ՃԺԱ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
Ի
ԾԱՌԷ
ԱՆԿԵԼՈՑ
ԵՒ
ԿԱՄ
ԿԱԽԵԼՈՑ,
ԵՒ
ՅԵԿԵՂԵՑԻ
ԱՆԿԵԼՈՑ
ԵՒ
ԿԱՄ
ՔԱՐԻՒ
ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ
ՄԵՌԵԼՈՑ:
111.
«Այլ
որ
յաղագս
ի
ծառէանկեալ
մարդոյ
մեռելոյ
հարցեալ
էիր
եւ
կամ
թէխեղդելով
կախեալ
զծառէ.
չկայ
ինչ
մեղանս
անկոցն,
զիանշունչ
եւ
անզգայք
են,
ոչինչ
եղեն
պատճ
առք
մահունոցա
որ
այնպէսն
պատահեաց:
Այլ
թէ
առնիցեն
ըստօրինացն
Մովսիսի,
յորում
հրամայեաց
Աստուած
վասնանասնոցն`
եթէ
եղեւ
ի
նոցանէ
յանօթ
պղծութեան
ոգւոցեւ
մարմնոց
անասնագէտ
մարդոց,
զկաթն
նորա
մի'կերիցեն
թէ
յայն
կենդանեաց
իցեն,
եւ
զանասուննքարկոծ
արասցեն
եւ
զմիս
նորա
շունք
կերիցեն:
Նոյնպէս
թէ
եղջերաւորք
հարկանիցեն
զմարդ
եւմեռանիցէ,
սպանցեն
զանասունն
եւ
մի'
կերիցեն
ոչ
զիմեղանք
են,
այլ
զի
անօթք
եղեն
մեղանաց
պղծութեան
եւսպանութեան:
Ըստ
այսմ
օրինակի
թէեւ
առնիցեն
զայս
-հատանել
զտունկն
զայն,
զի
մի
կերիցեն
ի
զտղոյ
նորա.
բայց
եթէ
յարմատոյ
նորա
այլ
բուսանիցի
եւ
եկեսցէ
իհաս,
կերիցեն
անխտիր
եւ
մի
խոտեսցեն,
որպէս
եւծնեալքն
յանասնոց
աստի
անխտիր
են:
Զայս
հաստատապէսըստ
օրինացն,
նոյնպէս
եւ
եկեղեցի
ընդունի:
Այլ
թէյեկեղեցւոյ
անկեալ
ի
խոնարհ,
եւ
թէ
քար
զերծեալ
եւանկանիցի
ի
վերայ
մարդոյ
եւ
մեռանիցի,
անվնաս
էեկեղեցին,
մատուսցի
ի
նմա
պատարագ,
որպէս
եւ
կամիՏէր:
Այլ
ի
դէպ
թուի
աւուրս
ինչ`
որպէս
մօր
ի
վերայծննդոց
ունել
սուգ.
եւ
զայդ
որպէս
կամին
արասցենե: