Ես
քու
սիրուն
չեմ
դիմանար,
Իւրէկում
թութուշուփ
եանար,
Սուրբ
Գրիգոր,
զիս
մի՛
մոռնար,
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Զքեզ
հարցայ
ի
վանքն
ելայ,
Աճէպ
տուշտում
պէն
պու
հալայ,
Չի
դադարիր,
աչվիս
կու
լայ,
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Հանց
իմացիր,
հա՛յ
իմ
եղբայր,
Կեօզիւմտէն
գանլը
եաշաքար,
Քրիստոս
քեզ
ու
մեզ
մխիթար.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Եղբայր,
զայս
բանս
ասա
հաւսար,
Ղասէվէթլէր
պէնի
պասար,
Դու
Քրիստոսի
լոյսն
տեսար.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Յորժամ
ըմպես
բաժկով
գինի,
Պատարագտա
անկ
սէն
պէնի,
Այս
քո
բաներն
եղեր
ֆէնի.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Հօրէդ
մօրէդ
մի՛
բաժանիր,
Պաշընայ
կեօր
նէլէր
կէլիր,
Սրտիկս
խոց
է
ամէն
օր.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Սրտիկս
ելաւ
գետի
նման,
Պէնի
պաստը
գարա
տուման,
Ակն
ու
ճոհար,
ոսկու
նման,
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Ես
գնացի
օտար
աշխարհ,
Կիւնահըմ
չօք`
պաշտան
աշար,
Չունիմ
դատաստանին
պաշար.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Աշխարհս
քեզ
վաֆա
չունի,
Դիւնեայ
քիմէ
ղալմիշ
պախի,
Շինտի
ղարիպ
պիւլպիւլ
քեանի.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Աշխարհս
չէ
մեզ
մնալու,
Չի
դադարիր
աչքս
ի
լալու,
Ահա
եղայ
ես
գնալու.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Եղբայր,
քեզի
խրատ
մի
տամ,
Կերէք
օլա
սանա
պիր
տէմ,
Աղօթք
արա,
գայ
քեզ
ի
դէմ.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Ա՛յ
իմ
եղբայր
կրօնաւոր,
Աղքատասէր
եւ
զղջաւոր,
Չկայ
ինձի
պէս
մեղաւոր.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Պիրի
Պօղոս,
պիրի
Պետրոս,
Չօք
սէվտիկիմ
սուրբ
Ստեփանոս,
Ղուլ
օլայիմ
սանայ
Քրիստոս,
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Եղբայր,
մի՛
լինիր
ինձ
մեղադիր,
Էքսիկլիկիմի
սէն
պիթիր,
Մեղաւորիս
թէպտիր
մի՛
դիր.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Մինասն
ասաց
զայս
բանս
յիւրմէ,
Տուզտի
փէյտա
էյլատի
նէ
Կենայ
զՄինասն
յիշելուն
օրն
է.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Միսկին
Մինասն
ասաց
հէմի,
Շիմտի
ղարիպլը
կան
քեանի,
Տես
դատաստանն
ինչպէս
լինի.
Պէնի
տուվատէն
ունութմա:
Ով
որ
կարդայ
եւ
զիս
յիշէ
Եւ
ողորմիս
ինձի
ասէ,
Աստուած
զիւր
մեղքն
քաւէ,
Արքայութեան
արժան
առնէ: