմէ,
օրհնեալ
իշխանքն
առեալ
ի
առաջնորդարանէ
առաքեցին
առ
մեզ,
զոր
երեկեան
օրն
ընկալաք
օրհնելով
զնոսա: