Բանաստեղծութիւններ

1

ԱՌ ԱԶԳՆ ԻՒՐ ՍԻՐԵԼԻ

Ի սուգ եւ լաց արդ մըտի,
Նոր ողբոց շաւիղ գըտի,
Ջան եդեալ իմ ի մըտի,
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Յառաջեմ զօր ամենայն:

Դէպ առ քեզ յաճախ գալով,
Շատ ու քիչ ըսփոփիմ լալով,
Միշտ ըզքէն զըրոյց տալով,
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Ամաչեմ զօր ամենայն:

Ըզսուրբ դէմ քո տենչալի,
Երկնայնով շաղով ի լի,
Ցուցանել ինձ շեշտակի,
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Աղաչեմ զօր ամենայն:

Մարտն էանց, ապրիլն եհաս,
Ակն ունիմ, թերեւըս, գաս,
Զի՞ է քեզ, զի՞ ոչ ըզգաս.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Մինչ գոչեմ զօր ամենայն:

Ի ցաւոց որքան փախչիմ,
Այնքան յաւէտ ներ մատչիմ,
Ի թուփ քո թըռչիմ, թագչիմ.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Հառաչեմ զօր ամենայն:

Մօտ առ մօտ, արա'գ, արագ,
Նըւաղիմ գերիս յարակ,
Մինչ ո'չ գոյ կերպ մի ճարակ.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Կառաչեմ զօր ամենայն:

Սիրով քով եղէ խումար,
Զլացն արարի ինձ տումար,
Արեւոյդ սիրոյն համար.
Փութացի'ր, վա'րդ, վա'րդ
Ո'չ հանգչիմ զօր ամենայն:

Լուսեղէն. կամար վերին,
Դու իմ տէր, ես քո գերին,
Աղերսից բանիցս թերին.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Ճանաչեմ զօր ամենայն:

Ի ծաղկունս փառօք փարթամ,
Կալ ի նոյն առ տէր կարդամ,
Ընդ հողմոց միշտ անտարտամ.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Մարտընչիմ զօր ամենայն:

Ի գետոց յորդ հոսանաց,
Ի ծովու չար ծըփանաց,
Ի սաստիկ հողմոց հնչմանց.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Երկընչիմ զօր ամենայն:

Ի գեղըս քո նայէի,
Բերկրեցայ մինչ հայէի,
Բարձրաձայն զայս վայէի.
Նազելի' վարդ, վա'րդ,
Ո'չ թագչիմ զօր ամենայն: