Ծ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՊԱՀԵՍՏԻՑ
ԵՒ
ԶՐԿՈՂՈՒԹԵԱՆՑ,
ՅԱՓՇՏԱԿՈՒԹԵԱՆ
ԵՒ
ՎՆԱՍԵԼՈՅ
ԻՆՉ
ԶԸՆԿԵՐԻՆ
ԵՒ
ԳՏԱՆԵԼՈՅ
ԶԿՈՐՈՒՍՏ
ԻՆՉ:
50.
Խօսեցաւ
Տէր
ընդ
Մովսիսիեւ
ասէ`
անձն
ոք
եթէ
մեղիցէ
եւ
արհամարհելովարհամարհիցէ
զպատուիրանս
Տեառն
եւ
ստիցէ
ընկերիիւրում`
եթէ'
յաւանդի,
եթէ'
ի
զրկողութեան,
եթէ'յափշտակութեան,
եւ
եթէ
վնասիցէ
ինչ
ընկերի
իւրում,
եւ
եթէ
եգիտ
կորուստ
ինչ
եւ
ժխտիցէ
ի
վերայ
նորա,
եւերդնուցու
սուտ
վասն
միոյ
իրիք
յամենայնէ
զոր
եւառնիցէ
մարդ
առ
ի
մեղանչելոյ
նորա
նոքօք:
Եւ
եղիցիյորժամ
մեղանչիցէ
եւ
յանցանիցէ,
հատուսցէզյափշտակութիւնն
զոր
յափշտակեաց
եւ
զվնասն
զորվնասեաց,
կամ
զաւանդն
որ
աւանդեցաւ
նմա,
կամզկորուստն
զոր
եգիտ,
յամենայն
իրաց
զոր
երդուաւսուտ,
տուգանեսցի
զգլուխն
եւ
զհինգերորդ
մասնյաւելցէ
ինոյն:
Եւ
ոյր
իցէ`
հատուսցէ
նմին
յաւուրյորում
յանդիմանեսցի:
«Աստուածախօսութիւնսդատաստանի
հաստատուն
եւ
յեկեղեցի
կացցէ,
քանզինոյն
իսկ
է
Տէրն:
Բայց
խոյին
քաւութեամբն
եցոյց
եթէ`որք
միանգամ
իրք
դատաստանի
են
եւ
տուգանին,
պէ'տք
ենեւ
ապաշխարութեան:
Եւ
քանզի
կանոնք
եւ
դատաստանքայնու
բաժանին
ի
միմեանց,
զի
զծածուկ
եղեալյանցանս`
որոց
եւ
պէտք
իցեն
տուգանի`
հրամայէ
առնելողորմութիւնս.
իսկ
դատաստան`
թէեւ
տուգանէ,
ոչբառնայ
զապաշխարութիւն:
Սակայն
ներմամբ
եւ
փորձիւլիցի
իմաստնոց,
յաղագս
որոյ
յամենայն
իրսդատաստանի
զապաշխարութիւնն
ի
կանոնսն
թողաքե:
