Բանաստեղծութիւններ

ԶԳԱՐՆԱՆԷ ԲԻՒԶԱՆԴԻՈՅ, ՈՐ ԽՈՐՀՐԴԱԲԱՐ ԱԿՆԱՐԿԻ ԱՌ ԲՆԱԿԻՉՍ ՆՈՐԻՆ

Յորդաքայլ, կարկաչահոս ջուրքըն լեռնային,
Ի մերձիլ ջերոտ աւուրց եւ գարնանային,
Ծաւալեալ, շըրջան առեալ թընդմամբ սաստկագին,
Ի ծոցըս վայրի դաշտաց յառաջ խաղային.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Սար ու ձոր եւ դաշտք ամէն վեր զարդարեցան,
Տիրաստեղծ, աստուածաստեղծ հանդերձ ըզգեցան,
Ցեղ ու ցեղ եւ գոյնըզգոյն ծաղկօք առլըցան,
Ճոխացան, փարթամացան եւ վայելչացան.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Անդաստանք եւ բուրաստանք, արդ ընդոստացան,
Ի յերկնից ցօղ ընկալեալ` ի քնոյ արթնացան,
Կայսրապէս պըսակ ի գլուխ` փառօք ճոխացան,
Շաղահիւս մարգարտաշար թագիւ պըճնեցան.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ:
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Մաքուր եւ ականակիտ ջուրքըն աղբերաց,
Դըդըչմամբ եւ կարկաչմամբ բըղխին ի լերանց,
Զարդարեն եւ նորոգեն զերեսըս դաշտաց,
Ծաւալեն մեզ յամենուստ զհոտս անոյշ բուրմանց.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Վարսաւոր եւ գիսաւոր բարձր արմաեւենին,
Փընջաւոր սօսոյքն ամէն եւ նըշդարենին,
Նըռնենին եւ վարդենին ի մէջ պարտիզին,
Ծաղկեցան, բողբոջեցան զինչ բոլոր լուսին.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Հոյլք հաւուց կաքաւելով գան երամովին,
Օդային թըռչունքն ամէն ճախր առեալ պարին,
Երգեցիկ եւ պարանցիկ հոյլք ճարտար տարմին,
Նըւագեն, եղանակեն զօրն ի բուն դաշտին.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Կուսութեամբ եւ մաքրութեամբ ի յամբիծ մօրէ,
Ծընանին եւ սընանին ի յարեգ հօրէ,
Արշաւել ի գով սոցա` լեզուս ո'չ զօրէ,
Զի յորդեն ըզգիտութիւն յո'յժ օրըստօրէ.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ:

Երանի քո ծառայիցդ, որք շուրջ ըզքեւ կան,
Եւ կըրկին պատմուճանաւ բերկրին յաւիտեան,
Զոր տեսեալ եւ հիացեալ գերիս լալական,
Մորմոքիմ ախվայութեամբ ես հառաչաձայն.
Ո'վ, տէր իմ,
Անհուն սէր իմ,
Մինչ յայս հայեցայ,
Առաւել քան ըզդշխոյն`
Ես յիմարացայ: