Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ կամաւ ոք հուր դիցէ տան եւ ըմբռնիցի որ եդ, տեսցեն՝ զի թէ ի մարդկանէ մեռցի ի հուրն, խրատ առցէ ի ձեռն, թէպէտ եւ մահու արժանի է ըստ Աւրինացն, թերեւս ապաշխարութեան հասանիցէ։ Եւ տոյժ լիցի. թէ կարող իցէ՝ զբաւանդակն պահանջիցի արիւն, ապա թէ ոչ՝ ըստ կարի լիցի։ Եւ տուժին խրատ ոչ է, ո՛չ աստ եւ ո՛չ յայլսն, այլ անառակին խրատ եւ ոչ տոյժ ի դէպ է. ըստ արժանւոյն զպատշաճն արասցեն։

Իսկ թէ յանասնոց՝ չորեքպատիկ հատուսցէ։ Ապա թէ ամբար խոտոյ, կամ աւրանի, կամ յայսպիսեացս իցէ, կրկին լիցի տոյժն։ Նոյն լիցի ցանկոյ կամ նմանեաց նորին։ Այսպէս հանդերձից եւ նոցին նմանեաց։