Պայծառ
արեգակն
ես
դու
ի
գարնան
օրերն
ի
նման,
Շառաւիղք
ի
ծաղկունքն
իջնուն
ու
ծագի
լոյսն
զանազան:
Առիւծու
նման
ես
դու,
որ
անվախն
է
իշխանական,
Աստուած
օգնական
լինի
քեզ
աջովն
տէրունական:
Քո
սէրն
իմ
սրտիս
միջին
է
պատրուս,
ծաղկեալ
զանազան,
Դու
ես
վարդ
անոյշ
հոտով
ու
կանանչ
զինչ
զմանուշկան:
Դու
ես
պալասան
հոտով
եւ
բուրմամբ
հոգւոյն
սրբութեան,
Շնորհքն
որ
ի
քէն
բղխէ,
նա
խնդան
հոգիք
բանական:
Քարոզ
ես
Հոգւոյն
սրբոյեւ
խրախոյս
առ
որդիս
մարդկան,
Համեղ
եւ
քաղցրիկ
խօսիս,
որ
դառնան
աստուածսիրութեան:
Մոլորելոց
խրատ
ես
եւ
դարձուցիչ
խիստ
անզգամաց,
Լոյս
ես
դու
ի
Հոգւոյն
Սրբոյ,
քեւ
ցնծան
հոգիքն
ի
կայանս:
Դու
ես
նունուֆար
ծաղիկ,
որ
բուսնի
անհուն
գետերն
այն,
Խիստ
ես
գեղեցիկ
գունով,
որ
խնդան
մարդիկն
ի
վրան:
Հիրիկ,
կինամոն,
շուշան
եւ
նարդոս,
ծաղիկ
մեռոնի,
Եղէգնախունկ
ես
հոտով,
որ
ծխեն
ի
սուրբ
սեղանի:
Քրքում
եւ
զմուռս,
հալուէ
եւ
ստաշխ,
գազբէ
հնդկական,
Մարդիկն
որ
վաճառ
գնան
ու
գնեն,
խնդութեամբ
դառնան:
Անունդ
Արթնութիւն
կոչի`
Գրիգոր
զուարթ
պետական,
Աստուած
դասակից
առնէզքեզ
գնդին
առաքելական:
Առ
ձեզ
պաղատանք
յընկնիմիմ
եղբարք
հոգեւորական,
Բերան
մ՚
ողորմիս
ասէք
Մինասիս
մեղօք
պարտական: