ԳԼՈՒԽ
ՄԽԶ
ՎԱՍՆ
ՀՈՂԱԴՐԱՄԱՑ
ՔԱՀԱՆԱՅԻՑ
Հողադրամդ
այժմ
անուանեալ
ոչ
է
իկանոնական
հրամանաց,
զի
կանոնք
զանկողին
եւ
զայլինչ
այսպիսի
յիշատակէ։
Արդ,
դրամդ
հողոյ
իկապալաւոր
քահանայից
եղեւ
վաճառել
զգերեզմանս,
մինչ
զի
եւ
հաղորդի
առնուն
դրամ
եւ
Աւետարանի։
Բայցքրիստոնեայք
ըստ
յուսոյ
տան
զդրամ
հողոյ,
եւայնոքիւք
ոչ
շատանան,
այլ
բռնադատեն
եւգայթակղեցուցանեն,
որում
համարս
տալոց
ենԱստուծոյ,
կամ
զի
այլոց
քահանայից
ըստ
կարի
տալկամեցան,
յայնմանէ
ուսան
եւ
իւրքն
պահանջել։
Այլչէ
պարտ
քահանայից
առանց
կոչման
գնալ
ի
մեռելոյ
մահվասն
ինչս
առնելոյ,
ապա
թէ
սիրելի
իցէ
եւ
կամաղքատ,
որ
զով
ոք
ոչ
ունիցի,
երթիցէ
առանց
կոչմանեւ
ըստ
այլ
պատճառի,
ի
սուգ
երթիցէ
եւ
մի՛
առցէ
ինչ։
Իսկ
քահանայ
վախճանեալ,
որ
յաշխարհիիցէ,
թէ
չունի
ժառանգ,
եպիսկոպոսաց
լիցի,
իսկզհասոյթսն
իւր
եպիսկոպոսն
առցէ
եւ
զհան֊
դերձսն,
եւ
զանկողինն,
զի
նա
էձեռնադրող
նորա,
եւ
զժողովուրդն
ըստ
կամաց
իւրոցտացէ
յայլ
քահանայ.
ապա
թէ
ժառանգ
ունիցի,
եւարժանի
լիցի,
մի՛
փոխեսցէ,
իսկ
յանարժանից՝փոխեսցէ,
զի
ժողովուրդ
ժառանգութիւն
ոչ
է,
բայցեպիսկոպոսին։
Քահանային
է
ժողովուրդ,
զորձեռնադրէ
տամբ
իւրով,
զի
կանոնք
ոչ
հրամայէզեղբարս
երիցանց
ուտել
ի
ժողովրդենէ,
նոյնպէս
եւոչ
լինել
ժողովուրդ
եպիսկոպոսին,
կամ
թէ
իցէ
կին
եւորդիք
միայն։
Այսպէս
եւ
իւրաքանչիւր
ձեռնադրողքզձեռնադրեալսն
կալցեն։
Իսկ
հայրապետք,
զի
ի
բազմաց
ձեռնադրին,
բազումք
կալցին,
այլ
տունն
ի
բազմաց
վայելէ՝բազմաց
լիցի,
որպէս
գրեալ
է.
ապա
թէ
ոչ
կամեսցիհայրապետն՝
իւր
լիցի։
Իսկ
զխաչ,
եւ
զգիրք,
եւզշուրջառ,
զոր
տայ
հայրապետն
եպիսկոպոսին,
զնոյնառցէ
ի
մահուն,
իսկ
զոր
եպիսկոպոսն
իւր
լիցիարարեալ,
նովիմբ
զեպիսկոպոսարանն
ում
կամի՝շնորհեսցէ։
Նոյնպէս
արասցէ
եպիսկոպոսն
քահանային,
թէ
իցէ
ժառանգ։
