ՃԻԴ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԱՐԲԵՑՈՂՈՒԹԵԱՆ:
124.
«Եւ
զարբեցութեան
սահմանբազումք
անգիտանան
յառաջնորդաց
եւ
ի
սպասաւորացեկեղեցւոյ:
Արդ`
եթէ
միայն
ոչ
ժայթքեն
համարձակին
իգործ
եկեղեցւոյ:
Արդ`
դնելի
է
զսահման
նոցա:
Արբեցութիւն
ըստ
ստուգաբանութեան
յագեցումն
իսկ
է,
իսկ
ժայթքելն
եւ
կամ
ոչ`
ի
կազմուածէ
բազում
անգամպատահի
մարմնոյն:
Իսկ
եթէ
սահման
արբեցութեանյագեցութիւն
է,
ապա
եւ
սահման
ոչ
արբենալոյանյագեցութիւն
է:
Դարձեալ`
նշանակ
արբեցութեանդեդեւումն
մարմնոյ
է
եւ
բանի:
Արդ`
որ
ըստ
այսմսահմանի
կամ
նշանի
իցէ,
ի
բաց
կալ
արժանէյիւրաքանչիւր
սպասաւորութենէ
եւ
լնուլզապաշխարութեան
չափ,
եւ
ապա
մատչիլ
ի
գործ
շնորհին.
իսկ
եթէ
անփոյթ
արասցեն`
ընդ
դատաստանօքարբեցողացն
ենե: