Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Կարգեցին առաքեալքն եւ եդին հաստատութեամբ, եթէ որք են յաշտիճան դատաւորութեան եւ իշխան են առնել դատաստան, եթէ թիւրիցէ եւ աչառիցէ երեսաց, եւ պարտաւորիցէ զարդարն եւ արդարացուսցէ զպարտաւորն, մի՛ եւս կացցէ ի կարգի դատաւորութեանն եւ պատուհասեալ կշտամբիցի, զի ոչ իմացաւ զգրեալսն աստուածային ձեռամբն յԱւրէնսն Մովսիսի, եթէ մի՛ խոտորեցուսցես զիրաւունս ի դատաստանի եւ կաշառ ի վերայ իրաւանց մի՛ առնուցուս։

Ի դատաստանէ դատաւորացս, ի կանոնական հրամանացս ուսաք՝ մի շնորհ յաշտիճանսն լինել եւ եկեղեցւոյ զդատողութիւնն. եւ եթէ արտաքոյ իրաւանց եւ աչառանաւք վարիցի, անկցի յայնմ շնորհէ։ Զի գոն եւ դատաստանք դատաւորաց ի վեհիցն քան զնոսա՝ գիտողացն զիրաւունս Աւրինացն։