Գիրք Դատաստանի, Գ խմբ.

ԳԼՈՒԽ Ա
ՅՈՐՈՒՄ ԿԱՅ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻ ԱՅՆՈՑԻԿ, ՈՐ ԲԱՄԲԱՍԵՆ ԶՄԵԶ, ԵԹԷ ՉԿԱՅ ԴԱՏԱՍՏԱՆ Ի ՀԱՅՔ

Հանդերձեալ գրել զգիրս դատաստանաց, բայց պատշաճաւորաբար նախ զընդդիմադրութիւն դիցուքպարսաւողաց զօրէնս Տեառն, եթէ դատաստան ոչ է, զիյոլովք քան զսակաւս են, որոց գործ եւ բան եղեւպատուել զայլասեռս՝ իրաւացի ունել դատաստանս, եւզի ինքեանք գայթակղեալք՝ զբազումսգայթակղեցուցանեն սոքօք ի պարզամտացն, որոց եւզայս նախ ասասցուք, եթէ բնաւորական է ի մեզ ընտրելզիրաւացին ի սկզբանէ, ըստ որում եւ իմաստունքհեթանոսաց զչաստուածանարգս մահուամբ դատեցան եւզհայրատանջսն՝ ձեռնատմամբ եւ զայլսն՝ այսպիսիուղղացի դատաստանաւ։ Իսկ անօրէնքն առաւելութեամբվարին, առեալ զպատճառն ի բնաւորական օրինաց՝ մահումեռանիլ հայրանարգին եւ յայլսն նմանապէս։

Այլ Աւետարան Փրկչին մերոյ լրումն էամենայնի երկոցունցն, յաղագս որոյ հրամայէ՝ասացաւ յառաջնոցն այս ինչ, բայց ես ասեմ ձեզ զայսինչ Զի որպէս 0րէնքն եւ Աւետարանն հրամայել են, մարդիք մոռացեալ զբնաւորական օրէնսն կատարել են, սակայն զիշխանական կամսն ոչ բառնան, ասելովառաջնոցն՝ սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո, զիբնաւորական է գիտելով զանձն քո ի սէր։ Եւ երկրորդն, մանաւանդ թէ առաջինն, ի կամս ապաստան առնէզաշխատութիւնն եւ զայլ եւս ուղղութիւն, որովքհաստատի ի մեզ լինել իրաւամբք առ ամենեսեան վարիլ, յաղագս որոյ ոչ Աւետարանն ի սկզբանն գրովաւանդեցաւ։

Եւ երկրորդ է՝ արկանել օրէնս կատարեալսի մէջ կատարելոց եւ ոչ կամեցաւ զօրէնս կատարեալգրով աւանդել դատաստան, ըստ որում խրատէր՝ իճանապարհի հաշտիլ ընդ ոսոխի, զի մի՛ ի դատաստանմտանիցի դատաւորին։ Եւ երբեմն անիրաւ դատաւորինառակաւ յայտնի

եցոյց զամենայն ինչ վճարել խղճիւն մտաց, զոր դատաւոր կոչեաց. նմանապէս եւ զիրս դատաստանի։Զսոյն եւ յառակսն նշանակեաց տնտեսին, թէպէտ եւյառաջնումն անիրաւ, սակայն յետոյ գովելի՝զղջմամբն, որով ոչ եմուտ յատեան դատաստանի տալզհաշիւն. ասելովն, թէ՝ տուր զհամար տնտեսութեանքո, եցոյց հարկաւոր լինել դատաստանի, իսկգովելովն՝ եթէ հնար է ոչ կարօտանալ դատաստանի։Այսորիկ աղագաւ հրաժարեաց առնել զդատաստան այնմ, որ աղաչեաց, եթէ՝ ասա եղբօր իմոյ բաժանել ընդ իսզժառանգութիւն, իբրու թէ ասիցէ՝ կրկնապատիկ ունիքզպատճառն ձեզէն ընտրել զիրաւացին, ընդէ՞ր այլոյկարօտիք դատաստանի։ Յայսմանէ ուսաւ առաքեալն՝ասելով. զի բնաւ իսկ դատաստան գոն ի ձեզ, ընդէ՞ր ոչդուք զրկիք եւ նեղիք, այլ դուք զրկէք եւ նեղէք, եւայդ՝ զեղբարս եւս։

Եւ երրորդ՝ կամեցաւ Քրիստոս, զի մի՛հարկաւորաբար յիրաւունս կայցեմք ի միմեանս գրովդատաստանի, այլ սիրով եւ վշտակցութեամբ, ըստզանազան ժամանակի անգիր օրինօք, զարդարութիւնպահիցեմք։

Չորրորդ՝ զի բաւական համարեցաւ, զիզբանս օրինացն Մովսիսի եւ զիւր Աւետարանին իբրսերմն լինել յոգիս մեր, եւ նովաւ վարիլ յարժանիսդատաստանին։

Հինգերորդ՝ զի ոչ նման է իրք դատաստանին0րինաց, կամ Մարգարէից, կամ Աւետարանինանշարժութեան, այլ զի միշտ ըստ ազգի եւ աշխարհացփոփոխին հարկաւորաբար՝ իրաւացոյց թողուլհմտագունից փորձել ըստ պատահմանն։

Վեցերորդ՝ գրէ, եթէ երդմամբ հաստատիդատաստան, եւ Տէր արգել, կամելով բնաւինհաւատացեալս զմեզ։