Բանաստեղծութիւններ

ԴԱՐՁԵԱԼ ԱՌ ԱԶԳՆ ԻՒՐ ՍԻՐԵԼԻ

Ո'վ իմ ազնիւ, ըզկենցաղոյս թէ հարցանես,
Խելագարեալ շրջագայիմ տարին բոլոր,
Թէ ըզչըքնաղ ըզդէմըս քո ինձ ցուցանես,
Ի միտս եկեալ` ըզգաստանամ տարին բոլոր:

Յորժամ բանիս, շաղով թանիս, ես լըրջանամ,
Որպէս էի, դարձեալ այնպէս իսկ նոյնանամ,
Եթէ յամիս, բանիլ չկամիս, ո'չ ողջանամ,
Այլ ի մահճիս անկեալ` դընիմ տարին բոլոր:

Յորժամ ի քէն ոչ գոյ ողջոյն կամ թուղթ յիշման,
Ես մեռելոցն եմ ի կարգի, կերպ անկենդան,
Ինձ ո'չ երբէք երեւին ինչ էքս ամենայն,
Զի առանց քեզ ես ո'չ բերկրիմ տարին բոլոր:

Ի կայսերաց պատուասիրեալ միշտ մեծարիս,
Ի սուրբ գըրի արձանացեալ երգաբանիս,
Քան զարեգակն ի մէջ ծաղկանց գերափայլիս,
Զի քեւ եւ ես երջանկանամ տարին բոլոր:

Լուսազարդեալ յայսմիկ գարնանս բերկրաբերի,
Լի'ց ըզփափագ սըրտի իմոյ դու անթերի,
Դու թագաւոր, ես քո ծառայ եւ հէգ գերի,
Թէ հաճիցիս` փարթամանամ դարըն բոլոր:

Ի բանիլ քո յո'յժ դանդաղեալ անագանիս,
Աճեալ փառօք` զարդըս լուսոյ ոչ ագանիս,
Ի նընջմանէդ մինչ ո'չ փութով զարթուցանիս,
Ես տատանեալ միշտ դեգերիմ տարին բոլոր:

Ամպերն ելեալ յովկիանոս մեծի ծովէն,
Ուղղեալ առ քեզ, գան ի ցօղել ի սուրբ հովէն,
Մինչ դու փըթթիս յամէնանոյշ գարնան զովէն,
Ի վերայ քո հոգւով խայտամ տարին բոլոր:

Թէ նըրբաբար աչօք մըտացդ ի յիս հայիս,
Հազար ամաց կարօտութիւն բարդեալ կայ յիս,
Զի լըրացաւ ի գալն ի յերգս ԻՄԱ բայիս,
Թէ ախորժիս` յարեւդ երդնում տարին բոլոր: