Բանաստեղծութիւններ

ԶԳԻՆԻՈՅ ԵՒ ԶԶՈՐՈՒԹԵՆԷ ՆՈՐԻՆ

Պատրա'ստ լեր, Բեթլէհէմ, զարթի'ր ի նախանձ,
Եւ զարթո' ըշտապաւ ըզզօրութիւնս քոյս,
Գիտեմ, զի մարտընչիլ իսկ ո'չ կարես դու,
Վասն որոյ ըզթիկունս դարձո' եւ տո'ւր խոյս:

Զի, որ գայն առ քեզ` է զօրեղ, քան ըզհուր,
Լափէ զամենայն դալարի եւ ըզբոյս,
Անառակն յանառիկն մըտեալ ամրանայ,
Որոտայ ի բարձանց` բարձեալ ըզխրախոյս:

Յապակւոյն իջանէ կարի' կարկաչմամբ,
Ցանկալի երեւի, քան զամենայն գոյս,
Դըդըչմամբ զարդարէ ըզպըղպըճակունս,
Ի դէմըս իւր կարգաւ առաւել, քան զկոյս:

Ասաց ոմն ի նախնեաց, ասաց, որ ասաց.
- Դըժոխք չյաղթէ, թէ չյաղթէ գինի եւ կոյս,
Որ կալնանի եւ կապի ի նըմանէ,
Չկարէ ունել ըզյոյս եւ տեսանել զլոյս:

Երանի', երանի', բի'ւր, բի'ւր երանի
Այնմ, որ ի քէն ազատ ել ի կենցաղոյս,
Գահակալիս բըռնի դու ներ հարսանեաց,
Յըղանաս ըզցաւս եւ շարժես ի խընճոյս:

Հուրն, որ պարկեշտութեամբ ի մեզ անթեղի,
Միշտ քեւ արծարծեալ` կանթեղի ի մարմնոյս,
Ըզխոց սըրոյ` ճարտարք բըժըշկեն փութով,
Սակայն, զարբեցողաց միշտ են տարակոյս:

Այլ թէ լինիցիմք յոյժ իրաւասէր եւ արդարադատ,
Ո'չ պարտիմք բնաւին բողոքել զքէն եւ առնել գանգատ,
Բայց որովայն մեր անյագ, ո'չ հայի ի պահք եւ յուրբաթ,
Ի բարեաց աղքատ, քեւ կամի գոլ զուարթ եւ անյուսահատ: