ԽԲ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՀՐԴԵՀԻՑ:
42.
Իսկ
եթէ
ելանիցէ
հուր
եւգտանիցէ
փուշ
եւ
ընդ
նմին
այրիցէ
զկալ,
կամ
զօրան,
կամ
զանդ,
տուգանելով
տուգանեսցի
որոյ
զհուրնհանեալ
իցէ:
«Եւ
զայս
դատաստան
ըստքննութեան
հրամայէ
սուրբ
օրէնքն
դատել
թէ`
ու՞րարդեօք
հանեալ
հուրն
եղեւ`
մե՞րձ
թէ
հեռի,
յանտա՞ռսթէ
յանդի՞,
եւ
յու՞մմէ`
ի
բարեկամէ՞
թէ
ի
թշնամւո՞յ,
պատահմա՞մբ
թէ
կամա՞ւ,
մանու՞կ
թէ
ծե՞ր,
եւ
այլայսպիսի,
զի
զայս
յայտ
առնէ
տուգանելով
տուգանիլն:
Եւ
մեզ
այսոցիկ
հետեւելի
է:
Զի
թէ
կամաւ
իցէ,
կրկինտուգանեսցի:
Ապա
թէ
մերձ
ի
կալ
կամ
յօրան
հանիցէ
ոքհուր
եւ
ոչ
զգուշացեալ
շիջուսցէ,
զբովանդակնտուգանեսցի:
Իսկ
թէ
ի
հեռաստանէ
յանդէ
գայցէ,
զկէսնորուն:
Եւ
որ
ինչ
այսոցիկ
հետեւին:
Նմանապէս
եթէյանասնոց
այրիցէ
կամ
ի
մարդկանէ,
տուն
եւ
եթէ
այլինչ
ի
շինուածոյ,
եւ
կամ
հանդերձ
եւ
որ
ինչ
նմանսոցին,
այնոքիւք
եւ
զայս
դատեսցենե: