ՃԺ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԽԱԲԵԲԱՅԻՑ:
110.
«Եւ
զի
բազումք
շրջինխաբէութեամբ
յանուն
սրբոց
եւ
եկեղեցեաց
վանաց.
եւայլօք
բազմադիմի
պատճ
առօք,
եւ
բազումս
պատրեն,
մինչ
զի
ոչ
է
դիւրաւ
ի
վերայ
կալ
պատրուակեալչարեաց
նոցա,
քանզի
հնարին
ընծայական
ունել
թուղթս,
եւ
այլ
եւս
ձեռս
ստանան
կեղծաւորութեան:
Արդ`յորժամ
պատահի
ի
վերայ
կալ
նոցա
եւ
գտանելզխաբէութիւն
նոցա,
զժողովեալ
ինչս
առնուլ
որյայլոյ
եկեղեցւոյ
անուն
իցէ
եւ
թէ
կարիս
ինչ
իցէանդ
առաքել.
եւ
թէ
այս
չիցէ,
յիւրաքանչիւր
ի
տեղիստալ:
Եւ
թէ
չիցէ
հնար
այսմ
լինել,
իրաւունս
կարծեմըստ
պատճ
առի
ժողովելոյն
այնպէս
մատակարարելեպիսկոպոսաց
եւ
թէ
այլ
ոք
իցէ:
Եթէ
պատճ
առաւեկեղեցի
շինելոյ
իցէ
եւ
բաւական
այսմ
իցէ,
այնպէսառնել.
եթէ
չիցէ,
ի
պետս
բաւականին
ածել
եկեղեցւոյ:
Եւ
թէ
պատճ
առաւ
գերութեան
իցէ,
յայնոսիկ
վարիլ:
Ըստայսմ
օրինակի
լիցի
եւ
յայլն
ամենայնե: